kopieren

[marjolein62b]

Maartje kopieert veel.
Als ik een kleurplaat kleur wil ze precies zo kleuren als ik.
Ze wacht dus tot ik mijn kleur gekozen heb en ik ermee klaar ben. Dan pakt ze die kleur en kleurt ze precies hetzelfde.
Ze geeft het ook toe. Ik wil net zo kleuren als jij.

Ook bij kralen rijgen doet ze niet haar eigen idee maar kijkt ze wat haar broer doet en wil dan precies dezelfde kralen en patroon, waar er dan natuurlijk minder van zijn.

Op zich wel fijn want door te kopiëren kan je veel leren. Ze gaat er ook netter van kleuren, als ze naast mij kleurt.

Maar ook heel irritant want volgens mij heeft ze ook echt wel eigen ideeën maar die komen er even niet uit.

[marije1977]

Bij Neline is dat precies zo en helaas wordt het er niet beter op. Van een eigenzinnig dametje is steeds minder over. Vooral sinds ze op school zit is ze erg bezig met wat anderen doen en doet dat dan na. Als ze met een vriendinnetje speelt en ze krijgen een snoepje dan kijkt ze altijd wat de ander kiest zelfs als ze dat eigenlijk niet zo lekker vindt. Pas een gesprekje met haar gehad dat ze vooral moet doen wat ze zelf wil en dat wat zij wil net zo belangrijk is als wat anderen willen. Ze reageerde in volle overtuiging dat dat niet zo was, haar mening was niet belangrijk .

[marjolein62b]

wat vreselijk herkenbaar.

Hier zit ze soms dus een boterham pindakaas te eten, vind ze echt niet het lekkerst omdat hij broer dat altijd doet.
En het was zo'n eigenzinnig dametje.

Vanochtend zat ze trouwens wel lekker op de peuterschool met een poppenhuis te spelen en dan bedenkt ze wel zelf het verhaal.

[Annet]

Misschien een idee om het eens om te draaien?
Vraag Welke kleur wil jij, dan pak mama die ook etc?

[mamaanna]

Volgens mij leren kinderen/mensen veel, zo niet alles, door eerst te kopieren en dan zelf dingen te bedenken. Daar is toch niets mis mee? Het is denk ik een fase, waarin ze netjes leert kleuren bijvoorbeeld, en dat zal ze dan later weer toepassen in zelfbedachte tekeningen. Juliane is heel creatief, qua tekeningen als ook verbaal en in spel, maar als er vriendinnetjes komen spelen zie en hoor ik waar sommige uitspraken/ideeen etc vandaan komen. Zo kunnen er twee oudere meisjes (combinatieklas) erg goed tekenen, en daar leert ze ontzettend van, ze doet het eerst na (bijvoorbeeld wekenlang dezelfde prinses "en profiel", wat ze duidelijk heeft afgekeken van haar vriendinnetje), maar na een poosje komen er dan ook andere figuren/dingen in dezelfde stijl. Het is ook een soort van sociale ontwikkeling denk ik, tegenover typische peutereigenzinnigheid komt dan erbij horen, zijn zoals anderen, mee doen, groepsgevoel.

[marjolein62b]

klopt, ik sta er ook niet helemaal negatief tegenover vooral omdat ik zie dat ze er erg van geniet en haar best doet om netjes te kleuren. Het geeft haar een stukje houvast. Ik ga er denk ik een beetje meespelen.

Een keer een kleurplaat met ingekleurd voorbeeld.
een keer een kleurplaat en dan om de beurt een kleur kiezen etc.

Maar ik hoop dat ze ook dat ze haar ik-doe-dat-omdat-ik-daar-zin-in-heb modus weer terugvind.

[Katje]

blijkbaar ziet ze in jou een heel goed rolmodel! Dat is dus een compliment.

Wat ik vaak doe, vooral in de meer professionele situatie, is geen voorbeeld geven. Aangeven wat het materiaal is, aangeven wat je ermee kan en gaan met de banaan. Als ik op BSO werk zie ik het vaak dat kinderen willen doen wat ik ook doe. Vaak rommel ik maar wat aan en dan zitten er dus een stuk of wat kinderen ook maar 'wat aan te rommelen'. Soms vragen ze wel "wat doe je?" of "wat maak je?" Dan stel ik een wedervraag "wat denk je?" of "wat vind jij dat ik ga doen" Dan komen er vanzelf wel ideeën boven borrelen.

Soms is het een aanzet en gaan ze daarna wel zelf hun gang. Vaak teken of knutsel ik toch langer door dan dat ze vol kunnen houden en zijn ze al lang weer vertrokken als ik nog bezig ben