Hoe ga ik hier mee om?

[petra1969]

Cay is een lief kereltje. Helaas is zijn gedrag momenteel om op te schieten. Als hij boos is, gooit hij met alles wat hij tegenkomt. Of hij veegt woest de hele salontafel leeg. Als hij iets kapot kan maken, dan gaat het ook kapot. Van de week heeft ie nog de spatiebalk uit een toetsenbord gebroken. In een mum van tijd. Even niet opletten en het is kapot. Haren borstelen en tanden poetsen, lukt niet. Hij is echt niet te houden. Wat een kracht zit er dan in zo'n klein mannetje. Ik heb laatst een flinke klap op mijn jukbeen gehad, dat was wel even genoeg. Ml heeft al minimaal 8 keer zijn tand door de lip gehad. Ik laat hem nu maar een beetje op zijn tandenborstel kauwen, anders lukt echt niet. Aankleden is ook zo'n drama. Hij loopt het liefste de hele dag in zijn blootje rond. Dat gaat natuurlijk niet. Doordeweeks moet hij om 6 uur 's morgens met manlief mee. Hij staat dan om 5 uur op, vroeger kan echt niet. En nog lukt het amper om hem op tijd klaar te krijgen. De meiden zijn er natuurlijk ook nog. En dan haalt hij steeds van die gevaarlijke stunts uit. Zo klimt hij rustig over het traphekje heen, probeert over de bank heen te klimmen en ga zo maar door. Hij is al heel wat keren flink gevallen. Je kunt het helaas niet altijd voor zijn. En dan slaat hij ook nog eens regelmatig. Ik heb al heel wat klappen in mijn gezicht gekregen. En wat ik nog het aller ergste vind, hij moet niets meer van me hebben. Bij alles is het: papa doet het!! Tegen mij zegt ie dat ik weg moet gaan

Natuurlijk heeft zijn gedrag wel degelijk consequenties. We zetten hem in de gang als het al te gek wordt. Ik leg hem dan uit waarom hij naar de gang moet en laat hem daar dan 2 minuten staan. Maar hoe ik hem nu eindelijk eens aan het fatsoenlijk tanden poetsen krijg of hoe ik hem kan laten stoppen met slaan, ik heb echt geen idee. Het is zo gek, Cay is mijn zesde kind en ik zit af en toe echt met mijn handen in het haar

Al jullie tips zijn van harte welkom, en kritiek ook.

[LiesbethN]

Dat klinkt heftig zeg. En wat moeilijk dat hij je zo lijkt af te wijzen.
Misschien kan je het tanden poetsen over een andere boeg gooien? Uitgebreid liedjes gaan zingen ofzo? Of wat hier weleens hielp was hun tanden poetsen terwijl zij intussen mijn tanden poetsen.
Daarbij zou ik veel communiceren en veel blijven uitleggen waarom iets wel of niet moet. Qua slaan gedrag, kan je hem een alternatief aanbieden? Doet hij het uit woede / frustratie, of zomaar uit het niets?

[Pauline]

Moeilijk. Ik zou in ieder geval heel consequent zijn. Verder, ga het gesprek met hem aan. Zo van, ik begrijp dat je boos bent, maar dingen kapot maken mag niet. En heeeeeel vaak herhalen.
Sjoerd is niet zo driftig, maar als hij een bui heeft neem ik hem op schoot. Dan neem ik hem in een strakke greep en laat hem uitrazen. Ik praat dan tegen hem. Dat ik begrijp dat hij boos is maar dat ik hem pas loslaat als hij rustig wordt. Dat helpt vaak wel.

Sterkte ermee.

[Mare]

Lastige situatie. Ik vind het ook moeilijk om tips te geven. Als David echt baldadig is en slaat of dingen kapot maakt is er eigenlijk altijd een achterliggende reden. Zoals nu, hij gaat elke dag naar een ander persoon en daardoor is hij helemaal van slag. Dat uit zich in slaan e.d.
Het enige wat helpt is heel consequent zijn. Slaan wordt niet geaccepteerd. Hij gaat even apart en moet het weer goed maken. Als het echt erg wordt dan zorg ik voor afleiding, het liefst buiten.

Maar het blijft lastig tips te geven voor een kind dat je niet kent.

[LiesbethN]

Hier heb je vast wel wat aan:

http://www.kiind.nl/articles/389/Voorko ... ftbui.html

[wennetje]

Je 6e kind maar eerste jongetje als ik het goed begrijp. Dat is toch iets heel anders! Ondernemend, geen oog voor gevaar en als er ook maar een beetje temperament in zit heb je je handen er vol aan idd.

Consequent grenzen stellen maar daarin ook wat ruimte geven hielp en helpt hier. Geen gesloten vragen maar zoveel als mogelijk in keuzes praten, dus ipv: wil je een boterham? vraag ik: wil je een boterham met dit of met dat? Scheelt een heleboel NEE! en daarmee strijd. Tanden poetsen moet maar Joris kiest met welke tandenborstel (hij heeft een kleine en een grote) en welke tandpasta (2 verschillende smaken) die hij ook allemaal zelf heeft mogen uitzoeken in de winkel. Verder erkennen en benoemen van zijn gevoel (om hem woorden te geven voor wat hij ervaart). Voor slaan en schoppen is hier zero tolerance, ook niet uit grapjes of baldadigheid. Gewoon NIET slaan en NIET schoppen. Verder kies ik mijn strijd, soms gewoon maar even ogen dicht en me alleen druk maken om dat wat ik echt belangrijk vind MAAR als Joris moe is helpt corrigeren nauwelijks en komen we als ik niet oppas in een strijd of belandt hij in een driftbui. Dan helpt maar 1 ding: de grappige aanpak met veel afleiden en grapjes.

Klinkt makkelijk zo even opgesomd maar het heeft me een bijna een jaar gekost om bovenstaande allemaal te ontdekken en te leren over mijn zoon. Ik hoop van harte dat je er iets in kunt vinden wat jou en jouw zoon ook helpt.

[petra1969]

Heel erg bedankt. Ik ga proberen meer met hem in gesprek te gaan. Ik merk van mezelf dat ik toch wel ongeduldig ben en af en toe te weinig tijd voor hem neem. Ook een goed idee om hem zelf zijn tandenborstel te laten kiezen. Hij heeft er inmiddels 3 in omloop dus keuze zat. Ik vind het af en toe ook best moeilijk, een jongen na 5 meiden. Ik wil niet generaliseren, maar het is toch wel heel anders dan een meisje.

[monika]

Ja, wat al is gezegd, keuzes geven. Dat werkte ook goed bij Jort (nog steeds trouwens)
Als hij gooide met speelgoed ging het boven op de kast
consequent zijn bij straf en uitvinden of het het beste bij hem past om in de gang appart te zijn of op een vaste plek onder jouw aanwezigheid.

Jort wilde op die leeftijd alleen maar zonnehempjes aan in de winter. Hij mocht het hempje over zijn lange mouwen Tshirt dragen. Kostte wel veel moeite om uit te leggen dat het Tshirt dan eerst aan moest. En Jort hoefde ook nooit veel kleren aan om warm te blijven, ook al stond de tuindeur van het kdv altijd open. Heb je wel eens geprobeerd om 2 setjes klaar te leggen waar hij dan uit mag kiezen? Of een wedstrijdje maken? Jort is daar erg gevoelig voor. Bijv wedstrijdje tegen de kookwekker of kijken of je sneller klaar kan zijn dan papa iets gedaan heeft.

Jort was erg gevoelig voor het feit dat hij niet dicht bij mij MOCHT zijn. Dus bij slaan 'Nee' en weg zetten en verder geen aandacht, reactie en pas na 2 minuten contact maken.

Succes hoor, je hebt je handen vol aan zo'n pittig kereltje. En zou hij misschien jullie stress reflecteren? Tenslotte ben je door een behoorlijk medisch cirquit gegaan de laatste tijd en ik weet niet of jij je alweer wat fitter voelt?

[JasmijnLinde]

Linde is een meisje en heeft hier ook last van. Wel in mindere mate dan jouw zoon.
Ook dat mama niet goed genoeg is, is helaas herkenbaar. Hoewel als papa werken is dan is er niets aan de hand.

Pas zag ik op tv bij de Nanny (jaja) dat zij een kind dat overstuur was rustig maakte door rustig tot 10 te tellen en dan over het buikje wrijven. Ik ben dat ook gaan proberen en het werkt!! Heel erg goed zelfs. Als ik het doe als ze in bed heel boos is, valt ze zelfs in slaap waar ik bij sta. Misschien heb je iets aan deze tip.

Verder vind ik het ook heel moeilijk. Linde doet altijd net of het haar allemaal niet kan schelen en doet wat ZIJ wil. Bij straffen geeft zij gewenst gedrag en wil het snel weer goed maken en zegt dan (heel schattig) sorry. Alleen iets te snel....Ze slaat overigens ons niet eens zozeer vaak maar meer haar grote zus die altijd zo lief is voor haar. (en die dan ook "geeft niet" zegt als Linde sorry zegt)

Nou ja, succes ermee. Laat je over een tijdje weten hoe het gaat?

(hoe is het met je nier ondertussen?)

[J0p1e]

Mijn eerste gedachte bij je verhaal was dat zijn gedrag een weerslag is van de afgelopen jaren wat er met hem en jullie is gebeurd. Hebben jullie nog begeleiding? Kunnen zij je nog helpen?
Je hebt al veel goede tips gekregen. Wat je ook nog kunt doen is de structuur voor hem duidelijk maken dmv picto's. Wij hebben eenzelfde strijd gehad met tanden poetsen en aankleden en door een duidelijke structuur te geven, goed voor te bereiden en zelf heel rustig te blijven loopt dit nu een heel stuk beter.

[petra1969]

Mijn eerste gedachte bij je verhaal was dat zijn gedrag een weerslag is van de afgelopen jaren wat er met hem en jullie is gebeurd. Hebben jullie nog begeleiding? Kunnen zij je nog helpen?
Je hebt al veel goede tips gekregen. Wat je ook nog kunt doen is de structuur voor hem duidelijk maken dmv picto's. Wij hebben eenzelfde strijd gehad met tanden poetsen en aankleden en door een duidelijke structuur te geven, goed voor te bereiden en zelf heel rustig te blijven loopt dit nu een heel stuk beter.

We hebben niet echt meer begeleiding bij de opvoeding. Wel hebben we regelmatig contact met het Jugendamt. Ik denk zelf ook dat mijn psychische toestand zijn weerslag op Cay heeft gehad. En dat hij daarom zo naar zijn vader trekt. Ik ben momenteel verre van stabiel door dat gedoe met mijn nier.

Ik ben in ieder geval heel blij met alle tips. Daar ga ik zeker mee aan de slag. Wat ik vooral eruit haal, is dat ik duidelijker naar Cay moet zijn. Positief gedrag belonen en hem helpen om uit zijn frustratie (is slaan en gooien) te komen. En natuurlijk consequent zijn. Picto's is ook een goed idee. Dat schept volgens mij direct al meer duidelijkheid. Nogmaals bedankt.

[monika]

O ja, wat voor mij ook een eyeopener was dat jongens hebben direct actie nodig. Waar ik vroeger nog wel eens na een waarschuwing een opvolging had met 'nee, blabla, bla' Heb ik geleerd dat ik meteen iets moet doen als het tjd is om te straffen. dus 'nee' actie: kind verwijderen uit de situatie / speelgoed weg halen/ wat ook maar passend is.

We hadden op kdv trouwens ook een kindje dat een keer in zijn pyama gebracht werd door zijn moeder. Alle spullen voor overdag in de tas. Ze had het zo gehad met alle strijd in de ochtend. De juffen konden het wel waarderen, maar ze zijn dan ook erg relaxed in NZ. Ik weet niet hoe dat in Duitsland zou vallen.