Normaal peutergedrag?

[Liaantje]

Mijn oudste van 2,5 jaar pakt steeds de spulletjes af waar mijn jongste (10 maanden) mee bezig is. Als ze haar knuffeltje vast heeft, pakt hij het af. Niet om er zelf mee te spelen, nee, hij legt het op tafel zodat ze er niet bij kan. Niet dat die meid het wat kan schelen, die vindt het al geweldig dat hij zich met haar bemoeit. Maar het irriteert mij mateloos!
Alles dat ze vast heeft pakt hij af.
Hij wil ook altijd spelen waar zij mee speelt en als ze bij mij op schoot klimt, moet hij ook ineens en moet zij uit de weg, ook al was hij vlak daarvoor nog content met zijn eigen bezigheid. Maar dit snap ik wel. Dat hij iets afpakt om er zelf mee te spelen. Dat zie ik bij alle kinderen om me heen. En uiteraard het vechten om aandacht van de ouders. Dat hoort erbij.
Maar dat hij haar speelgoed afpakt en buiten haar bereik legt, is dat normaal peutergedrag? Hij doet het volgens mij niet eens om haar te plagen. Hij kijkt er heel serieus bij en heeft ook altijd wel een voor hem plausibele verklaring; ze slaapt niet dus geen knuffel, ze wilde de speen niet meer dus heb ik hem op tafel gelegd, etc.
Ik moet hem dan altijd een heel verhaal uitleggen om hem het speeltje weer terug te laten geven. Een simpel 'geef dat eens terug' werkt niet. Hoe ga ik hiermee om?
Pfff... Weer een heel epistel...

[Suuz]

Ik zou zeggen,.ja normale peuter gedrag. Gezien wat ik thuis zie.

Speentje wordt hier of afgepakt en weggelegd of juist in de mond gestopt. Speeltje idem.

Mijn dochter is 2,5 jaar en mijn zoon is 3 maanden.

[SuzanneV]

Klinkt als heel normaal peuter-machtsspel hoor. Inclusief de 'goede argumenten' die erbij gegeven worden.

[michelle]

Ja ik herken dit ook. Mijn zoon is nu net 4 en dochter 16 maanden en het is hier sinds een maand of twee afgelopen met jennen. Nu krijgen ze alleen nog 'ruzie' wanneer ze hem stoort in zijn spel.

[Jolanda]

Eigenlijk wel grappig:
Hij doet het zelfde voor haar als jij voor haar.
Namelijk, denken wat de ander wil.

Hij denkt, ze wil het speeltje niet meer.
Jij denkt, ze vindt het vervelend als het zomaar afgepakt wordt.

En je beschrijft zelf dat je dochter er helemaal geen last van heeft

[Liaantje]

Bedankt voor jullie reacties! Ben blij te merken dat het herkenbaar gedrag is en dus normaal. Ik zal me erbij neerleggen. Hoewel ik het niet zomaar toe ga laten want het is natuurlijk geen wenselijk gedrag; spullen afpakken. (Ook al hoort het kennelijk bij de leeftijd)

Overigens,

Jij denkt, ze vindt het vervelend als het zomaar afgepakt wordt.

Ik zeg dat ze nergens last van heeft, maar ik zei ook dat ík me eraan erger. Volgens mij heb ik niet gezegd dat zij het vervelend vindt...

[Jolanda]

Bedankt voor jullie reacties! Ben blij te merken dat het herkenbaar gedrag is en dus normaal. Ik zal me erbij neerleggen. Hoewel ik het niet zomaar toe ga laten want het is natuurlijk geen wenselijk gedrag; spullen afpakken. (Ook al hoort het kennelijk bij de leeftijd)

Overigens,

Jij denkt, ze vindt het vervelend als het zomaar afgepakt wordt.

Ik zeg dat ze nergens last van heeft, maar ik zei ook dat ík me eraan erger. Volgens mij heb ik niet gezegd dat zij het vervelend vindt...

het was misschien niet letterlijk, maar ik zie een patroon.
Jij hoeft dat niet te zien hoor.

Maar als zij er geen last van heeft, waarom wil je het dan steeds corrigeren?

[wennetje]

Ik zie dat patroon eerlijk gezegd niet, schrijfster maakt heel duidelijk dat ZIJ het irritant vindt, niet dat ze denkt dat haar dochter het irritant vindt. Ik zou dat ook willen corrigeren, stomweg omdat het geen gedrag is dat je wilt stimuleren of toestaan. Nu is het bij zusje, straks bij vriendjes.