Ik weet het echt niet meer...*update kdv*

[Gera]

Je schrijft dat je regels gaat opschrijven. Wat hier goed hielp was op een A4 schrijven wat wel en niet mag, dus een lijst met allerlei gedragingen. Regelmatig (in het begin dagelijks gingen we met de kinderen die lijst langs als een soort spelletje. Sommige dagen moesten ze zoveel mogelijk dingen opnoemen die niet mochten (slaan, schoppen, dingen gooien, mes aflikken, etc) en daarna dingen die wel mogen (aaien, kusjes geven maar alleen als de ander dat goed vind, etc.). Op andere dagen noemden wij de gedragingen op en dan moesten zij zeggen of het wel of niet mag. Voordeel bij ons was dat ze samen waren, het werd echt een spelletje voor ze. Vooral dat mes likken was favoriet, omdat papa dat nog wel eens doet, dus die werd daar meteen op afgerekend.

[Chabeli]

Je schrijft dat je regels gaat opschrijven. Wat hier goed hielp was op een A4 schrijven wat wel en niet mag, dus een lijst met allerlei gedragingen. Regelmatig (in het begin dagelijks gingen we met de kinderen die lijst langs als een soort spelletje. Sommige dagen moesten ze zoveel mogelijk dingen opnoemen die niet mochten (slaan, schoppen, dingen gooien, mes aflikken, etc) en daarna dingen die wel mogen (aaien, kusjes geven maar alleen als de ander dat goed vind, etc.). Op andere dagen noemden wij de gedragingen op en dan moesten zij zeggen of het wel of niet mag. Voordeel bij ons was dat ze samen waren, het werd echt een spelletje voor ze. Vooral dat mes likken was favoriet, omdat papa dat nog wel eens doet, dus die werd daar meteen op afgerekend.

bedankt, hier heb ik veel aan! Dit ga ik met Tomás ook proberen.

[Chabeli]

Fijn dat hij nu lekker met het speelgoed van Sinterklaas speelt. En misschien helpt het ook dat de drukte van Sinterklaas nu voorbij is?

Zucht. I wish! Het was vandaag weer huilen met de pet op. 's Ochtends begon de pret al en de hele dag is hij in een vervelende bui blijven hangen. Het speelgoed van Sinterklaas? Werd alweer door de kamer gesmeten. Het heeft dus niet lang mogen duren.

Ik vind het zo lastig! Als ik naar zo'n dag als vandaag kijk, dan lijkt het er toch echt op dat hij zich verveelt en meer uitdaging nodig heeft. Ik vind het alleen zo moeilijk om te bepalen waar de grens van prikkelen en pushen zit.

Je hebt gelijk Annemarie, het hoeft inderdaad niet elke week. Ik zou het ook wel leuk vinden om een dagje 1 op 1 met Tomás op stap te gaan. Maar als we met z'n allen thuis zijn, is het erg lastig om dat te doen; hij wil dan dat we allemaal gaan. Op zich is het probleem er ook niet als we met z'n allen gaan hoor, ik vind het in mijn eentje meer een drempel. En er is heel weinig in Spijkenisse wat we nog niet gezien hebben, maar er zal vast nog wel IETS zijn. Maar waar? En hoe vind ik dat?

Oh die dvd Earth kinderversie, leuk idee!

[Annemarie]

Thijs is Tomas natuurlijk niet en andersom, maar ik bedenk me net iets hoopgevends voor je. Thijs ging spelen met speelgoed toen hij 3,5 was. Toen kon hij het op eens, wat een verademing. Misschien dat rond die leeftijd het magisch denken ontwikkeld (gaat nog verder dan fantasie), daar had het in ieder geval mee te maken. Thijs speelt het liefst met poppetjes/klein spul zoals playmobil, cars auto's (juist die i.v.m. de gezichtjes), lego en ook het Littlest Petshop huisje van Linde (en dat ondanks zijn aversie voor alles wat roze en meisjesachtig is).

[Gootje]

Positief blijven, hoe lang ging het goed voor deze dag? Morgen weer een nieuwe dag, een terugval mag. Enne, dat je alles al een keer gezien hebt, betekent niet dat het voor je kind niet leuk is. Voor kinderen is herhaling vaak alleen maar goed en fijn.

[Liselotte]

Wat heeft Tomas zoal voor speelgoed?

Heb je ook het idee dat hij 'zichzelf' in de weg zit? Dat hij bijvoorbeeld dingen wil maken, maar dat zijn motoriek nog niet goed genoeg is?

Bij Ilias is het vaak zo dat hij pas interesse krijgt tot hij iets kan. Nooit heeft hij gepuzzeld en nu pakt hij puzzels van 150 stukjes (voor iemand van 6 heel normaal, maar ik vind het apart en ook jammer dat hij nooit oefent of naar iets toewerkt). Met liedjes idem dito; hij zingt niet mee tot hij het kent. Hij heeft een gruwelijke hekel aan euritmie en ik denk dat dat komt omdat je daar niet kunt afwachten tot je iets kunt. Dan moet je gewoon meteen meedoen in de kring.

Ilias had (en heeft soms) ook de neiging om (o.a. bij gezelligheid) over grenzen te gaan. Toen hij zo oud was als Tomas zaten we gezellig en dan kon hij uit het niets ineens in mijn neus knijpen. Ik zette hem dan resoluut weg, zei dat knijpen pijn doet bij mij, en hij mocht weer terugkomen als hij erbij kon zitten zonder te knijpen. Hetzelfde bij slaan, trekken enz.

Wat je zou kunnen doen is (ik wil niet betweterig overkomen, maar omdat je aangaf dat er weinig is in Spijkenisse):
-Diertjes zoeken en in zo'n potje doen, eten ervoor zoeken.
-Naar het (bus/trein)station treinen/bussen kijken. (Soms mag je hier in Zwolle zelf even ín een trein kijken, in het kamertje van de machinst!!! Gewoon vragen)
-Tomas achterop (of voorop?) de fiets zetten en hem laten kiezen waar je heen gaat.
-Lopend naar het winkelcentrum lopen en alle blauwe auto's die je ziet tellen.
-Tomas laten kiezen wat jullie gaan eten en hem laten helpen in de winkel en betalen enz.
-Is er een skatebaan in de buurt? (Ilias vindt dat heeeeel leuk om af en toe heen te gaan, met of zonder skatebord).
-Blaadjes zoeken en drogen in zo'n bloemen pers, een maand later 'spatten' met zeefje en ecoline.
-Een thematafel in de woonkamer maken en samen bedenken wat daarop moet. (Misschien ook een leuke foto maken en ontwikkelen en in een lijstje doen)
- Naar schiphol! Je bent verzekerd van een leuke dag! Boven kijken bij de vliegtuigen, in het restaurantje een pannenkoek eten met een vliegtuig van poedersuiker, daar is een mini-ballorig, je kunt ook in een nep-kockpit kijken en in de motor van een vliegtuig zitten.
-Ik heb vandaag 'springfoto's' gemaakt met Ilias. Hij sprong van een elektriciteitskastje af en ik moest schieten op het moment dat hij sprong.

Bij de Kruitvat kun je een doosje playmais kopen. Dat moet je met een sponsje nat maken en dan kun je het tegen elkaar drukken en er iets mee bouwen. Echt een aanrader.

[MarietteD]

Wat een leuke ideeën L iselotte, dank je!

[Chabeli]

Tomás heeft wel wat van alles, maar speelt het liefst met treintjes (Thomas, chuggington zijn favoriet), auto's, vrachtwagens, dat soort dingen. Hij heeft wat duplo en megablocks, maar daar bouwt hij niet echt mee; hij maakt vooral eigen dingen ervan (bijvoorbeeld 'ijsjes'). Ik heb bij Tomás juist het idee (maar misschien dat het me nu meer opvalt omdat ik minder tijd heb) dat hij, toen hij kleiner was, zich juist wel veel meer met speelgoed kon vermaken dan nu.

Leuke tips Liselotte! Ik ga ze allemaal eens noteren, dan heb ik een lijstje achter de hand ter inspiratie. Tomás wil nu leren klokkijken en lezen. Hij wist gisteren al tegen papa te zeggen dat het 8 uur was en bedtijd (het was 10 over 8, maar toch knap). En vanochtend zag hij de wijzer op de 6 staan en vertelde hij : "kijk mama, hij staat nu bij de 6 en dan gaan we eten". Misschien moet ik hem ook maar daarin meer volgen en het hem gewoon leren. Ik vind het alleen zo lastig om te bepalen wat hij nu wel aan kan en niet. En plus: hij moet nog ruim een jaar voordat hij naar school gaat. Hoe moet dat straks als hij al kan lezen en klokkijken?? Ik wil daar dus ook weer niet teveel aandacht aan besteden.

Pff lastig hoor. En Gootje, je hebt gelijk hoor. Ik geef de moed ook niet op en het ging ook best een paar dagen goed. Alleen overheersen die moeilijke dagen zo; het zou fijn zijn als het balans wat meer de andere kant op ging. Maar goed, ik zie het gewoon als een uitdaging, en die gaan we niet uit de weg!

Oh ik heb wel nieuw respect voor mijn moeder hoor! Ik schijn dus ook zo'n kind te zijn geweest, al was ik minder fysiek. Mijn moeder werd soms gek van me. Wel voor mij een reminder om niet net zoals mijn moeder te worden

Oh ja, Liselotte: Of hij zichzelf in de weg zit? Ik weet het niet. Hij zegt vaak al bij voorbaat dat hij iets niet kan, zonder het te proberen. En de dingen die hij probeert, lukken hem over het algemeen goed. Ik vind het dus moeilijk in te schatten wat hij nu wel echt kan en niet. Zowel motorisch gezien als cognitief trouwens. Hij stelt ook best hoge eisen aan zichzelf. Zo waren we van de week woordjes aan het schrijven en lezen (papa, mama, Tomás, dat soort simpele woordjes) en als hij het dan niet meer zo goed wist en het niet goed zei, zei hij "ik weet het niet zo goed he mama". Zo sneu, want hij weet het al veel beter dan hij zou 'moeten'!

[MarietteD]

Oooooh je was zelf ook gewoon zo

Misschien geeft een stukje acceptatie je al rust. Die boze buien zijn heel lastig en daar kun je proberen aan te werken. Maar "lief alleen spelen" is iets dat sommige kinderen makkelijker doen dan anderen. Vincent heeft bakken Lego maar gaat er pas mee spelen als ik mee doe. En zo ging het al een paar jaar geleden. Laura kan veel langer ergens rustig mee bezig zijn, terwijl hij gewoon interactie nodig heeft. En als dat niet interactie in samen spelen is, dan zoekt hij wel de confrontatie met haar of mij op.... Dat kan ik voor zijn door dingen samen met hem te doen, of de kinderen samen op weg helpen en in de buurt blijven. Dit gaat al een paar jaar zo, ik moet of het huis uit of continu aandacht aan de kinderen (met name Vincent) geven.

[lotte]

Herkenning, herkenning.

Julian is de laatste tijd zo vaak boos, begint te schreeuwen en gaat dan ook met van alles smijten. Als ik hem dan bij me wil pakken om even met hem te praten, slaat en trapt hij om zich heen en wil niet luisteren. Hij duwt en schopt Elise zodra hij de kans krijgt. Als hij langs haar loopt is het standaard een duw, of hij trekt haar omver. Om gek van te worden.
De hele dag kwaad worden en op de gang zetten heeft geen zin, dus meestal probeer ik dan maar rustig te zeggen dat het niet lief is wat hij doet en dat ik niet met hem wil spelen als hij zo doet. Helaas lukt dat niet altijd en ik ontplof ook regelmatig
Zolang ik wat met hem doe (spelen, boodschappen doen wat dan ook) dan gaat het wel, afleiding en nog eens afleiding, maar daar kan ik ook zo moe van worden. Ik kan bijvoorbeeld echt niet een hele dag met de kinderen thuis blijven, dan is het huis te klein.
Misschien moet ik hem wel meer gaan prikkelen, net wat jij doet met letters, cijfers en zulke dingen. Ik heb altijd wel het gevoel dat hij een uitdaging nodig heeft.
Maar het blijft moeilijk hè? Ik kan hem soms wel wat aandoen, vreselijk!

[Chabeli]

pfff het houdt niet op. Toen ik hem net ophaalde bij het kdv, gaf zijn leidster aan zich zorgen over hem te maken. Het ging niet zo goed. Hij slaat, schopt en is brutaal.

Ik heb al 2 maanden geleden aangegeven dat hij het niet naar zijn zin zei te hebben, toen merkte ze niets geks aan hem (behalve dat hij niet graag meedeed met groepsactiviteiten). Het komt dus niet helemaal als een verrassing, toch niet leuk om te horen. Aan de andere kant ook wel even fijn, klinkt misschien gek, maar dat anderen ook afwijkend gedrag bij hem signaleren en dat wij dus niet gek of zeuren zijn.

Ik gaf aan dat hij zich misschien verveelt en niet voldoende uitdaging heeft, dat wij dit thuis ook (denken te) ervaren. Verteld dat hij druk bezig is met de cijfers, letters en klok. Zij gaf aan dat ze volgende week eens ging kijken met hem. Ik ben heel benieuwd hoe dit af gaat lopen.

En ik twijfel meteen of we toch niets iets moeten gaan ondernemen in de zin van psycholoog/pedagoog. Zelf vermoed ik dat dit gedrag voorkomt uit het niet hebben van voldoende uitdaging, vanwege zijn voorlopen. Maar wellicht geen gek idee om toch eens te onderzoeken of dit inderdaad wel hierdoor komt, ofdat er wel iets anders is? Ik vind het zoo moeilijk!

[Pauline]

ik heb niet alle reacties gelezen, maareh heb je bambino loco of zelfs miniloco voor hem? dat werkte bij Maarten erg goed. Daar kon hij zelf mee aan de slag en gaf hem de uitdaging die hij zocht op dat moment.

edit: als jouw gevoel zegt dat je er meer mee moet doen dan zou ik dat onderzoeken. Negeer nooit je moeder gevoel. Stel dat je later achter komt dat er toch meer aan de hand is en je hebt dat gevoel genegeerd, dan sla je jezelf voor het hoofd. Is er niets aan de hand dan heb je het in ieder geval onderzocht.

[LauramvAnneenLisa]

Hoe moet dat straks als hij al kan lezen en klokkijken?? Ik wil daar dus ook weer niet teveel aandacht aan besteden.

Je houdt het echt niet tegen hoor. Dan leert hij het wel zonder jou. Hij gaat echt niet wachten tot groep 4 (want dan pas leren ze klokkijken op school)
terwijl als je hem meer uitdaging biedt je wel kans hebt dat het gedrag iets minder wordt.
houdt hij van spelletjes? Als hij zo voorloopt zou je eens naar de smartgames kunnen kijken, er zijn er een aantal die al jong geschikt zijn, zeker voor kidneren die voorlopen (niet naar de officiele leeftijden kijken)
en ook iets als triominos misschien?

[MarietteD]

Oh ik herken het zo, bij Vincent hoorde ik tussen 2-4 jaar dagelijks op het KDV wat hij niet goed had gedaan. Op de kleuterschool ging het langzaamaan beter. Wij zijn nooit trajecten ingegaan om hem te laten onderzoeken of testen. Ondertussen ben ik 3 jaar later nog steeds regelmatig aan het tobben met zijn gedrag. Misschien was het allemaal heel anders gegaan als ik toen meteen hulp had gezocht. En of we nu nog iets doen weet ik niet. We hebben wel een aardige modus gevonden waarin we hem kunnen 'handelen'. Maar als hij elders (school/BSO) probleemgedrag zou vertonen zou ik de stap misschien wel zetten nu. Maar ik merk dat ik daarover twijfel net als jij. Niet echt uit angst voor een etiketje, maar meer dat zoiets ook niet helpt, het kan ons hooguit helpen in de wijze hoe we met hem omgaan. Wie weet, ooit... Zodadelijk het eerste 10-minutengesprek over hem in groep 3 op school en ik hou een beetje mijn hart vast