Grenzen duidelijk maken?

[mamavans]

Hoe maken jullie grenzen duidelijk aan een dreumes? Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ze nu een beetje grenzen gaat opzoeken en vooral dat ze heel goed doorheeft dat ik niet boos kan worden. Als ze iets doet wat niet mag en ik heb zo vaak gewaarschuwd en haar weggehaald (en ze gaat dus steeds weer terug) dat ik inmiddels mijn geduld begin te verliezen en op het punt sta een keer boos te gaan worden word ze ineens heel knuffelig (aan me hangen) of gaat ze heel onschuldig me aan zitten kijken. Nou ja, en vooral dat laatste kan ik niet weerstaan . Dus komt ze er iedere keer gewoon weer mee weg. Hoe pakken jullie dat soort dingen aan? Het is niet zo dat ze de hele dag ondeugend is en de hele dag gecorrigeerd moet worden en dat ben ik ook niet van plan want ik wil haar wel de vrijheid geven om zelf te ontdekken. Maar soms mag iets gewoon echt niet. En dan?

[Hemmie]

Volgens mij kun je op die leeftijd niet veel meer dan duidelijk zeggen dat iets niet mag, en het kind weghalen. Maar dat moet je soms eindeloos herhalen. Mijn oudste 2 luisterden al heel snel goed, maar bij nr 3 duurde het een stuk langer voordat het kwartje viel. Maar opeens merkte ik toch dat hij af en toe begon te luisteren, en daarna ging het al snel beter. En er zijn allicht kinderen bij wie het nog veel langer duurt.

[Pauwtje]

Oh, ik vond die dreumestijd zo moeilijk, onder andere door dit soort dingen. Ik was constant bezig met de vraag wat begrijpen ze nou wel en niet, wat kan ik van ze verwachten, wat doen ze nou al bewust en wat niet? En een bak geduld ontbrak er bij mij vaak ook aan. Maar zoals Hemmie al schrijft, volgens mij kan je niet veel meer dan eindeloos herhalen.

[Jolanda]

afleiden, iets anders gaan doen samen, zodat de aandacht voor het ondeugende verslapt

[monika]

inderdaad, aankijken, nee zeggen en weg halen / afleiden. En voordat je zelf de plot verliest je kind even veilig wegzetten in de box of ledikant.

[mamavans]

Oh, ik vond die dreumestijd zo moeilijk, onder andere door dit soort dingen. Ik was constant bezig met de vraag wat begrijpen ze nou wel en niet, wat kan ik van ze verwachten, wat doen ze nou al bewust en wat niet? En een bak geduld ontbrak er bij mij vaak ook aan. Maar zoals Hemmie al schrijft, volgens mij kan je niet veel meer dan eindeloos herhalen.

Echt hè. Ik vond de babytijd ook lastig maar op een andere manier. Ze was echt een baby met een flinke kop erop en heel erg vlot in haar ontwikkeling waardoor ik soms met de handen in het haar zat wat ik nu weer moest met haar. Na de 1e verjaardag nam het af en werd ze veel kalmer en makkelijker maar volgens mij gaat nu de grote ontdek fase beginnen...

[Ilse]

Van mijn schoonzusje geleerd....
Ipv "niet aankomen!" ... "Doe je handen maar op je broek"
"Niet op tafel zitten" "kom maar van de tafel af"

En natuurlijk het aloude afleiden...