nu ga ik toch twijfelen- over slapen

[kaatje71]

Meike sliep de laatst tijd bij ons bed en sliep dan best goed, met 1 nachtvoeding. Alleen ging het alleen slapen steeds minder goed, ook overdag en dan kan ik er niet altijd naast liggen m.a.g. dat ze dan ligt te brullen. Soms ga ik dan wandelen en dan valt ze ook wel in slaap maar ook dat kan niet altijd.
Ook heb CB bezoekje heeft me wat onzeker gemaakt, als ze waarschuwen dat hoe langer ze bij ons in bed slaapt hoe moeilijker het is om haar in haar eigen bedje te laten slapen.
Dus toch maar weer geprobeerd om haar ook `s nachts alleen te laten slapen vannacht. Dat lukte niet zo fijn, veel huilen en elk uur wakker, toen heb ik haar maar om half 2 in bed genomen, waar ze nu nog heerlijk ligt te tukken met mijn vriend.
Tja, wat is nu wijsheid. Ik vind het toch wel heel fijn om ook zelf aan zo veel mogelijk slaap te komen en Meike slaapt er zelf ook goed bij ( maar overdag dus niet altijd), maar ja, wanneer dan in haar eigen bedje?
Nu heb ik toch 3 kinderen en ben ik hier toch onzeker over.
Hoe doen jullie dit of hoe hebben jullie dit gedaan?

[lineke]

Volgens mij was er laatst ergens een bericht over samen slapen...
Dat dat voor kinderen en ouders juist heel positief is.
Goed voor de bindind, vermindert stress bij kind en ouder....
Lekker samen blijven slapen als jij dat wil. Daar heeft het CB verder niks mee te maken joh.
Ze zouden juist moeten adviseren om samen te slapen!

[Gerrie]

Het is erg goed voor de binding ed. Dus om die reden lekker samen blijven slapen.
Het wordt wel echt steeds moeilijker om haar alleen te laten slapen, want ze is/blijft gewend aan dat veilige gevoel van mama en papa dichtbij.
Je kan ervoor kiezen het af te bouwen, dus co sleeper, ledikant op jullie kamer, maar dus niet meer bij jullie in bed ed.

Het is een beetje wat je zelf wilt. Heb je er zelf geen problemen mee dat ze de komende tijd / jaren nog lekker bij jullie in bed ligt dan gewoon doen waar je je goed bij voelt.

[Rijntje]

Emma heeft ook een tijd bij ons geslapen. Ze begon wel altijd haar nacht in haar eigen bed (maar dan moesten we ook vaak lang bij haar blijven) en dan vanaf de eerste nachtvoeding bleef ze bij ons liggen. Toen ze zeker al een jaar was hebben we dat afgebouwd en dat ging verbazingwekkend makkelijk.

Overdag was haast nog het grootste probleem, ik heb tijden met haar slapend op schoot gezeten. Op t kdv wiegden ze haar altijd in slaap (kinderen sliepen daar gewoon op de groep op de grond op een matrasje en dat kon je makkelijk een beetje optillen en dan wat wiegen).Ook wandelen hielp wel. Ik probeerde het wel om de zoveel tijd om haar in haar kamer te laten slapen. Op een dag lukte het gewoon, eerst wel door erbij te blijven en veel te aaien, later viel ze gewoon zelf in slaap.

[Marjo]

Het is maar net wat je zelf wil. Ik geloof best dat ze lastiger allen slaapt hoe langer ze bij jullie slaapt. Maar als jullie daar geen problemen mee hebben en als zij kiest wanneer ze eraan toe is om alleen te slapen is dat helemaal prima lijkt mij. Als jullie het allemaal fijn vinden waarom veranderen? Zij happy, jullie de meste slaap?
Zowel I ris als E vi en A nouk hebben altijd in hun eigen bedje geslapen. Ik slaap echt heel slecht als ze bij mij liggen en ik vind het wel belangrijk als ze ('s nachts) in hun eigen bedje slapen.

Waarom ben je gaan twijfelen? Omdat het cb dat zei? Of omdat je niet wil dat ze lang bij jullie blijft slapen?

[wilmama]

M arijn slaapt op het moment ook altijd bij mij in bed. Het is zo gegroeid omdat we na het voeden altijd in slaap vielen samen. Ik legde hem zoveel mogelijk weer terug in bed en dat ging altijd goed. De laatste tijd wordt hij altijd wakker en omdat ik zelf zo moe ben neem ik hem weer bij me in bed.

Tja hoe het later zal gaan ik weet het niet. Het liefst wil ik ook dat hij in zijn eigen bed slaapt. Ik wil hem ook niet huilend hebben s nachts want dan heeft hij A nne ook wakker.

Ik zou zeggen volg gewoon je gevoel

[LindaJager]

Vincent heeft een behoorlijke tijd bij ons in bed geslapen. Op een gegeven moment ben ik hem in het ledikantje gaan leggen wat bij ons op de kamer kon staan. Daarna heeft hij een klein tijdje in zijn eigen kamer geslapen maar halverwege de nacht belandde hij toch weer in ons bed. Noodgedwongen heeft hij een tijdje bij Lucas en Robert op de kamer geslapen omdat de babykamer opgeknapt werd voor Lucas en Vincent kwam toen bij Robert op de kamer. En ineens wilde hij niet meer bij mij in slaap vallen na de borst, hij was wel al bijna 3 maar wilde naar zijn eigen bed. We hebben hem daarna vrijwel nooit meer gehoord 's nachts

We hebben dit overigens zo gedaan omdat Robert zo'n vreselijk slechte slaper was. Pas toen Lucas en Robert op 1 kamer sliepen ging het goed. Blijkbaar was Robert gewoon bang om alleen te zijn.

[muppet]

wat wij doen: Eline begint in haar eigen bedje (overdag slaapt ze daar ook), na de late avondvoeding (of de eerst keer in de nacht, heel sporadisch) leg ik haar in de co-sleeper naast me. De keren dat ze voor 5 uur wakker wordt, leg ik haar terug in de co-sleeper, anders kan ik niet goed slapen. Als de co-sleeper na 5 uur niet meer lukt, mag ze tussen ons in, zodat we allemaal nog tot 6.30/7 uur kunnen slapen.
Ik laat haar bewust in haar eigen bedje beginnen en ook overdag slapen, zodat het een bekend plekje is en in de hoop dat als ze door gaat slapen, ze dat meteen in haar eigen bedje doet. Maar verder ligt ze gewoon lekker naast me.

[LauramvAnneenLisa]

Ik heb met lisa samen geslapen en slaap nu met iris.
maar... dat doe ik als ze grote zijn op HUN kamer, met een onderschuifbed naast hun bed. Dan is de overgang naar zonder mama namelijk niet zo groot. En kan ik ook kiezen om in goede periodes er niet te slapen en als het weer eens wat minder is (of als mijn partner er weer eens weken niet is) wel op haar kamer te slapen.
en dan dus niet meer in één bed maar in 2 bedden naast elkaar, dat geeft jezelf ook weer wat ruimte om te slapen. Ik merk dat ik lichter slaap als we echt samen in een bed liggen, dan als ze in een eigen bed naast me ligt.
maar bijvoorbeeld op vakanties ligt ze dan wel met mij in 1 bed.

[JasmijnLinde]

Ik heb de andere antwoorden niet gelezen maar dit is mijn ervaring.
Jasmijn heeft als baby weinig bij ons in bed geslapen omdat ik me te veel liet leiden door mensen van buitenaf. het hoorde niet en je verwend ze er mee. Ik heb wel uren naast haar bedje gezeten (en haar er niet uit gehaald, want ja dan verwen je ze weer) om haar in slaapt te laten krijgen. Jasmijn is nu 5 jaar oud en slaapt geregeld bij mij in bed omdat zij dat fijn vindt. En ik eigenlijk ook wel.

Linde heeft als baby heel veel bij mij in bed geslapen en haar wiegje stond lange tijd mij ons op de kamer. ik wilde het deze keer anders en met meer rust voor iedereen. Linde is nu 2,5 jaar en slaapt echt nooit bij ons in bed.

Ik zou zeggen laat Meike lekker bij jou slapen en daarna zie je wel weer verder. Ik vind persoonlijk een goed nachtrust van levensbelang

[jolanda mv c/k/n]

Enya slaapt ook regelmatig bij ons in bed. Ze begint wel altijd in haar eigen kamer, maar als ze wakker wordt, dan drinkt ze wat bij mij en dan vallen we samen weer in slaap in ons bed.

Overdag slaapt ze meestal in haar eigen kamer, maar soms ook wel in de doek als ze bij mij wil zijn.

Doe wat goed voelt!

[Mare]

Ik kreeg van het cb ook te horen dat ik dat beter niet kon doen want dan lag hij met 4 nog bij ons in bed. Ondertussen vertelde die cb arts waar ik altijd ruzie mee heb over opvoedkundige vragen dat zij wel blij was dat deze adviezen in haar tijd nog niet werden gegeven want haar kinderen sliepen allemaal bij haar in bed ik trek mij er dus echt niets van aan.

David sliep bij ons in bed en nu in de co-sleeper naast mij. Maar op dit moment slaapt David al 2,5 uur in een peuterbed op zijn eigen kamer
Vanaf nu gaan wij ook proberen het eerste gedeelte 's avonds op zijn kamer te beginnen, maar uiteindelijk kies ik toch voor de situatie die mij de beste slaap garandeert

[Hemmie]

Volgens mij is het echt onzin hoor. Marrit was altijd een slechte slaper, vaak wakker, en al snel sliep ze dus het grootste deel van de nacht bij ons. Vanaf dat ze 1,5 was ging het inslapen in haar eiegn bedje opeens best goed, maar dan belandde ze later in de nacht wel weer bij ons. Met 2,5 ging ze (eindelijk ) doorslapen, en sindsdien slaapt ze ook probleemloos de hele nacht in haar eigen bed.
Als baby/dreumes had ze het gewoon nodig, ze lag ook echt tegen ons aan. Het was voor ons ook veel minder vermoeiend, anders konden we er wel elk uur uit. En ze is er helemaal vanzelf overheen gegroeid.

Wytse heeft veel minder bij ons geslapen, was ook een betere slaper. Maar nr3 komt vast ook weer regelmatig bij ons, veeeeeel makkelijker!

[kaatje71]

bedankt voor jullie ervaringen en adviezen.
Het stelt me weer gerust dat dat samen slapen niet zo erg is

Waarom ben je gaan twijfelen? Omdat het cb dat zei? Of omdat je niet wil dat ze lang bij jullie blijft slapen?

omdat ik toch wat minder goed slaap dan wanneer ze niet naast me ligt. Maar ik slaap dus helemaal niet als ze in haar eigen bedje ligt te huilen.
En toch ook wel omdat je dan zo`n soort waarschuwing krijgt van het cb dat ze hoe langer ze bij ons ligt, het des te moeilijker wordt om haar alleen te laten slapen.
Ik ga haar wel regelmatig in haar bedje leggen maar als ze niet snel in slaap valt dan lekker bij ons in bed.
Rust voor ons allemaal.

[Mamalon]

Lieke slaapt ook sinds de geboorte bij mij in bed. Sinds ze 's avonds wat beter ging inslapen (en bovendien niet meer in slaap viel als ik er naast lag), heb ik een ritueel ingevoerd en begint ze in haar eigen bed. De eerste keer dat ze wakker wordt, komt ze bij mij liggen. En dat wordt steeds later in de nacht. Dus ik maak me er niet druk over.
Zoals eerder gezegd: goede nachtrust vind ik ook van levensbelang.

[mama van b en c]

B. heeft nooit bij ons in bed geslapen omdat ik dat toen niet wilde omdat ik dacht dat dat niet hoorde. Het heeft me veel stress, en vooral veel energie en vermoeidheid gekost

C. begint in zijn eigen bed n probeer ik daar zo lang mogelijk te laten ligen. als ik merk dat hij niet langer dan een half uur stil blijft komt hij in ons bed en slapen we allemaal veel beter en meer

Iedereen blij toch? Als hij 16 is slaapt hij er vast niet meer...

[monique3]

pfff, fijn om dit weer eens te lezen. Hier ook 'samenslapers', hihi.
Anna-Maria slaapt sinds de geboorte van Andreas bij Nikos (en slaapt meestal de hele nacht door) en Andreas bij mij (die wordt nog 3/4 keer wakker voor bv, zucht). Soms baal ik er wel van want ik mis het wel om bij m'n man te liggen, maar ach, zo slapen we wel aardig goed allemaal en dat vind ik nu belangrijker.
Gewoon doen dus wat je zelf goed lijkt en het beste werkt voor jullie.

[kaatje71]

vannacht weer lekker bij ons in bed geslapen en maar 1 keer wakker voor een voeding, heerlijk.
Fijn om jullie reacties te lezen, ter geruststelling.

[ailay]

En toch ook wel omdat je dan zo`n soort waarschuwing krijgt van het cb dat ze hoe langer ze bij ons ligt, het des te moeilijker wordt om haar alleen te laten slapen.

Met @iden kreeg ik ook continue die waarschuwingen, met de bijhorende "horror"verhalen van kinderen die met 4 nog steeds niet in een eigen bed sliepen. Het maakte mij toen ook wel onzeker, maar op een andere manier slapen was echt geen optie. Niemand sliep dan.
Met 18 maanden gaf hij zelf aan in zijn eigen bed te willen gaan slapen. Geen enkel probleem gehad om hem in zijn eigen bed te krijgen, ik hoefde ook niet bij hem te blijven met inslapen of wat dan ook.

[Ess]

Ik sluit me aan bij de andere dames. Kar!n jij weet het eigenlijk zelf best wel. Als het CB nou ook nog eens uit gaat van kennis / intuïtie van moeders en niet alleen zou uitgaan van de gemiddeldes, dan was er niets aan de hand.

[BreTui]

Kyra is 4 en die kruipt nog regelmatig bij me halverwege de nacht. Zeker in spannende tijden of in periodes dat ze standaard kleuterangsten heeft tref ik haar 's ochtends vaak naast me..

Ik vind het prima, zolang ze me niet wakker houdt. Bij haar vader deelt ze een tweepersoonsbed met Rianne; ze weet niet beter dan dat er iemand naast haar ligt.

Ik heb me bij Rianne destijds veel meer bezig gehouden met "hoe het hoort" en dus moest Rianne vanaf dag 1 in haar eigen bed en ging ik bibber bibber 's nachts naar haar toe als ze wakker werd... Rianne kan ik nog steeds niet naast me hebben.... Bij Kyra heb ik al die principes laten varen en gekeken wat voor ons het gemakkelijkste was/is. Maar ze kan ook prima zonder me slapen...

[kaatje71]

de vpk van het CB ging er geen discussie over aan hoor, ze vond het onze keuze, maar dat hoe later des te moeilijker voegde ze er wel aan toe.
Ik laat me ook makkelijk onzeker maken denk ik, in ieder geval over dit soort dingen.
Ik heb zelf namelijk ook wel het idee dat als ze ouder zijn het dan juist ook weer makkelijker kan zijn omdat je dan meer kan uitleggen en meer van ze kan verwachten.

[Hermien]

Ook hier positieve ervaringen hoor...
Bij Wouter een lieve babykamer ingericht hij heeft er nooit als baby geslapen....maar altijd in ons bed.
Heinrike gaven we al geeneens een babykamer die sliep ook veel bij ons op de kamer
Janiek idem....
Wouter en Heinrike zijn prima zelfstandige slapers
Ik ben er niet bang voor dat Janiek dat niet zal kunnen volgend jaar of zo...

[Ana]

even een oud draadje aanhalen - ipv een nieuwe te openen.

ik ben namelijk wat aan het lezen over slaapervaringen. Hier is waar ik mee zit: J0ela slaapt eigenlijk elke nacht naast me in bed. Haar ledikantje staat op mijn kamer, daar slaapt ze ook s avonds, en dan laat op de avond krijgt ze nog melk. Soms lukt het om haar weer in bedje terug te leggen en dan slaapt ze daar nog een paar uur. Soms tot 2 uur, soms tot 5 uur. Maar als ze dan gaat huilen, neem ik haar bij me. Ze hoeft niet eens tegen me aan te liggen, gewoon naast me. Soms neem ik haar ook al dan om 23 uur bij me als ik ga slapen. Het werkt prima wat mij betreft, we slapen goed, ik mis haar zelfs als ze in haar ledikantje ligt.

Maar - over een half jaar heb ik een nieuw frummeltje in de armen en ga ik weer verder met bv geven en dus ook samen slapen. Ik zou het wel heel prettig vinden als J0ela de komende maanden geleidelijk leert om alleen te slapen... zodat ik niet met twee kinderen in bed lig straks. Bovendien slaapt J0ela zo licht dat ik verwacht dat ze te vaak wakker zou worden van een huilende baby en nachtvoedingen, lampje enz.

Maar hoe pak ik dat aan?
en bijvoorbeeld mama van B en C, jij kan ook elk moment een kleintje erbij krijgen, hoe heb jij dit gedaan. (of heb je het zo gelaten?)

Ik kan J0ela niet wakker wegleggen en ze valt enkel in slaap aan de borst... (waar vrijwel niks meer uitkomt...)
Het zou ook wel heel erg heerlijk zijn als een ander haar naar bed zou kunnen brengen.... Het is nu zo exclusief.

Zijn er mama's met ervaringen??

[kaatje71]

misschien is het toch handiger om een nieuw draadje te starten Ana, dan krijg je misschien meer input.
Ik vind het ook lastig zoals je al begreep

[Ana]

ja dat ga ik maar doen dan

[lineke]

Volgens mij zijn wij westerlingen de enige 'malloten' die vinden dat een kind in een eigen bed moeten slapen, het liefst in een andere kamer.
Hele volksstammen dragen hun kind altijd bij zich, ook 's nachts liggen de kinderen daar lekker bij papa en mama.
Net zo met de dierenwereld; daar slapen de kinders ook lekker bij mama (& papa).
Dieren zijn wel sneller 'volwassen' dus gaan naar onze maatstaven al weer snel zelfstandig slapen ed.

Laat je niet gek maken