Goedemorgen moeten zeggen op de psz

[Ester]

Denk je in: een peuterspeelzaal, waarbij begonnen wordt in de kring met een rondje goedemorgen. Een meisje van 2,5 jaar weigert dit. De juf vraagt waarom ze geen goedemorgen wil zeggen. 'Wil ik niet, vind ik niet leuk' zegt het meisje.
Vind jij dit een probleem? En wat zou jij een goede oplossing/aanpak vinden voor dit probleem?

[Dorien]

Heeft Finn heel lang geweigerd. Ik heb er nooit een probleem van gemaakt. Zelfs op de basisschool lukte het niet. Nu zegt hij het keurig.

[Mare]

Lijkt mij vrij normaal gedrag. Op de vraag waarom weet David vaak nog niet eens een ander antwoord dan wil ik niet te geven.

Ik zou er geen punt van maken. Misschien een lied zingen of spelletje van maken en anders de volgende keer gewoon weer proberen

[Ves]

Heeft Finn heel lang geweigerd. Ik heb er nooit een probleem van gemaakt. Zelfs op de basisschool lukte het niet. Nu zegt hij het keurig.

V incent weigert ook. Ik weet dat druk uitoefenen bij hem meestal averechts werkt. Dus dat doe ik niet. Wel zelf het goede voorbeeld geven en reageren als anderen wel goedemorgen zeggen.

[Liesje28]

Joas doet het ook niet, ik laat het voor nu maar. Komt wel weer, denk ik dan maar..

[Eve71ne]

Lijkt me geen halszaak, toch. Wel leuk dat ze het oefenen maar als een kind niet wil, ga je door naar het volgende kind. Groep 3 geeft elk dagdeel de meester een handje, dat hoeft van mij ook niet maar het is een soort ritueel geworden.

[Ester]

oke fijn om jullie reacties te lezen.

Het volgende is namelijk het verhaal:

Gertjan haalde Famke vanmorgen op van de PSZ. De juffen merken wel vaker of dat Famke een eigenwijs dametje is, en dat klopt ook wel. Nu vertelden ze dat ze weigert goedemorgen te zeggen in de kring. Ze concludeerden dat dit niet vanuit verlegenheid is (want ze durft wel te zeggen dat ze het niet wil) en hebben ze haar stoeltje omgekeerd in de kring.

Ik stond met mijn mond vol tanden. Het kind is 2,5, hóe belangrijk is het dat ze dit al doet. En de sanctie vind ik helemaal erg, haar uit de groep zetten eigenlijk, buitensluiten. M.i. maak je het zó beladen nu, dat werkt toch alleen maar averechts?
Ik ben meer van het voorleven en positief benaderen, dan op deze manier met sancties een kind zover proberen te krijgen dat het goedemorgen zegt.

[Kimmie]

jeetje ik vind de sanctie op het niet dag zeggen wel erg zwaar voor hetgeen ze nalaat.
Ga of wil je het nog bespreekbaar maken?

Ik vind de boodschap naar F ook niet prettig... als je niet doet wat wij als groep wel doen hoor j eer niet bij op het moment. Terwijl ik denk dat de boodschap en ook het gedrag/ervaring voor F prettiger zou zijn als ze merkt oke ik doe niet mee in alles, het word geaccepteerd, ik mag zijn/doen wie ik ben met de grenzen natuurlijk... em er is groei mogelijk voor haar.... ze is nog geen 3!

[mama van b en c]

dat vind ik wel een beetje ver gaan eigenlijk.

[Miranda]

Ik vind dit persoonlijk wel erg ver gaan. Marit heeft ook heel lang geweigerd om goedemorgen te zeggen. Op de psz was het altijd een ramp, ze deed het nooit. Op het laatst af en toe, toen was ze bijna 4! Ze hebben er echter nooit een punt van gemaakt en dat doe ik ook niet. Ik zeg wel altijd dat het netjes is als je iets tegen iemand zegt maar als ze niet wil ga ik niet dwingen.
Nog heeft Marit er wel eens moeite mee, vooral als er ineens een vreemde juf in de klas is. Maar ook nu wordt er geen probleem van gemaakt.

[Mare]

Oh wat erg zeg. Ten eerste denk ik dat dit niet gaat werken en ten tweede wat doe je zo'n klein meisje ermee aan? Ik zou hier best wel boos om worden. Een psz lijkt mij een plek om veilig te leren omgaan met elkaar en te spelen en zulke sancties creëren geen veiligheid.

[wennetje]

Pardon? Bij een kind van 2,5 jaar? Of sowieso, wat is dat voor een aanpak? Wat ga jij nu doen?

[LiesbethN]

Nou ja zeg, wat een over de top reactie. Heel raar. Tijd voor een goed gesprek zou ik zeggen.

[m-v-Lara/Ilse]

Bizar zeg. Hoe meer aandacht, des te groter de kans dat ze het niet wil doen. (en gelijk heeft ze )
Ik zou er een gesprekje over willen met de leidsters.

[LindaJager]

Ik denk dat het kind niet eens snapt waarom ze "straf" heeft. Belachelijk zeg!

[Ester]

Ik zou er een gesprekje over willen met de leidsters.

Ga ik doen ja. Gertjan heeft er vandaag wel al iets over gezegd, dat dit niet onze manier van doen is. Maar ik wil er graag wat uitgebreider op doorpraten, vooral omdat ik ook denk dat het risico bestaat dat zij zich onveilig gaat voelen. Ze geeft heel duidelijk een grens aan waar finaal overheen gewalst wordt.

[mama talla]

Ik vind het heel vreemd, zeker bij een peuter. Toen ik nog kleuters had als juf begroette ik ook elk kind apart elke ochtend in de kring. Er zijn altijd kinderen die nog niet zo goed durfden, maar dat gaf niet. Als het heel duidelijk een echte weigering was, dan nam ik dat kind later even apart en sprak ik er even over. Maar ik draaide zeker geen stoel om, veel te strenge maatregel. Ik zou er zeker met de juffen over praten als ik jou was. Wat zei F amke er zelf over?

Groetjes Jikke

[monika]

Ik val al van mijn stoel om te lezen dat die pukkies in een kring moeten zitten en goede morgen zeggen.
Volgens mij heeft Jort's kdv nooit zulke dingen bij die kleintjes verwacht. Vanaf 3,5 was de pre-school groep het wat meer gestructureerd met verwachtingen.

[SuzanneV]

Robin (3,5!) weigert bij binnenkomst op het kdv uberhaupt om ook maar iets te zeggen. Het lijkt bijna een spel geworden om zo verlegen mogelijk te doen. De juffen gaan daar heel soepel mee om. Maken er hooguit een luchtig grapje over. Ze weten dat hij lekker gaat babbelen zodra ik de deur uit ben. Ik probeer hem te stimuleren om wel te groeten, maar heb er nooit een punt van gemaakt. Komt vanzelf wel.
Bij het weggaan groette hij aanvankelijk ook niet. Vervolgens alleen zwaaien en nu zegt hij hardop 'Daaag!' vaak zelfs keurig met de naam van de betreffende juf erbij. Wat ik zeg, zulke dingen komen vanzelf. Er straf op zetten vind ik hoogst belachelijk.

[@ri]

Bizar. Zou er zeker een gesprek over aanknopen.

[mama van Fenna]

Nou inderdaad, belachelijk zeg.

[Nickey]

Jong geleerd is oud gedaan

Als je je niet binnen de kudde gedraagt, dan zullen we je ten overstaan van de gehele groep zíchtbaar buitensluiten. Góed plan! Zo pedagogisch ook! Ze moesten zich kapót schamen! Ik zou echt uit mijn stér gaan. Serieus.

Wat een etalage van onvermogen!

Wat ernstig dat ze een kind op die leeftijd al zó willen manipuleren zich naar de regels te gedragen door dwang en sanctie. Spelenderwijs, of "hé dat is jammer, wij wensen jou wél goedemorgen!" en dan is het kláar!

Nic.

[MarietteD]

Jong geleerd is oud gedaan

Als je je niet binnen de kudde gedraagt, dan zullen we je ten overstaan van de gehele groep zíchtbaar buitensluiten. Góed plan! Zo pedagogisch ook! Ze moesten zich kapót schamen! Ik zou echt uit mijn stér gaan. Serieus.

Wat een etalage van onvermogen!

Wat ernstig dat ze een kind op die leeftijd al zó willen manipuleren zich naar de regels te gedragen door dwang en sanctie. Spelenderwijs, of "hé dat is jammer, wij wensen jou wél goedemorgen!" en dan is het kláar!

Nic.

Dat dus! Echt vreselijk. Ik denk dat hier een ego-probleem bij de leidsters zit, zelf vast niet genoeg gerespecteerd geweest in hun leven of zo.... kom op zeg. Zet het van je af, dit gaat niet om jouw bestaansrecht als leidster/opvoeder, waardeer het juist dat een kind een eigen mening ontwikkelt en z'n eigen grenzen bewaakt. Gewoon als ouders het goede voorbeeld geven en goedemorgen zeggen, het kind volgt vanzelf wel.

Ik vind het shocking dat je een kind zo buiten de groep geplaatst wordt om zoiets. Wat voor straffen doen ze wel niet als een kind écht iets doet dat niet door de beugel kan?

[Ester]

Ik ben het helemaal met jullie eens. Vrijdag gaat ze weer en werk ik ook weer, Gertjan brengt haar weg en gaat een gesprek aanvragen voor volgende week, ik wil daar graag bij zijn.

Ik sprak Famke er zelf vanmorgen over, zo grappig om gelijk een voorbeeld te hebben van hoe het positief en spelenderwijs kan:
'Wilde jij geen goedemorgen zeggen tegen de juf?'
Heel beslist: 'nee! Wil ik niet!'
'Wil je tegen mama dan goedemorgen zeggen?'
'Nee!'
'Oké, dat mag meid'
Giel: 'ik kan dat wel heel goed: Goedemorgen mama!'
'Goedzo Giel, wat keurig van jou!'

10 minuten later, vanuit het niets: 'Goedemorgen mama!'
'nou, wat keurig meid, wat kun jij dat goed zeggen!'

Net, opnieuw, stralend: 'Goedemorgen mama!'

Ik had er nog niet eerder aandacht aan besteed, aan dat goedemorgen zeggen, maar kijk hoe postief en zonder straffen dit kan gaan. Op school gaat dat vanzelf ook wel komen. Als ze niet van die bizarre sancties bedenken tenminste, ik heb zo het vermoeden dat het nog wel even gaat duren voordat ze dit vergeten is en zich vrij genoeg voelt om de juf een goede morgen te wensen...

[Hanne]

heel heel slecht van die leidsters.

[Emmy]

Wat een rare gang van zaken, zeg!

[bejonian]

ik vind dat ook helemaal niet kunnen.

maar ik denk dat je er ook goed over moet nadenken hoe je het tegen de leidsters zegt. aangezien ze er al moeite mee hebben als een tweejarige niet goedemorgen tegen hen zegt, zullen ze rap gekwetst zijn als een ouder met kritiek op hun aanpak komt.

het zou tenminste mijn aanpak zijn om het "probleem" bij vooral bij mij en een beetje bij het kind te leggen. daarmee bedoel ik dat ik zou zeggen dat we al veel uitgeprobeerd hebben met onze dochter en erachter gekomen zijn dat het bij haar echt het beste werkt als je het zo doet als jij het boven beschreven hebt. dat je dan echt alles van haar kan hebben maar dat het absoluut niet werkt als je haar bedreigt of buitensluit of kwaad wordt. je kan er zelfs bijvoegen dat ze dat wellicht van haar vader of grootvader of zo heeft. als je zegt dat je het ook al op hun manier geprobeerd hebt, veroordeel je ze ineens al wat minder. maar je moet dan ook echt duidelijk maken dat je echt niet wil dat ze het nog verder zo doen. misschien als reden aangeven dat toen jullie (of het mag ook een grootouder geweest zijn) dat zo gedaan hadden, dat kind zich alsmaar meer terugtrok en helemaal onzeker werd of ze moeilijk werd of gemakkelijker boos of tegen haar broer lelijk begon te doen of niet meer goed at. weet ik veel. ik overdrijf hier wel wat en ik zou ook niet zo ver van de waarheid vandaan gaan als het hier nu klinkt. maar meestal klopt er wel wat van. meestal heb je het ook al eens zo geprobeerd (ongeduldig is iedereen wel eens) maar heb je onmiddelijk gezien aan je dochter dat dit niet zo goed werkt en het op een andere manier geprobeerd, die wel werkt.
je moet er zeker ook bijzeggen dat je dochter wel heel graag lief wil zijn, maar dat je denkt dat ze net wat te verlegen is en eigenlijk wat hulp nodig heeft om het wel te zeggen. en dat het bij haar heel goed werkt langs de boven beschreven omweg. (is trouwens bij de meeste kinderen zo, bij mijn dochter ook niet anders...)

uit mijn ervaring is dat de beste benadering om niemand in zijn eer te kwetsen en de mensen die voor je kind zorgen dit ook nog verder met liefde (en de manier waarop jij het wil) te laten doen.

(sorry, ik heb geen tijd meer om het na te lezen, ik hoop dat het wat duidelijk is)

[annelinda]

Ik vind dat echt niet kunnen. Ik zou ook zeker vragen naar hun pedagogisch plan. Als heel de groep goede morgen zegt, komt dat bij haar tzt ook gewoon. Als ze zich daarom al druk maken......

Succes met het gesprek.

[Floor83]

Nou ja! Ik ben helemaal verbaast dat ze dat doen! Bij de psz waar S0phie naar toe gaat hoeft dat soort dingen echt niet. Zo is haar veilige plek daar in eens helemaal weg, en gaat ze dan goedemorgen zeggen? Denk het niet...
Ik ben heel benieuwd hoe ze reageren tijdens het gesprek.

[wennetje]

ik vind dat ook helemaal niet kunnen.

maar ik denk dat je er ook goed over moet nadenken hoe je het tegen de leidsters zegt. aangezien ze er al moeite mee hebben als een tweejarige niet goedemorgen tegen hen zegt, zullen ze rap gekwetst zijn als een ouder met kritiek op hun aanpak komt.

het zou tenminste mijn aanpak zijn om het "probleem" bij vooral bij mij en een beetje bij het kind te leggen. daarmee bedoel ik dat ik zou zeggen dat we al veel uitgeprobeerd hebben met onze dochter en erachter gekomen zijn dat het bij haar echt het beste werkt als je het zo doet als jij het boven beschreven hebt. dat je dan echt alles van haar kan hebben maar dat het absoluut niet werkt als je haar bedreigt of buitensluit of kwaad wordt. je kan er zelfs bijvoegen dat ze dat wellicht van haar vader of grootvader of zo heeft. als je zegt dat je het ook al op hun manier geprobeerd hebt, veroordeel je ze ineens al wat minder. maar je moet dan ook echt duidelijk maken dat je echt niet wil dat ze het nog verder zo doen. misschien als reden aangeven dat toen jullie (of het mag ook een grootouder geweest zijn) dat zo gedaan hadden, dat kind zich alsmaar meer terugtrok en helemaal onzeker werd of ze moeilijk werd of gemakkelijker boos of tegen haar broer lelijk begon te doen of niet meer goed at. weet ik veel. ik overdrijf hier wel wat en ik zou ook niet zo ver van de waarheid vandaan gaan als het hier nu klinkt. maar meestal klopt er wel wat van. meestal heb je het ook al eens zo geprobeerd (ongeduldig is iedereen wel eens) maar heb je onmiddelijk gezien aan je dochter dat dit niet zo goed werkt en het op een andere manier geprobeerd, die wel werkt.
je moet er zeker ook bijzeggen dat je dochter wel heel graag lief wil zijn, maar dat je denkt dat ze net wat te verlegen is en eigenlijk wat hulp nodig heeft om het wel te zeggen. en dat het bij haar heel goed werkt langs de boven beschreven omweg. (is trouwens bij de meeste kinderen zo, bij mijn dochter ook niet anders...)

uit mijn ervaring is dat de beste benadering om niemand in zijn eer te kwetsen en de mensen die voor je kind zorgen dit ook nog verder met liefde (en de manier waarop jij het wil) te laten doen.

(sorry, ik heb geen tijd meer om het na te lezen, ik hoop dat het wat duidelijk is)

Mijn ervaring is dat er weinig waarde wordt gehecht aan de eigen ontdekte gebruiksaanwijzing zeg maar. Als je uitlegt dat zus en zo het beste werkt bij jouw kind, kan er ook de gedachte komen dat je als ouder gewoon veel te meegaand bent met je kind. Ik heb menigmaal geprobeerd mijn aanpak uit te leggen als er problemen waren op het kdv, zonder de aanpak van de leidsters af te vallen maar dus echt dat ik ontdekt heb dat 'bij Joris het goed werkt als je....' Dat werkte in mijn geval niet, vandaag juist te horen gekregen (na een observatie thuis) dat het kdv het vermoeden had dat ik Joris nauwelijks begrensde (terwijl ik dus vandaag een compliment kreeg voor het begrenzen, duidelijkheid en consequent gedrag). Onderschat niet de arrogantie van de 'professional' (en ik maak me hier ook schuldig aan in mijn vakgebied, hoe erg ik het ook vind dat toe te moeten geven), het idee dat zij het beter weten omdat ze ervoor geleerd hebben of zo veel ervaring hebben.

Helaas heb ik zelf ook nog geen manier gevonden hoe ik de leidsters kan aanspreken op iets waar ik het niet mee eens ben, het hangt ook zo van de leidsters zelf af. Mijn ervaring is dat met name erg jonge leidsters (die zelf net of nog geen moeder zijn) erg vasthouden aan regels, vastomlijnde ideeën en de wil kinderen in een vast patroon te krijgen (uitzonderingen gelukkig daargelaten). Ik probeer hen te beïnvloeden door juist met de oudere leidsters in gesprek te gaan. Tot nog toe kom ik daar het verste mee maar nog niet daar waar ik wil zijn.

[Corryna]

het zou tenminste mijn aanpak zijn om het "probleem" bij vooral bij mij en een beetje bij het kind te leggen.

In mijn beleving moet je een probleem of de schuld niet leggen bij degene waar het niet ligt. Ook niet voor de lieve vrede. Daarmee haal je jezelf en je kind onderuit in mijn optiek. Een boodschap overbrengen kan ook anders. Een manier is om het niet op de persoon te spelen, maar op de actie. En daarbij kun je het vanuit je eigen beleving vertellen. Zoals: "Mijn dochter wilde geen goedemorgen zeggen en daarna is haar stoeltje omgedraaid (= het feit). Deze oplossing (ahum...) heeft in onze ogen een averechts effect en om eerlijk te zijn doet het ons ook verdriet dat straf wordt toegepast in zo'n situatie. Hoe kijkt u hier tegenaan?" Vervolgens gun je ze de mond en ontdek je of ze er zelf ook zo over denken of toch stug vasthouden aan hun tactieken. Ten slotte zou ik iets zeggen als: "Graag zouden wij zien dat onze dochter op een positieve wijze benaderd wordt, zodat het niet beladen wordt en ze het gedrag helemaal niet meer wil laten zien. In de thuissituatie merken wij ook dat dat de beste manier is om haar op het goede spoor te krijgen. Is het mogelijk dat deze manier van positief opvoeden wordt ingezet?". Dit om tot nieuwe afspraken te komen die je samen bespreekt. In een positief geval zou ik ze later een bedank mail sturen met daarin je dank voor hun begrip en het feit dat ze je dochter nu zo en zo willen gaan benaderen. Dan ligt het meteen vast . Als de leidsters vasthoudend blijven in hun methoden zou ik met de directie gaan praten. Dan zou ik mee ook even verdiepen in Positief Opvoeden en/of Tripple P en wat materiaal daarvan meenemen als onafhankelijke ondersteuning van je boodschap.

Helaas is Positief Opvoeden, of Tripple P, zoals veel opvoedprofessionals in de praktijk toepassen (o.a. binnen de CJG's), nog niet overal doorgedrongen. Heel jammer!

[Nickey]

het zou tenminste mijn aanpak zijn om het "probleem" bij vooral bij mij en een beetje bij het kind te leggen.

In mijn beleving moet je een probleem of de schuld niet leggen bij degene waar het niet ligt. Ook niet voor de lieve vrede. Daarmee haal je jezelf en je kind onderuit in mijn optiek. !

DAT wat Corryna zegt, en de rest

Ik ben niet vóór persé 'de schuld' of oorzaak bij een ander te leggen, maar vanuit de optiek dat het 'beter zou werken' het boetekleed aantrekken, evt. ondersteund door 'hij heeft het van opa' en op die manier; geen háár op mijn hoofd!
Zodra één haar denkt dat het mogelijk anders is, dan haal ik bakzeil en zoek de middenweg, maar niet als het in die middenweg niet thuishoort.
Ik weet dat je met stroop meer vliegen vangt dan met azijn, maar ik zal nóóit en tenimmer mijn kind en/of mezelf verloochenen om een doel te bereiken. Nooit. Ik leer mijn kind liever strijdvaardig consequenties te aanvaarden van wát er gebeurt als je vasthoudt aan principes dan dat ik ze overboord gooi.

Als je zelf (weet niet of dat hier van toepassing is, maar áls) minder goed bent in conflicthantering dan zou dit de weg van de minste weerstand zijn, maar ik houd daar niet van.
Hoef niet uit te leggen dat ik wel eens een conflict heb... sterker nog, sinds ik deze houdig hanteer (sinds ik kinderen heb waar ik voor moet vechten) heb ik ze vaker en het bevalt me úitstekend!

Nic.

[Katje]

als ze om zoiets onbenulligs al zo'n probleem maken en deze straf bedenken, dan zou ik me ernstig zorgen maken over de rest van de pedagogische aanpak.
Goed dat je op gesprek gaat.

Hebben ze wel enig idee van de ontwikkeling en belevingswereld van de peuter? Ik zou daar echt op insteken hoor, je mag deskundigheid verwachten.

Ik baal ervan dat mijn vak de laatste tijd zo gedevalueerd is door ondeskundigheid en mensen die geen benul hebben wat ze doen

[Ester]

Ik heb altijd goed contact met de leidsters, en heb altijd ook wel vertrouwen in wat ze doen. Giel speelde nooit met andere kinderen, en daar gingen ze m.i. heel goed mee om en zaten we op één lijn. Dit incident verbaast mij dan ook erg.
Ik heb eigenlijk wel vertrouwen in dat gesprek. Ik sta er net zo in als Corynna qua aanpak en ik verwacht wel serieus genomen te worden. Ik denk dat het vooral met hun onmacht te maken heeft, blijkbaar zijn er daar weinig andere kinderen die zo vasthoudend zijn als Famke. Een tijdje geleden gaf de juf ook al aan dat ze geen fruit wilde eten. Juf had toen gezegd: je hoeft niet alles op te eten, maar wel drie stukjes. Dat deed ze dus niet, waarna de juf voor het dilemma kwam te staan of ze door zou zetten of het erbij zou laten. Ze zei toen dat ze het erbij gelaten had, omdat ze er geen strijd van wilde maken. Ik heb toen gezegd dat wij thuis van eten nooit eens strijd maken en dat ze altijd prima fruit eet, dus ik het niet erg vind als ze daar een keer geen fruit eet. Maar blijkbaar zat het haar wel dwars, ik denk dat ze het gevoel heeft dat Famke over haar heen loopt.

[Claudiac]

Het is wel fijn dat ze gezegd hebben wat ze hebben gedaan. Anders had je het waarschijnlijk niet geweten. Het zou fijn zijn als ze dat in het vervolg ook doen.

In mijn ervaring is een psz kwalitatief niet hetzelfde als een kdv. Ze deden het waarschijnlijk inderdaad uit onmacht. Ik zou het er zeker over hebben, ik ben benieuwd wat ze er zelf van zeggen.

Ik weet zeker dat A het ook zo zou doen. Hij is echt een heel eigenwijs ventje. Ik merk dat met muziekles: hij doet alles precies zoals het niet moet. Ik moet er van binnen om lachen en als we het naderhand thuis nog een keer doen, dan doet hij de dingen wel zoals ze 'horen'. Hij ziet het alleen niet zitten om in de groep mee te doen.

En zelf maak ik ook wel opvoedfouten als ik ongeduldig ben. Dat doen zij waarschijnlijk ook.

[monika]

En heb je al een gesprek gehad? Hoe ging het?

[Ester]

En heb je al een gesprek gehad? Hoe ging het?

Nee, ik was even vergeten dat het deze week vakantie is. Komende dinsdag hebben we een gesprek met ze.

[LindaJager]

, ik denk dat ze het gevoel heeft dat Famke over haar heen loopt.

Zo kun je het ook bekijken maar je kunt het ook als iets positiefs zien.
Vincent is ook behoorlijk eigenwijs en zijn juf zegt dat ze het zo leuk vindt dat Vincent het op z'n eigen manier doet

[wennetje]

, ik denk dat ze het gevoel heeft dat Famke over haar heen loopt.

Zo kun je het ook bekijken maar je kunt het ook als iets positiefs zien.
Vincent is ook behoorlijk eigenwijs en zijn juf zegt dat ze het zo leuk vindt dat Vincent het op z'n eigen manier doet

Dat zegt iets over hoe goed die juf is!

[loet78]

, ik denk dat ze het gevoel heeft dat Famke over haar heen loopt.

Dat zegt ook meer over dejuf dan over het kind lijkt me.
Kom op het is een peuter! die zijn het middelpunt van hun wereld en zullen overal een strijd van maken, en sommige wat meer dan de ander. Als je daar niets mee kan is het tijd voor bijscholing (of een andere baan)

[Ester]

Wat trouwens afgelopen week nog gebeurde, is dat we een groepsgenootje van Famke tegen het lijf liepen op straat (bijna 4), die direct zei: "Famke wilde geen goedemorgen zeggen en toen moest ze andersom in de kring". Kun je nagaan hoeveel indruk dit ook maakt op de andere kindjes. Volgens haar moeder was ze er een aantal keer op teruggekomen.
Ben benieuwd, dinsdag gaan we in gesprek.

[monika]

Dat is dus schrik aanjagen in de hele groep, niet alleen voor jouw dochter.
Ik zou denken dat de gevoelige kindjes straks niet meer durven te zeggen dat ze nodig moeten plassen als ze in de kring zitten en in hun broek gaan plassen.
Ben benieuwd wat er uit het gesprek komt.

[Emmy]

En, wat is er uit het gesprek gekomen?

[Ester]

Helemaal vergeten hier te posten. Het was op zich een goed gesprek, waar we goede afspraken hebben kunnen maken over de 'aanpak' van Famke. Ze stonden open voor onze ideeen en benadrukten meermaals dat ze het prettig vinden om samen te kijken haar wat goed is, omdat wij haar het best kennen. Dus dat was positief.
We hebben bewust geen kritiek geleverd op hun manier van doen, maar benadrukt dat we denken dat deze manier niet goed is voor Famke. Volgens mij staan ze nog wel achter wat ze gedaan hebben, daar hebben ze in elk geval niks over gezegd. Dus dat is waarom ik met gemengde gevoelens uit het gesprek kwam.
Maar ik heb wel vertrouwen, breng haar weer met een gerust gevoel weg.

[monika]

Fijn dat ze in ieder geval geluisterd hebben en open staan voor jullie suggesties wat het beste werkt bij je dochter. En zelfs als ze niet achter de aanpak van hun leidster staan, dan is het nog maar de vraag of ze dat zouden toegeven aan een ouder.