Jij bent mijn mama!

[Pauline]

Jij bent Mijn mama!

Dat zegt Sjoerd steeds. Met de nadruk op mijn. Als Maarten dan zegt dat ik ook zijn mama ben dan zegt Sjoerd: echt niet!

Sjoerd heeft een mama fase en een niet willen delen fase. Heel handig gelijkertijd!

Ik zie het maar als een compliment

[Dorien]

oh heeeeeeel herkenbaar. Grappig idd

[Annemarie]

Als ik Linde ophaal bij de PSZ dan komt ze op mijn af en zegt mijn mama, kijkt dan vrolijk en heel blij om zich heen om te kijken of iedereen het net zo fijn vindt om mij te zien als zij, dat is nooit zo .

[kaatje71]

Silke verkondigt dat ook steeds de laatste tijd.
Het stomme is dat ik al bijna 15 jaar moeder bent, maar ik vind het nog steeds bijzonder dat iemand ( een kind van mij dus) dat zo nadrukkelijk verkondigt. Ik vind mezelf niet zo`n moeder type. Zou het ooit normaal gaan klinken voor mij?

[Miep]

Zie het inderdaad maar als een compliment want het is toch ook wel heel lief. A heeft het over mijn Minnemijn als iemand bij W illemijn in de buurt komt.

[Ves]

V incent zegt ook vaak MIJN mama! Heerlijk

[Chabeli]

Tomás heeft dat ook een tijdje gehad, volgens mij wel al voordat Sara werd geboren. Nu heeft hij ook heel erg een mama-fase, maar meer dat hij wil dat ik alles doe, dat het de hele dag "mama..." is en dat hij de hele dag aan mij vastgeplakt zit. Ook heel schattig, maar soms wel een tikkeltje benauwend . Maar als hij dan ligt te slapen, dan is hij wel echt adorable

[Linkje]

TNu heeft hij ook heel erg een mama-fase, maar meer dat hij wil dat ik alles doe, dat het de hele dag "mama..." is en dat hij de hele dag aan mij vastgeplakt zit. Ook heel schattig, maar soms wel een tikkeltje benauwend

Ja, die fase hebben we hier nu ook. Alles wat gebeuren moet, moet mama doen. Schone luier, jas aan, de autostoel vast/los maken, je kunt het zo gek niet bedenken of mama moet het doen!

[Mamalon]

"Ja, MIJN mama!!!!" ('s nachts na een keertje extra onderstoppen oh zo )
Heel enkel keertje gevolgd door "Oh nee, Onze mama..."

[Emma]

Oh ja, heel herkenbaar! Isla vertelt aan iedereen (willekeurige passanten, de kassiere in de supermarkt) dat ik HAAR mama ben. Maar - daarna wijst ze op haar kleren en zegt 'MIJN jas', 'MIJN schoenen', etc - dus zo speciaal voel ik me niet