Gieren, krijsen, slaan, krabben, bijten

[marincke]

Dat doet onze dreumes dus. Als mevrouwtje haar zin niet krijgt. Of als ze haar broer of zus met iets ziet spelen dat zij dan vervolgens wil hebben. Of als ik haar niet begrijp. Of als ik iets wil en zij had het anders bedacht. Of... Of... Elk uur minstens een keer of 8-10....

Ik word er echt gek van! Oudste twee zitten elkaar ook constant in de haren. En nu mag ik ook nog tig keer per dag een meppende/krabbende/bijtende/gillende dreumes van de oudste twee aftrekken.

Herkenbaar? Zo ja, wat doen jullie er tegen? Ze praat nog geen woord, dus iets uitleggen lukt haar niet. Wijzen, ja knikken en nee schudden kan ze wel als de beste.
Op de gang/stoeltje/weet ik veel zetten helpt niks. Rent ze zo weer af, nog harder gierend. Ik geloof niet dat ze dit al echt begrijpt.

Echt mijn oren toeteren er soms helemaal van, zo hard gilt ze. Ik herken deze uitspattingen dus niet in deze mate van de oudste twee. Alle tips om deze fase door te komen zijn welkom!

[Thommy]

Onze derde deed dat ook. Ik zie het maar als verdedigingsmechanisme, want als ze wachten krijgen ze niks.
Wij zeggen dan maar steeds; niet gillen maar zeggen wat je wil. Ook al kunnen ze nog niet praten.

[Ana]

Herkenbaar hoor, minder frequent maar dat is misschien ook een verschil omdat jij ook al oudere kinderen hebt. Hier ook gillen en bijten.
Ze kan het nog niet zeggen en voor mijn idee begrijpt ze heel veel gewoon nog niet. Dus iets uitleggen enzo gaat nog niet.

Geen tips, ik lees mee

[Truus]

Poeh zeg, dan mag ik nog in m'n handjes knijpen geloof ik. Hier heeft de kleine dame het ook wel gedaan, maar -gelukkig- korte periodes. En wat Lotje gewoon heel erg helpt, is als ze haar energie kwijt kan. Binnen wordt ze op den duur erg vervelend en als ik dan de deur naar buiten opendoe, gast ze heerlijk in de tuin spelen. Vaak zoeken we ook 1 keer per dag een speeltuin op. Last haar veel zelf lopen en klimmen.
Gillen 'luisteren' we niet naar, maken meestal wel gebaar 'ssst' en openen dan een 'gesprek' op normaal volume, waar ik probeer te verwoorden wat ze graag wil. Zij gebaart dan erbij en zegt af en toe een klein woord. Vaak komen we er zo wel uit.
Bijten vindt ze ook fijn, maken erg duidelijk dat dat niet zomaar mag en dat mag ze dan in een nat washandje wel doen, vindt ze heerlijk. Ze heeft soms ook wel last van nieuwe kiezen etc. volgens mij. En door het aanbieden van het washandje, is het eigenlijk heel snel over gegaan.
Zus lastig vallen. En M/irre heeft er last van, kijken we ook of M/irre misschien op een andere handiger plek beter verder kan spelen en anders haal ik L/otta weg, help haar een beetje op gang met iets anders.

[Miranda]

Hier een peuter die volop gilt, krijst, slaat (en soms bijt). Ook zuslief aan de haren trekken is erg favoriet.
Dat gegil en gekrijs accepteer ik niet meer, ze gaat na 1x waarschuwen naar de gang. (niet dat het altijd helpt, maar goed...)

Het is soms echt om knettergek van te worden. Wat ik nu sinds een paar dagen doe is haar 2 keuzes geven (tip van iemand). Hoeven niet altijd leuke dingen te zijn. En zowaar, gisteren werkte het best goed.

[wennetje]

Hier een peuter die volop gilt, krijst, slaat (en soms bijt). Ook zuslief aan de haren trekken is erg favoriet.
Dat gegil en gekrijs accepteer ik niet meer, ze gaat na 1x waarschuwen naar de gang. (niet dat het altijd helpt, maar goed...)

Het is soms echt om knettergek van te worden. Wat ik nu sinds een paar dagen doe is haar 2 keuzes geven (tip van iemand). Hoeven niet altijd leuke dingen te zijn. En zowaar, gisteren werkte het best goed.

Keuzes is denk ik mijn tip geweest?
Werkte alleen niet hier toen Joris nog dreumes was, wel benoemen. Even op ooghoogte en benoemen: 'het is ook heel vervelend als iets niet mag' of 'ik merk dat je heel erg boos bent, naar he om zo boos te zijn'. Om op die manier woorden te geven aan rotgevoelens. Eigenlijk denk ik dat het vooral op ooghoogte contact maken het verschil maakte. Dat werkt nog steeds goed als ik iets duidelijk wil maken. Maar soms moest de frustratie er toch gewoon uit en was het wachten tot het geschreeuw over was. Keuzes ben ik vanaf 2,5 ongeveer gaan geven, eigenlijk meer omdat ik gek werd van het 'NEE'. Dus niet wil je een boterham? maar wil je een boterham met pindakaas of een boterham met nutella? Keuze in 2 tandenborstels, maar ook keuzes als 'je kunt nu zelf naar boven gaan of mama pakt je op en neemt je mee', daarmee NEE ontwijken maar ook een stukje controle geven want dat hebben peuters graag (wie niet).

En goh, je zal maar dreumes zijn. Je hebt nog geen woorden om duidelijk te maken wat je wilt, bedoelt of boos over bent. Je wilt van alles maar kunt nog maar zo weinig en heb je ook nog grotere broers/zussen die wel van alles kunnen. Joris was als dreumes erg onder de indruk van zijn eigen driftbuien, wilde me echt in zijn buurt, soms klom hij op mijn schoot al gillend en schreeuwend maar owee als ik mijn armen om hem heen sloeg, het moest wel op zijn voorwaarden. Dus ging ik letterlijk op mijn handen zitten want voordat ik het wist sloeg ik toch weer mijn armen om hem heen (reflex blijkbaar). En als de driftbui over was heel lang knuffelen.

Sterkte!!