2,5 jaar en plotseling flink stotteren

[Ana]

I.van is nu 2,5 jaar en praat er lustig op los. Hij maakt al hele zinnen en verhalen. Sinds een paar dagen is hij ineens enorm aan het stotteren. In de trant van 'Wa-wa-wa-wa-wa-wa-wa-wa-waar is papa nu gebleven?' Of soms nog een tweede keer in dezelfde zin.

Ik denk zelf dat hij in zijn hoofd ineens nog veel sneller wil en wellicht is hij met een of andere 'sprong' bezig want hij is werkelijk om achter het behang te plakken.

Maar toch maar even hier vragen aangezien hier (ervarings)deskundigen zitten - is dit normaal en dus een fase?

[Chabeli]

herkenbaar! Volgens mij wel normaal, ik heb het vaker gehoord. Sara deed dat ook ongeveer op die leeftijd. Ze wilde veel te snel

[Petra]

Mijn nichtje deed het ook.
De tip was voor haar: niet teveel vragen zodat ze niet teveel moest vertellen, alleen zelf haar verhaal laten doen.
en niet reageren op het stotteren.
Het gestotter is nu helemaal over.

[Dorien]

Compleet normaal! Finn deed het ook.
Hedzer maakte zich er zorgen over omdat hij zelf stottert. Is een normale fase bij veel kinderen en gaat vanzelf over. Geen aandacht aan besteden.

[Esther]

Dit klinkt inderdaad als ontwikkelingsstotteren. Geduldig laten uitpraten is het beste.

[edevries]

Ja heel herkenbaar. Bij ons ook rond 2,5 jaar en we zijn ook nog bij een logopedist geweest.

Probleem was dat hij snel kon denken, maar dat het spreken achter liep.

Tips waren:
- langzaam geduldig spreken,
- niks forceren,
- bij voorlezen zelf ook langzaam spreken zodat je het goede voorbeeld geeft van rustig langzaam praten,
- niet te veel vragen stellen, want dan bouw je druk op voor het kind.
- Niet dwingen om te praten. Dat is echt een valkuil want wij deden dat best veel in de vorm van: “ Vertel om maar aan oma wat je allemaal vandaag gedaan hebt” Of “ Vertel papa hoe het op school was”.

We hebben alle tips meegenomen, en heeft goed gewerkt. Ik merk wel dat bij elke ontwikkelingssprong het in lichte mate weer terug komt.

[edevries]

Ja heel herkenbaar. Bij ons ook rond 2,5 jaar en we zijn ook nog bij een logopedist geweest.

Probleem was dat hij snel kon denken, maar dat het spreken achter liep.

Tips waren:
- langzaam geduldig spreken,
- niks forceren,
- bij voorlezen zelf ook langzaam spreken zodat je het goede voorbeeld geeft van rustig langzaam praten,
- niet te veel vragen stellen, want dan bouw je druk op voor het kind.
- Niet dwingen om te praten. Dat is echt een valkuil want wij deden dat best veel in de vorm van: “ Vertel om maar aan oma wat je allemaal vandaag gedaan hebt” Of “ Vertel papa hoe het op school was”.

We hebben alle tips meegenomen, en heeft goed gewerkt. Ik merk wel dat bij elke ontwikkelingssprong het in lichte mate weer terug komt.