Maandag ging hij logeren bij opa en oma en ik was z'n tas samen met hem aan het inpakken. Ik kon alleen z'n speen niet vinden en hij wist het zelf ook niet waar hij was. Toen zei hij: "Maar ik ben een grote jongen en grote jongens slapen niet meer met een speen". Ik was erg verbaasd, maar stimuleer dat natuurlijk wel.
. Ik vraag: "Dus je speen hoeft niet mee?"Nee, dat hoefde dus n iet. Nou als je weet hoe speen verslaaf hij is/was. Omdat ik het toch wel spannend vond, voor het eerst logeren en dan gelijk voor de eerste nacht zonder speen, heb ik de speen van Annelieke maar meegegeven
. Annelieke pakt haar duim ook, dus die heeft hem niet echt nodig. Maar hij heeft niet eens naar z'n speen gevraagd, het was heel erg goed gegaan. Ondertussen de speen weer gevonden, maar hij slaapt nog steeds zonder. Het enige nadeel is, dat hij 's middags de rust niet kan vinden om te gaan slapen, wat met de speen dus wel lukte. Maar goed, hij is 3,5, dus moet eigenlijk wel zonder middagslaapje kunnen en ik moet zeggen dat het drama 's avonds tot nu toe erg mee valt. Als hij 2 weken zonder speen slaapt, krijgt hij een cadeautje. Hij wil graag een voorleesboek hebben, gaan we samen even bij de boekhandel uitzoeken.
Mama van Mart-Jan (bijna 12 jaar), Bertrik (10 jaar), Annelieke (8 jaar) en Gerward (maart 2016)
