dat 2e cb-bezoek...
dat 2e cb-bezoek...
Gisteren op het 2e cb bezoek geweest met Evy. Mijn meisje is weer helemaal goedgekeurd. 60cm en 6290gram, zowel in lengte als gewicht is ze groot. Ze deed alle kunstjes die ze moest kunnen, de wvk vond haar sterk, dus alle reden om trots te zijn
Maar wat ik vergeten was, en ineens weer wist toen ik daar zat: tijdens dat 2e bezoek komen de 'gaat alles wel goed vragen'. Picture this: er zit een uberrelaxte moeder met haar 3e kind, die zelf aangeeft geen vragen te hebben. Kind tevreden, groeit goed, ontwikkelt zich goed en moeder geeft aan mega te genieten van haar baby.
Waarom moeten dan toch al die vragen gesteld worden: is het wat je ervan verwachten? Ben je al wel eens de deur uitgeweest? gaat het met je relatie goed, zijn jullie al wel eens samen weggeweest? Hoe gaat het financieel? Heb je wel een oppas en genoeg achtervang? (die vraag heb ik nou al 3 keer beantwoord, bij elk contact met het cb stellen ze em weer). Hoe doe je het straks als je weer gaat werken? Oh, je hebt geen werk? (notitie in het systeem), dat geeft zeker wel stress?
Pfffff... ik vind het net een kruisverhoor, en eigenlijk ook wel een aantasting van mijn privacy. Ik heb absoluut geen vertrouwensband met dat CB-mutsje (sorry, het was echt een muts dit keer). Van alles wat ik zeg wordt een notitie in het systeem gezet, dus alles wat ik nu zeg komt straks ook bij de schoolarts terecht en blijft weet ik veel hoe lang genoteerd staan. Ik kijk wel uit met wat ik zeg!
Op zich snap ik wel dat die vragen voor een ouder die het wel moeilijk heeft, net het zetje kan zijn om er over te durven praten. Maar is het nou echt altijd nodig?? Mij jagen ze er in ieder geval mee tegen in het harnas.
Maar wat ik vergeten was, en ineens weer wist toen ik daar zat: tijdens dat 2e bezoek komen de 'gaat alles wel goed vragen'. Picture this: er zit een uberrelaxte moeder met haar 3e kind, die zelf aangeeft geen vragen te hebben. Kind tevreden, groeit goed, ontwikkelt zich goed en moeder geeft aan mega te genieten van haar baby.
Waarom moeten dan toch al die vragen gesteld worden: is het wat je ervan verwachten? Ben je al wel eens de deur uitgeweest? gaat het met je relatie goed, zijn jullie al wel eens samen weggeweest? Hoe gaat het financieel? Heb je wel een oppas en genoeg achtervang? (die vraag heb ik nou al 3 keer beantwoord, bij elk contact met het cb stellen ze em weer). Hoe doe je het straks als je weer gaat werken? Oh, je hebt geen werk? (notitie in het systeem), dat geeft zeker wel stress?
Pfffff... ik vind het net een kruisverhoor, en eigenlijk ook wel een aantasting van mijn privacy. Ik heb absoluut geen vertrouwensband met dat CB-mutsje (sorry, het was echt een muts dit keer). Van alles wat ik zeg wordt een notitie in het systeem gezet, dus alles wat ik nu zeg komt straks ook bij de schoolarts terecht en blijft weet ik veel hoe lang genoteerd staan. Ik kijk wel uit met wat ik zeg!
Op zich snap ik wel dat die vragen voor een ouder die het wel moeilijk heeft, net het zetje kan zijn om er over te durven praten. Maar is het nou echt altijd nodig?? Mij jagen ze er in ieder geval mee tegen in het harnas.
Jongen (2007), Jongen (2008), Meisje (2011)
Oh, ik voel dat precies zo. Ik zeg ook nooit veel. Ik vertel ze wel altijd dat ik weet waar ik mijn informatie vandaan kan halen mocht ik het zoeken. Hun tips zit ik vaak niet op te wachten.
Groetjes van K r i s t e l, moeder van E v e l i e n (24 apr 2008), T o s c a (30 okt 2009) en A b e l (29 aug 2011)
Zulke vragen worden hier echt nooit gesteld. Bij de bezoeken in het eerste jaar ging het vooral over de enórme hoeveelheid voedingen die de kinderen nog kregen. En nu gaat het vooral over de andere vaccinatieroute die wij bij Famke afleggen. Ik ga niet meer, Gertjan doet het nu. Zodat ik effectief kan blijven samenwerken met de wijkvpk voor de VBN.
Ester, mama van twee jongens (5 en 1) en een meisje (3)
Wat raar! Zulke vragen heb ik nog echt niet gehad, alleen toen ik zelf in een depressie zat vroegen ze of ik wel bij manlief terecht kon met mijn 'problemen'
Naar de wvp gaan vind/vond ik nooit erg. Leuke meid, enthousiast dat ik zo lang bv geef en het is altijd erg gezellig daar. De arts daarentegen... als het niet hoeft ga ik liever niet.....Dan is het echt net een kruisverhoor naar mij toe en heb ik het idee dat ze mijn kind er een beetje 'bij doen' omdat het zo hoort.
Maar fijn dat het zo lekker gaat met Evy!
Naar de wvp gaan vind/vond ik nooit erg. Leuke meid, enthousiast dat ik zo lang bv geef en het is altijd erg gezellig daar. De arts daarentegen... als het niet hoeft ga ik liever niet.....Dan is het echt net een kruisverhoor naar mij toe en heb ik het idee dat ze mijn kind er een beetje 'bij doen' omdat het zo hoort.
Maar fijn dat het zo lekker gaat met Evy!
Miranda, mv Joran* (15-08-'06), Marit (15), Danique (13) en Jesse (8! )
Herkenbaar hoor, ik kreeg die vragen ook altijd maar in mijn geval vond ik dat het 1e jaar ook niet raar: als alleenstaande moeder met een kind wat 3 maanden te vroeg geboren was.
Laat duidelijk zijn dat je niet hoeft! Ik heb de afspraak gemaakt na 1x het bezoek aan verpleegkundige (is arts-verpleegkundige om en om, bij jullie ook?) heb ik aangegeven dat ik dat niet meer doe. Ik werd juist gek van het feit dat Joris precies moest doen wat een kind volgens hun computerprogramma moet doen. Nergens reserves ingebouwd voor een extreme prematuur (die het eerste jaar ook gewoon achter mag lopen). De arts was daarin veel relaxter.
Als ik een 2e of 3e kind zou hebben (was het maar waar ), zou ik echt alleen voor het wegen en de vaccinaties gaan en als ik zorgen of vragen zou hebben.
Laat duidelijk zijn dat je niet hoeft! Ik heb de afspraak gemaakt na 1x het bezoek aan verpleegkundige (is arts-verpleegkundige om en om, bij jullie ook?) heb ik aangegeven dat ik dat niet meer doe. Ik werd juist gek van het feit dat Joris precies moest doen wat een kind volgens hun computerprogramma moet doen. Nergens reserves ingebouwd voor een extreme prematuur (die het eerste jaar ook gewoon achter mag lopen). De arts was daarin veel relaxter.
Als ik een 2e of 3e kind zou hebben (was het maar waar ), zou ik echt alleen voor het wegen en de vaccinaties gaan en als ik zorgen of vragen zou hebben.
Volgens mij is dat iets van de laatste tijd, idd bij het 2e bezoek. Daar plannen ze zelfs een dubbel consult voor in. Ik twijfel ook over de effectiviteit want vanwege de privacygevoelige vragen vraag ik me af of iedereen daar de waarheid vertelt, maar als ze door die vragen hier in de wijk al is het maar 1 probleemgezin ontdekken en verder kunnen begeleiden voordat het gezin ontspoort, vind ik het prima om zo'n rijtje vragen te beantwoorden.
- LauramvAnneenLisa
- J&J MAURITIUS
- Berichten: 5432
- Lid geworden op: di jul 27, 2010 2:21 pm
hier niet hoor, ik ben echt zo klaar, ze gaan er vanuit dat ik alles wel weet en ik hoef ook minder te komen. Ze vragen nog net of ik nog bv geef en of het me nog bevalt, niet eens meer hoeveel voedingen ik geef (heb ook geen idee, tel ze echt niet).
maar.... dat is wel nieuw beleid.
wat helpt is papa sturen, Aan papa's vragen n ze veeel minder heb ik al gemerkt bij de eerste 2.
maar.... dat is wel nieuw beleid.
wat helpt is papa sturen, Aan papa's vragen n ze veeel minder heb ik al gemerkt bij de eerste 2.
Laura mv A nne (feb 2003), L isa (feb 2005) en I ris (feb 2011)
Wij hebben die vragen ook gehad (zelfde woonplaats als Pauwtje). Misschien is het iets wat vooral in bepaalde regio's of grote steden wordt gedaan (aangezien het niet overal gebeurt/gebeurde)?
Bij ons ging het niet van leien dakje (oa door ppd), ik heb me toen niet geergerd aan die vragen. Maar ik hoorde van anderen, bij wie het spoepeler ging, dat ze de vragen van overdreven tot soms lachwekkend vonden.
Wat ik zelf wel vervelend vond was dat alles wat ik zei meteen werd genoteerd (ook bij latere cb bezoekjes), waardoor ik het gevoel kreeg dat ik toch een beetje op moest gaan passen met wat ik wel en niet vertelde en hoe ik het zei... (om te voorkomen dat er een 'verkeerd' beeld zou ontstaan dat in toekomstige situaties nadelig zou kunnen zijn).
Bij ons ging het niet van leien dakje (oa door ppd), ik heb me toen niet geergerd aan die vragen. Maar ik hoorde van anderen, bij wie het spoepeler ging, dat ze de vragen van overdreven tot soms lachwekkend vonden.
Wat ik zelf wel vervelend vond was dat alles wat ik zei meteen werd genoteerd (ook bij latere cb bezoekjes), waardoor ik het gevoel kreeg dat ik toch een beetje op moest gaan passen met wat ik wel en niet vertelde en hoe ik het zei... (om te voorkomen dat er een 'verkeerd' beeld zou ontstaan dat in toekomstige situaties nadelig zou kunnen zijn).
Ik kan me er ook weinig bij voorstellen bij zulke vragen. Dat soort vragen stellen ze bij ons niet, volgens mij.
Bij ons zeggen ze meer dingen van: 8 voedingen, zo dat is veel. Dus ik zou blij zijn met vragen, hier worden dingen gesuggereerd en niet open met je besproken.
Mogelijk klink ik nu wel heel negatief, maar dit is wel mijn ervaring..
Vervelend voor jou, dat je tegen zulke dingen oploopt. Ik vind de vragen haast ook overbodig gezien jou situatie die je schetst. Als er een timide, zenuwachtig vrouwtje op jou plek had gezeten dan was het wat anders geweest.
Fijn in ieder geval dat het zo goed me je gaat, en natuurlijk ook met Evy
Bij ons zeggen ze meer dingen van: 8 voedingen, zo dat is veel. Dus ik zou blij zijn met vragen, hier worden dingen gesuggereerd en niet open met je besproken.
Mogelijk klink ik nu wel heel negatief, maar dit is wel mijn ervaring..
Vervelend voor jou, dat je tegen zulke dingen oploopt. Ik vind de vragen haast ook overbodig gezien jou situatie die je schetst. Als er een timide, zenuwachtig vrouwtje op jou plek had gezeten dan was het wat anders geweest.
Fijn in ieder geval dat het zo goed me je gaat, en natuurlijk ook met Evy
Dat doen ze hier met een schriftelijke vragenlijst. En in het gesprek komen ze er gelukkig niet op terug.
Het tweede gesprek kan ik me nog herinneren, dat was de eerste keer na onze verhuizing in een voor mij nieuw consultatiebureau.
Ik kwam inderdaad ook enorm relaxed binnen, met 3 kinderen, eentje moest plassen, de middelste begon in z'n luier te poepen en de derde was net uitgekleed :-).
Ik heb geen vragen gekregen
:P
Het tweede gesprek kan ik me nog herinneren, dat was de eerste keer na onze verhuizing in een voor mij nieuw consultatiebureau.
Ik kwam inderdaad ook enorm relaxed binnen, met 3 kinderen, eentje moest plassen, de middelste begon in z'n luier te poepen en de derde was net uitgekleed :-).
Ik heb geen vragen gekregen
:P
Even voor de duidelijkheid, deze vraag krijg ik alleen tijdens het 2e CB-bezoek. Hierna wordt het weer het gewone geneuzel over aantal voedingen en bijvoeding, maar dat is echt afhankelijk van welke arts of wvk ik dan tref. De ene is daar heel makkelijk in, de ander ratelt dan een beetje het standaard praatje af.
Bij Daniel werd ik tijdens het huisbezoek (met 2 weken) hier al voor 'gewaarschuwd' door de wvk. Ze zei dat dat net nieuw was en dat ze zelf nog een beetje zoekende waren hoe ze het vorm moesten geven. Nou, zoekende naar hoe ze het vorm moeten geven zijn ze dus nog steeds, want het was zo knullig. Niet echt een gesprek, maar echt een vrasgenlijst die ze afliep.
Ik dacht eigenlijk dat ze dat nu op elk CB doen, maar bedenk me nu dat mijn CB misschien onderdeel is van een Pilot ofzo van een paar jaar. Of inderdaad dat ze het alleen doen in bepaalde wijken of gemeentes. Na ja, maakt niet uit, dit was het laatste 2e CB bezoek wat ik ooit zal doen, dus het is weer achter de rug.
Bij Daniel werd ik tijdens het huisbezoek (met 2 weken) hier al voor 'gewaarschuwd' door de wvk. Ze zei dat dat net nieuw was en dat ze zelf nog een beetje zoekende waren hoe ze het vorm moesten geven. Nou, zoekende naar hoe ze het vorm moeten geven zijn ze dus nog steeds, want het was zo knullig. Niet echt een gesprek, maar echt een vrasgenlijst die ze afliep.
Ik dacht eigenlijk dat ze dat nu op elk CB doen, maar bedenk me nu dat mijn CB misschien onderdeel is van een Pilot ofzo van een paar jaar. Of inderdaad dat ze het alleen doen in bepaalde wijken of gemeentes. Na ja, maakt niet uit, dit was het laatste 2e CB bezoek wat ik ooit zal doen, dus het is weer achter de rug.
Jongen (2007), Jongen (2008), Meisje (2011)
echt? word je daar niet helemaal gek van?wennetje schreef:Ik krijg die vragen IEDER bezoek waarbij mijn ervaring is dat de verpleegkundige ze echt allemaal afloopt en de arts ook gewoon even kijkt naar mijn zoon en mij. Maar misschien is mijn alleenstaand ouderschap daar weer een reden voor?
Jongen (2007), Jongen (2008), Meisje (2011)
Nee, ik ga niet meer naar de verpleegkundige dus dat halveert de bezoekjes. En aangezien ze niet doorvragen is het riedeltje zo afgewerkt. Vragen over mijn relatie krijg ik natuurlijk niet dus dat scheelt en dat scheelt denk ik ook in hoe ik het ervaar. Ik zou dat allemaal wel heel persoonlijk vinden.
Ik denk dat ik het ook erg gewend ben, kreeg verplicht een gesprek met een psycholoog alvorens ik op de wachtlijst kon voor een donor en toen duidelijk werd dat ik IVF nodig had wilden ze me weer naar een maatschappelijk werker sturen (gelukkig af kunnen houden). Toen Joris veel te vroeg op de wereld kwam kreeg ik weer gesprekken met maatschappelijk werk (die al snel stopten omdat er redenen waren voor zorgen over het hechtingsproces en mijn emotionele kracht). Men gaat er ook standaard van uit dat alleenstaand ouderschap zwaar is.
Maar soms zou ik ook wel willen dat stellen met een kinderwens ook zo'n procedure door zouden moeten... maarja, zal het gevolg zijn van mijn werk in de GGZ. Als ze met al die vragen er maar 1 gezin uit kunnen halen waar de psychische gezondheid van een kind in het gedrang dreigt te komen en daarmee tijdig extra ondersteuning kunnen geven, vind ik het al die vragen wel waard.
Ik denk dat ik het ook erg gewend ben, kreeg verplicht een gesprek met een psycholoog alvorens ik op de wachtlijst kon voor een donor en toen duidelijk werd dat ik IVF nodig had wilden ze me weer naar een maatschappelijk werker sturen (gelukkig af kunnen houden). Toen Joris veel te vroeg op de wereld kwam kreeg ik weer gesprekken met maatschappelijk werk (die al snel stopten omdat er redenen waren voor zorgen over het hechtingsproces en mijn emotionele kracht). Men gaat er ook standaard van uit dat alleenstaand ouderschap zwaar is.
Maar soms zou ik ook wel willen dat stellen met een kinderwens ook zo'n procedure door zouden moeten... maarja, zal het gevolg zijn van mijn werk in de GGZ. Als ze met al die vragen er maar 1 gezin uit kunnen halen waar de psychische gezondheid van een kind in het gedrang dreigt te komen en daarmee tijdig extra ondersteuning kunnen geven, vind ik het al die vragen wel waard.
Ik kreeg die vragen bij T nog niet, bij R wel. En toen de vraag over geld kwam, zei ze: "daar hoef je natuurlijk geen antwoord op te geven". Pas op dat moment dacht ik met mijn suffe hormoonhoofd: "en op de rest wel, dan?"
Bij een volgende neem ik me voor om aan te geven dat ik dat soort vragen niet meer wil. En als ze nog eens beginnen over hoe vaak ik de tanden van mijn kind poets, ga ik ook zeggen dat ik dat niet belangrijk genoeg vind om het over te hebben.
@
Bij een volgende neem ik me voor om aan te geven dat ik dat soort vragen niet meer wil. En als ze nog eens beginnen over hoe vaak ik de tanden van mijn kind poets, ga ik ook zeggen dat ik dat niet belangrijk genoeg vind om het over te hebben.
@
Moeder van T (22/1/2008; 20 maanden bv) en R (26/6/2010; 30 maanden bv) en N (28/9/2013; 35 maanden bv).
Ha, dan ben ik er waarschijnlijk net onderuit gekomen, want bij F ben ik naar het zelfde cb al jij geweest, maar bij V naar De Meern. Daar stellen ze die vragen niet, tenminste niet op de manier zoals jij dat verwoord. Al behoren ze tegenwoordig wel bij dezelfde club van de GGD Utrecht. Ik kan me wel een paar tussen neus en lippen vragen herinneren (voor zover ik me IETS kan herinneren uit die tijd, ik was niet zo fit...) maar niet op deze vervelende manier.Pauwtje schreef: Bij Daniel werd ik tijdens het huisbezoek (met 2 weken) hier al voor 'gewaarschuwd' door de wvk. Ze zei dat dat net nieuw was en dat ze zelf nog een beetje zoekende waren hoe ze het vorm moesten geven. Nou, zoekende naar hoe ze het vorm moeten geven zijn ze dus nog steeds, want het was zo knullig. Niet echt een gesprek, maar echt een vrasgenlijst die ze afliep.
Ik dacht eigenlijk dat ze dat nu op elk CB doen, maar bedenk me nu dat mijn CB misschien onderdeel is van een Pilot ofzo van een paar jaar. Of inderdaad dat ze het alleen doen in bepaalde wijken of gemeentes. Na ja, maakt niet uit, dit was het laatste 2e CB bezoek wat ik ooit zal doen, dus het is weer achter de rug.
Maar zoals je al zegt, dit was het allerlaatste 2e bezoekje.
En ik zal het onthouden voor begin 2012 als ik mijn allerlaatste 2e bezoekje ga brengen..!
Justin€, mama van Fl@ris (2006) Vict@r (2009) en Leon@re (2011)