Ik tel tot 5 ...

[edevries]

Mijn moeder heeft de laatste week 2 dagen opgepast.
Sem was weer lekker aan het puberen zoals alleen een 3-jarige dat kan.
Toen ik eind van de dag thuis kwam, merkte ik dat er chaos geheerst had overdag, en Sem was behoorlijk recalcitrant.
Dit soort buien heeft hij wel vaker, maar ik heb gemerkt dat aandacht geven/ veel uitleggen en afleiden het beste is.
Maar mijn moeder's methode is: "Sem ik tot 5 ...... en dan ga je mee naar boven".
Dat werkt voor geen meter. Hij laat het juist erop aan komen, en de situatie wordt nog onrustiger.
Ik was allang blij dat mijn moeder kon helpen deze dagen, want ik had geen andere opvang. Maar ze is ook iemand die absoluut niet open staat voor kritiek of suggesties want zij heeft zo veel ervaring vergelijken met mij.....
Werkt bi jullie de ik tel tot 5 'methode' wel ?

[lineke]

Nou zijn mijn meiden wat ouder, maar ik tel tot 3.
En het werkt erg goed, bij Nienke. Bij Sas hoef ik het eigenlijk niet te doen.
Joh, jij doet toch gewoon lekker wat voor jou werkt

[marjolein62b]

ik gebruik het niet vaak maar als ik het gebruik dan is het menis. Wij tellen tot 5

Bij 5 volgt dan een consequentie en die weten ze per situatie. dwz niet voorlezen oid.

En meestal hebben ze met 3 dan een boekje.

Hier werkt het maar daarom hoeft het bij jouw niet te werken.

[@ri]

Hier ook tot 3, en dat werkt wel. O livia (wel een stukje jonger) ziet het ook van haar oudere zus, en meestal luistert ze al als ik één heb gezegd. Scheelt hier wel dat je het niet heel boos moet zeggen maar heel rustig, dan werkt het pas. Maar goed.. als je moeder niet open staat voor kritiek dan heb je daar niet zoveel aan. Wel jammer zeg! Inderdaad vooral doen wat voor jou werkt; die paar dagen dat zij (ik begrijp incidenteel) oppast lekker de boel laten doen op haar manier.

[Pauline]

Hier werkt tellen tot 3 erg goed.. al kom ik vaak niet tot 3 ...

[Pauwtje]

Hier werkt het echt heel goed. Maar die van mij maken er een spelletje van. Ze gaan dan heel snel doen wat we willen, en roepen dan: je was pas bij 2, ik ben lekker sneller! Ze zien het dan als een overwinning.
Hoe ze erbij komen, geen idee:) Maar ik ben er blij mee, want eigenlijk hou ik niet van gedreig. (We zeggen ook nooit ' ik tel tot 5 en dan ga jij .. Want anders...' We zeggen gewoon: ga je schoenen aan doen, ik tel tot 5' ).

[Dorien]

Ik tel tot 3 maar deed dat niet te vaak.wel heel consequent. Als hij dan niet luisterde dan kon hij op de trap zitten. Liv laat het niet zover komen, maar dat komt misschien ook wel omdat Finn dan zegt: ga maar gauw hoor want mama meent het echt!

[monika]

ik tel tot 3 nadat ik 1x aardig gevraagd heb en 1x streng heb gezegd. Dat werkt goed bij een 8 jarige. Toen hij 3 was werkte het beter om te zeggen na 1 waarschuwing dat hij op de trap moest zitten voor 3 minuten.

[Emmy]

Bijzonder goed werkt het hier.

[Mare]

Als ik tot 3 tel dan weet ik niet meer wat ik anders moet doen. En ja dan werkt het wel, maar dat is niet zoals ik het eigenlijk doe. David zou ook alleen maar onrustiger worden van een dergelijke aanpak. Uitleggen, overleggen, afleiden is hier de beste methode.

[niekje]

Hier werkt tot 3 tellen ook heel goed, Jasper wordt dan erg snel want die wordt boos als ik dan toch het cijfer 3 uit heb gesproken, dan gaat ie echt helemaal over de flos...dus hij zorgt altijd wel dat ie iets gedaan heeft wat ie moet doen voordat ik bij 3ben

[petra1969]

Ik tel ook altijd tot 3. En na de 3 komt de consequentie. Hier werkt dat prima.

[Katje]

ja hoor maar er moet dan wel een gevolg op zitten. Bij mij is het meestal iets zoals: dan pak ik je bij je lurven en kladden of dan pak ik het speeltje en leg het op een plek die ik geschikt vind. Ik doe niet aan strafplekken en dergelijke.

Ik tel wel van 5 naar 1, ik heb het idee dat dat beter werkt.

Overigens bij jonge kinderen tel ik tot 3, met een twee-en-een-haaaaaaaahlf ertussen. In die 2 1/2 geef ik ze de tijd om hun handeling te doen. Bij 3 is het namelijk voorbij en ik vind dat het kind de gelegenheid moet krijgen om tot actie te komen (luisteren, nadenken, doen) Dat doet geen mens in 3 tellen!

Dus ja, maar wel zorgvuldig en niet te vaak (uh 1 of 2 keer per week ofzo)

Ik ben bang dat je moeder het trucje gedevalueerd heeft door: te vaak, geen gevolg, te weinig tijd geven o.i.d.

Verder, gewoon zo laten, wat maakt het uit. Ieder heeft zijn eigen opvoeddingen, dat begrijpt een kind ook wel.

Overigens vind ik het ook belangrijk dat als je kind dus wel actie onderneemt op het tellen, je dat positief benoemd "ik zie dat je nu toch snel gaat uitkleden, heeeel goed"

[Chabeli]

hier ook tot 3 en ook hier werkt het goed. Tomas maakt er soms ook een wedstrijd van om het zo snel mogelijk te doen, of expres te wachten tot ik bijna bij 3 ben om het alsnog snel te doen. Op andere momenten begint hij bij 1 al te zuchten en roept hij ''je hoeft niet te tellen hoor ik ga al!''.

[vuurvonk]

hier is het ik tel tot 3 en heb van te voren de consequentie al verteld.
meestal gaat het goed en zo niet dan heeft ze zelf een probleem want dan word de consequentie uitgevoerd.

[Corina]

Hier werkt het ook tot 3 tellen. Al wachten ze altijd wel tot het laatste moment....

[wennetje]

Wat hier goed werkte en nog steeds werkt is een variatie erop: Joris krijgt een keuze, bijv: 'je kunt zelf je jas aantrekken of anders trekt mama je jas aan' en dan krijgt hij 10 tellen om die keus te maken. Hij heeft het er misschien 2x op aan laten komen. Voordeel van deze manier is dat Joris het gevoel heeft zelf nog enige controle te hebben.

Edit: okay, vooruit, hij heeft het er vaker op aan laten komen maar dat was eigenlijk alleen in het begin en heel soms even een test van de grens maar zodra die weer duidelijk was, was het over. Ik prijs hem trouwens ook als hij de keuze heeft gemaakt het zelf te doen.
De knaap hier weet overigens wel precies wat ik wel en niet doe. laatst in moment van frustratie als 2e keus gegeven: OF je blijft hier zitten in de auto terwijl ik boodschappen doe....tja, dat ga ik helemaal niet doen en dat weet hij dus meneer trok zich niets van me aan. Dus dat is meteen de tip: laat het wel reële keuzes zijn.

[jolanda mv c/k/n]

Hier werkt de regel ik tel tot drie best goed. Alleen Nora laat het er nog wel eens op aan komen, dat ze toch op de gang zit. Enya begint het ook door te krijgen.

Maar ik herken ook wel de chaos en het niet luisteren als opa en oma oppassen. Zeker als ze bij ons thuis op alle 4 passen, wil het nog wel eens gebeuren dat de kids zich niks van hun aan trekken.