Zo, ik heb even tijd om jullie bij te praten.
Vanmorgen ging alles eigenlijk heel goed. Tot het moment dat we de OK ingaan...
Ze waren overigens super in de OK (alles erom heen eigenlijk). Omdat Danique een trauma heeft werd er geregeld dat er niet teveel mensen in de OK zichtbaar voor Danique waren. Ik heb zelf het kapje vastgehouden bij haar, merendeel van het OK-team stond achter mij of achter de deur zodat Danique niet al teveel witte/ blauwe jassen zou zien.
Toch ging ze hevig protesterend/ al schreeuwend onder narcose. Echt, ik kon wel janken....
Daarna ben ik opgevangen door een hele lieve verpleegkundige die ervoor zorgde dat ik gelijk weer bij Danique kwam zodra ze op de uitslaapkamer was.
Meestal moet je wachten totdat ze aangesloten zijn op de monitor, maar ik mocht er ivm haar trauma gelijk bij.
Danique is gelijk bij mij op schoot gezet zodat ze bij mij op schoot wakker kon worden. Ook dat ging al huilend. Ze bleef maar huilen, wel 45 minuten.... Ik dacht dat ik wel wat gewend was, maar ik bleek vanmorgen een echt watje....
Op de afdeling wilde niets: geen eten, geen drinken en zodra er een verpleegkundige kwam werd ze woest. Zo zielig om te zien...
We waren om 10 uur op de afdeling terug, om half 11 is Danique in slaap gevallen. Ik heb haar in bed gelegd (ze zat nl nog steeds op schoot) en heb al die tijd dat ze sliep (1,5 uur) zitten haken. Is zo'n dag toch nog ergens goed voor, sjaals en mutsen van de kids zijn af!
Met anesthesist en verpleging overlegd dat we zouden blijven zodra we Danique 2 uur lang aaneengesloten wakker zouden zien. Tijdens het slapen kreeg ze een klein aanvalletje, ik dacht echt dat we de rest van de dag en nacht daar konden blijven. Maar het viel gelukkig mee en ze is er zonder medicatie uitgekomen.
Om half 1 werd ze goed wakker en vroeg ze om een broodje en drinken. Goed teken! Dit deed ze de vorige keer namelijk niet.
Vanaf dat ze goed at en dronk zag ik haar opknappen. Ze bleef wel in de veiligheid van mij en haar bedje, er moest niet te veel verpleging langs komen. Alleen diegene die ons vanmorgen opving mocht bij haar komen.
De tijd na het eten en drinken ging alleen maar beter. Ze kreeg weer wat praatjes en ging zelfs spelen.
We hebben toen dan ook groen licht gekregen om naar huis te gaan. We hadden nog langer mogen blijven als ik had gewild, maar ik zag het wel zitten thuis.
Vanmiddag hebben we lekker samen op de bank gelegen, ik heb haar lekker laten bijkomen.
Het naar bed brengen vanavond was wel weer een drama, ze is bang dat ik weg ga.... Ik hoop maar dat dit niet doorzet. Ze slaapt nu gelukkig wel.
Morgen en donderdag had ik moeten werken, maar dat is op mijn werk geregeld dat het niet hoeft. En vanaf donderdag zou ik 2 weken vakantie hebben, dus dat heb ik nu al!
Ik ben blij dat het achter de rug is en ik plof nu lekker op de bank!
)
(sorry Angelique, moest even pesten 
Danique is al 3x helemaal in paniek wakker geworden, laatste keer zat hele bed onder bloed.
