Heftige driftaanvallen, wie weet raad?

[Denise]

Sinds twee weken heeft Roan opeens pittige driftbuien.
Mijn normaal zeer gemoedelijke peuter kan nu uit het niets (zo lijkt het tenminste) een aanval krijgen die rustig een uur kan duren en tot nu toe helpt niets om hem eruit te krijgen.
En nu kreeg hij zelfs vannacht een driftbui, hij werd wakker rond een uur of 1 en toen hij mij zag begon hij al te gillen dat hij mij niet wilde zien en toen ik wegliep gillen dat ik moest blijven. En dat kenmerkt eigenlijk al zijn driftbuien, hij wil iets, nee hij wil iets niet, om gek van te worden.
Negeren, boos worden, lief doen, heel rustig blijven niets lijkt te helpen.
Pas als hij zelf helemaal aan het eind van zijn latijn is, kruipt hij bij mij en word hij rustig.
Ik weet echt even niet meer wat ik er mee aan moet, iemand een briljant idee??

[C1ndy]

ik kan je helaas niet helpen, maar hier wel herkenning.
abby is (was) precies hetzelfde, die kon ook zo uit het niets de driftbuien krijgen, en dan hetzelfde als jij beschrijft.
het enige wat hier helpt is haar laten gaan, en zorgen dat ze zichzelf geen pijn doet en niks kapot maakt.

[Denise]

Mmm gedeelde smart is halve smart zeggen ze
Hoelang hield die periode aan bij A bby?

[Truus]

Poeh pittig. Weet je zeker dat hij ook nergens last van heeft? Lichamelijk?
Hij lijkt duidelijk even minder in z'n vel te zitten.
Kan hij achteraf een beetje uitleggen waarom hij zo boos wordt. Heb je zelf een idee? Is hij gefrustreerd ergens over? Gespannen?

[Denise]

Poeh pittig. Weet je zeker dat hij ook nergens last van heeft? Lichamelijk?
Hij lijkt duidelijk even minder in z'n vel te zitten.
Kan hij achteraf een beetje uitleggen waarom hij zo boos wordt. Heb je zelf een idee? Is hij gefrustreerd ergens over? Gespannen?

Hij heeft wel net een dubbele oorontsteking achter de rug, maar de dokter heeft woensdag zijn oren nagekeken en de ontsteking was weg.
Ik dacht ook eerst dat het daar mee te maken had, maar waarom dan nu nog die driftbuien??

[marije1977]

Misschien is de oorontsteking wel weg, maar heeft hij nog wel even nodig om weer de oude te worden qua energie. Neline heeft ook regelmatig zulke driftbuien (gehad), zeker als ze moe was. Om daar zelf rustig op te kunnen blijven reageren (en er niet in mee te gaan want dan werd het nog erger) zette ik haar vaak op de gang om rustig te worden. Ik zei dat dan ook tegen haar en dat ze weer van de gang af mocht als ze weer rustig was. Op de gang mocht ze dan schoppen en slaan op de mat om het kwijt te raken. Het feit dat ze dat mocht zorgde er voor dat ze het niet deed. Als ze weer rustig was kwam ze naar me toe om te knuffelen en troost te zoeken. Uiteindelijk duurden de driftbuien zo steeds korter.

[Denise]

We moeten het dus nog maar even uitzingen.
Meestal blijf ik ook wel rustig, maar vannacht om 1 uur was ik er wel even klaar mee toen het hele huis in rep en roer was, maar goed dat schoot ook niets op dus.
Vandaag was hij gelukkig weer als vanouds mijn kleine ondeugd maar zonder die boze buien

[wennetje]

met een echte driftbui helpt hier eigenlijk alleen maar rustig in de buurt zitten en niets doen. Joris komt dan vanzelf naar me toe (maar wil dan weer niet dat ik mijn armen om hem heen sla). Hij wil ruimte en controle (daarom niets doen of zeggen) maar hij wil ook veiligheid (daarom in het zicht blijven). Alles wat ik daarvoor geprobeerd heb werkte averechts: hem apart zetten of weg gaan gaf regelrechte paniek. Vasthouden gaf boosheid en vechten, afleiden was zinloos want ik bereikte hem niet. Op deze manier gaat het het beste, hij lijkt soms zelf overweldigd te worden door zijn eigen driftbui.