Het lijkt wel alsof S@ar géén moeite meer wil doen om een tsr op te wekken, ze doet sabbel-sabbel en begint dan te huilen, overstrekken en zich weg te draaien. Het enige wat dan nog helpt is lopend en wiegend te voeden tot het toeschiet, dan kan ik weer gaan zitten. Zelfs vannacht heb ik een paar keer lopend door de slaapkamer gevoed
Soms denk ik: nou ja, misschien heeft ze echt geen honger, maar dan ligt ze in bed te krijsen (terwijl ze normaal vrij makkelijk gaat slapen) en dan weet ik al dat ze dus toch honger heeft, maar dan nog moet ik m'n uiterste best doen om haar goed aan de borst te krijgen...
Nu is ze wel ziek sinds dinsdag, gisteren ben ik bij de ha geweest en haar ene oortje was aan het rommelen, dus ik denk dat het daar door komt. Maar man man, wat frustrerend en wat voel ik me afgewezen dat ze geen zin lijkt te hebben in mijn lekkere melk...
Bedankt voor het lezen, fijn dat ik even m'n hart heb kunnen luchten!
