wat een avontuur...
wat een avontuur...
S!lke had gisteren besjes voor haar knuffel bumba geplukt en die op een klein tafeltje laten staan. Ik dacht nog die moet ik opruimen, maar aangezien ik hoog op de slechte moeder lijst scoor ( )dat had ik al eerder geconcludeerd, ben ik dat weer vergeten en 2 minuten later had Me!ke er een paar in haar mond gestopt. Snel op internet gekeken en de besjes van de taxus zijn dus hartstikke giftig, dus hop naar het ziekenhuis. Het kan alleen kwaad als je de pit stuk bijt maar Me!ke kon ons natuurlijk niet vertellen of ze dat had gedaan.
Aldaar aangekomen vonden ze het toch wel noodzakelijk om haar een nachtje te houden met een controle voor haar hartje. Dus kreeg ze zo`n ding aan haar vinger ( kan op de 1 of andere manier niet op moeilijke woorden komen nu). Die trok ze er regelmatig af dus het was wel een beetje een gedoe. Ik mocht ook blijven slapen gelukkig.
Toen Me!ke ging slapen ging er om de haverklap een alarm af, wat niet erg was volgens de verpleegkundigen want dat kwam dan omdat ze teveel bewoog. Me!ke werd natuurlijk ook wakker van dat gedoe, dus een veelbewogen nachtje, maar het ging allemaal goed met haar gelukkig.
Vanmorgen mochten we weer naar huis, het gevaar was geweken.
Vind het wel een beetje een avontuur, wat ik niet meer hoop mee te maken. Mijn vriend heeft alle laaghangende takken weg gezaagd. Gevalletje van als het kalf verdronken is etc. maar gelukkig liep het met een sisser af.
Aldaar aangekomen vonden ze het toch wel noodzakelijk om haar een nachtje te houden met een controle voor haar hartje. Dus kreeg ze zo`n ding aan haar vinger ( kan op de 1 of andere manier niet op moeilijke woorden komen nu). Die trok ze er regelmatig af dus het was wel een beetje een gedoe. Ik mocht ook blijven slapen gelukkig.
Toen Me!ke ging slapen ging er om de haverklap een alarm af, wat niet erg was volgens de verpleegkundigen want dat kwam dan omdat ze teveel bewoog. Me!ke werd natuurlijk ook wakker van dat gedoe, dus een veelbewogen nachtje, maar het ging allemaal goed met haar gelukkig.
Vanmorgen mochten we weer naar huis, het gevaar was geweken.
Vind het wel een beetje een avontuur, wat ik niet meer hoop mee te maken. Mijn vriend heeft alle laaghangende takken weg gezaagd. Gevalletje van als het kalf verdronken is etc. maar gelukkig liep het met een sisser af.
kar!n, mamma van 3 kanjers
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
- mama talla
- J&J HAWAII
- Berichten: 6219
- Lid geworden op: ma jul 26, 2010 9:26 pm
Re: wat een avontuur...
Dat is schrikken zeg! Gelukkig dat alles met een sisser afgelopen is.
groetjes Jikke
groetjes Jikke
Groeten Jikke
trotse mama van Nathan (27-05-2007) en Anna (22-05-2012)
tata en maman Jikke van Corine (30), Danielle (28 ), Nickson (26), Orland (24) en Melvin (22)
Oma van een kleinzoon (juni 2023)
trotse mama van Nathan (27-05-2007) en Anna (22-05-2012)
tata en maman Jikke van Corine (30), Danielle (28 ), Nickson (26), Orland (24) en Melvin (22)
Oma van een kleinzoon (juni 2023)
Re: wat een avontuur...
Oei wat moet jij geschrokken zijn! (En nu helemaal uitgeput waarschijnlijk). Gelukkig is het goed afgelopen!
Re: wat een avontuur...
je vertelt het haast vrolijk, maar echt geen leuke ervaring zeg!
J0ela, 21.02.11 en I.van, 31.07.12
Re: wat een avontuur...
Achgossie! Gelukkig zijn jullie al weer thuis. Hopelijk kun je nog een beetje bijslapen. Was zij niet onder de indruk van het ziekenhuis?
Meike 12-04-2006 en Benthe-08-09-2009
Zorgen moet je doen, niet maken
Zorgen moet je doen, niet maken
Re: wat een avontuur...
Pff wat een schrik! Fijn dat alles uiteindelijk goed was. Enne, dat zet dit zo wel even weg is heel herkenbaar hoor, je bent als moeder ook zo druk!
Ik veeg zelf elke mooie dag als eerste alle besjes weg van de boom van de buren want ik weet zeker dat Jasmijn ze in haar mond doet.
Ik veeg zelf elke mooie dag als eerste alle besjes weg van de boom van de buren want ik weet zeker dat Jasmijn ze in haar mond doet.
Moeder van Lotte (13-04-2007) en Bram (21-12-2008) en Jasmijn (22-08-2011)
Re: wat een avontuur...
achteraf kan ik het wel relativeren, maar ik vond het wel afschuwelijk. Zowel de angst dat er iets zou gebeuren als wel het verblijf in het ziekenhuis. Maar toen we eenmaal daar waren had ik ook wel weer de gerust stelling dat ze in goede handen was. Ook wel fijn dat ze ons meteen serieus namen.Ana schreef:je vertelt het haast vrolijk, maar echt geen leuke ervaring zeg!
daar was ze wel vrolijk en actief, maar vanmiddag was ze wel erg huilerig, ik denk toch een terugslag dan.Eve71ne schreef: Was zij niet onder de indruk van het ziekenhuis?
kar!n, mamma van 3 kanjers
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
Re: wat een avontuur...
poeh wat een schrik, maar gelukkig is het goed afgelopen.
Groetjes Debby, Mama van L.uuc (2008) &S@@r (2014)
Re: wat een avontuur...
Da's inderdaad even schrikken.
Gelukkig een goede afloop.
Gelukkig een goede afloop.
Gerrie, (pleeg)moeder van J (2005), H (2006), E (2007), M (2009) en S (2013) en soms een crisis plaatsing.
Re: wat een avontuur...
Poeh, daar zul je vast nog een paar keer met angst en beven aan terug denken. Gelukkig is het goed afgelopen.
Nancy
mv Milou (2005) en Yara (2008)
mv Milou (2005) en Yara (2008)
Re: wat een avontuur...
jeetje wat een schrik zeg. dat die besjes zo giftig zijn. gelukkig is ze helemaal gezond. zeer veelbewogen nacht zeg.
slim dat jullie de laaghangende takken nu weg hebben gehaald.
slim dat jullie de laaghangende takken nu weg hebben gehaald.
Re: wat een avontuur...
oja, c hadvan de zomer ook een giftig goedje gedronken. ben ik dan ook een slechte moeder? nee joh zulke dingenoverkomt iedereen
Re: wat een avontuur...
Wow, dat is wel even schrikken! Gelukkig heeft ze er niets aan overgehouden.
En volgens mij ben jij gewoon toe aan meer rust! Als je veel dingen aan je hoofd hebt en moe bent, vergeet je dingen. Daar hebben we allemaal dan last van. Dus, op tijd naar bed vanavond?
En volgens mij ben jij gewoon toe aan meer rust! Als je veel dingen aan je hoofd hebt en moe bent, vergeet je dingen. Daar hebben we allemaal dan last van. Dus, op tijd naar bed vanavond?
Re: wat een avontuur...
ik moest er vannacht nog erg aan denken, maakt toch wel meer indruk dan ik dacht.
Aan Me!ke valt niet veel meer te merken, is weer helemaal zichzelf. Gelukkig maar.
Het is maar goed dat ik er bij mocht blijven. (Ook voor de verpleging daar trouwens, haha.)
Aan Me!ke valt niet veel meer te merken, is weer helemaal zichzelf. Gelukkig maar.
Het is maar goed dat ik er bij mocht blijven. (Ook voor de verpleging daar trouwens, haha.)
kar!n, mamma van 3 kanjers
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
Re: wat een avontuur...
gelukkig dat het goed afgelopen is. Kan me voorstellen dat de schrik er nog inzat vannacht.
Saskia mv Anouk (22-12-2005) en Eline (20-08-2010)
Als je mij wilt leren kennen, probeer dan niet in de spiegel te kijken.
Als je mij wilt leren kennen, probeer dan niet in de spiegel te kijken.
Re: wat een avontuur...
Zohee. Jij zat zelfs in het ziekenhuis.
Ik had vrijdag zo'n zelfde voorval. Een vriendinnetje van Morgan was bovenop de kledingkast geklommen bij haar thuis en bood Morgan een 'kauwgom' aan. Vol enthousiasme meteen gepakt en doorgeslikt en daarna pas gaan vragen of dat wel mocht.
Dat bleek ibuprofen. En als ze dan niet wil (of van de schrik: kan) vertellen hoeveel het er waren...
Gelukkig hoefden wij uiteindelijk niet naar het ziekenhuis, omdat het er maar één was. In gedachten zat ik er al, inclusief leeggepompte maag en weet ik veel wat voor ellende.
Gelukkig is het bij jullie ook met een sisser afgelopen. Ik denk dat wij beiden voortaan heel wat alerter zijn op dit soort dingen.
Ik had vrijdag zo'n zelfde voorval. Een vriendinnetje van Morgan was bovenop de kledingkast geklommen bij haar thuis en bood Morgan een 'kauwgom' aan. Vol enthousiasme meteen gepakt en doorgeslikt en daarna pas gaan vragen of dat wel mocht.
Dat bleek ibuprofen. En als ze dan niet wil (of van de schrik: kan) vertellen hoeveel het er waren...
Gelukkig hoefden wij uiteindelijk niet naar het ziekenhuis, omdat het er maar één was. In gedachten zat ik er al, inclusief leeggepompte maag en weet ik veel wat voor ellende.
Gelukkig is het bij jullie ook met een sisser afgelopen. Ik denk dat wij beiden voortaan heel wat alerter zijn op dit soort dingen.
Groetjes, Mireille
Moeder van Morgan (13) en Gwyneth (10)
Moeder van Morgan (13) en Gwyneth (10)
Re: wat een avontuur...
Nou, dat is zeker een avontuur, niet het soort waarop je zit te wachten overigens. Maar eh, de laaghangende takken wegsnoeien...vallen er dan geen besjes meer af in de tuin? Denk even mee hoor, voel je niet aangevallen.
mama van E lle (16-07-2004) en E vi (12-10-2006)
Re: wat een avontuur...
nee hoor, ik voel me niet aangevallen!
Ik ga er op letten, ik denk van niet maar ik weet het niet zeker.
Ik ga er op letten, ik denk van niet maar ik weet het niet zeker.
kar!n, mamma van 3 kanjers
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
Re: wat een avontuur...
Jemig, wat een avontuur. gelukkig had je door dat ze die besjes gegeten had!
moeder van zoon A (9/05), dochter A (6/07) en zoon S (2/10)
Re: wat een avontuur...
Jeetje, wat een schrik! Blergh. Blij te lezen dat het goed afgelopen is!!!