1 jaar....

[mama van b en c]

1 jaar is G. geworden.

Een goed moment om een terug te kijken.

een jaar geleden, de bevalling begon zo anders als bij de oudste 2, veel minder heftig en tot 10.00 uur had ik het gevoel dat het niet ging doorzetten. Om 11.00 uur hebben we de vk gebeld, om 11.30 uur was ze er en had ik 9cm ontsluiting om 12,47 is hij geboren.

Diep gelukkig was ik met mijn derde manneke.

5 minuten duurde het geluk, Weer kon ik niet thuis genieten van een baby op mijn blote borst, want weer moest ik naar het ziekenhuis vanwege een totaal ruptuur. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Ik voelde me zo eenzaam zonder baby in de ambulance, op de kraamafdeling omdat mijn man ons niet kon vinden en later meer dan 3 uur op de ok. Doodsbang was ik dat ze hem ondertussen kunstvoeding zouden geven.

Pas om 19.00 konden de oudste 2 hun broertje komen bewonderen en konden we iedereen bellen met het grote nieuws. Doordat ik er zelf wat druk achter zette kon ik rond 21.00 naar huis en heb ik intens genoten van mijn kraamweek.

Het herstel duurde lang, een jaar van fysio, en retourtje naar de gynaecoloog, pijnklachten, incontinentieklachten volgde.

een jaar van lang verlof, tot G. een half jaar was, ben ik thuis gebleven en heb ik enorm genoten van mijn 3 mannekes.

Een jaar als compleet gezin, dat kan ik nu zeggen, het voelt compleet. Dus ook een jaar van afscheid van een baby, alles waar hij te groot voor is gaat langzaamaan weg, zonder pijn, zonder moeite, het is goed zo.

Een jaar borstvoeding. Wauw zonder moeite, heel gewoon zoals het volgens mij hoort, niks knap van mezelf of diepe bewondering, gewoon iets wat bij het hebben van een baby hoort

En nu een jaar later voel ik me super, ik geniet van mijn gezin, ik voel me eindelijk weer mezelf na 5 jaar zwanger zijn/worden en ontzwangeren. Ik kijk er naar uit dat ik voor een dreumes mag zorgen zonder dikke buik, een peuter zonder kleine baby.
De klachten van de bevalling zijn nog niet helemaal weg, maar acceptabel voor me. Ik voel me goed, heb energie en ik kan voor mijn gevoel alles aan. Ik voel me sterk.

een jaar waarin veel is gebeurd, een bewuste afsluiting van de meest dierbare periode in mijn leven, op weg naar nieuwe fases, nieuwe ontwikkelingen. Ik ben benieuwd wat het leven ons brengt.

Bedankt voor het lezen, een overweging, ik weet niet wat ik er mee wil, gewoon even kwijt is al voldoende.

[kaatje71]

mooi verhaal.
Ik hoop dat je nog helemaal gaat herstellen.
En gefeliciteerd!!

[Wanda]

Mooi maar heftig verhaal. Klinkt helemaal in balans

[Ana]

Mooi verwoord zeg. En nog gefeliciteerd!

[Nanda]

Wauw een jaar alweer!
Wat heb je het mooi omschreven.
En natuurlijk nog van harte gefeliciteerd!!

[Mare]

Nog van harte gefeliciteerd! Mooi dat je dit met ons deelt. Ik vind het heel fijn voor jou dat het zo goed gaat en jij je helemaal compleet voelt. Zo te lezen geniet je echt.

[Charlotte]

Slik, mooi, gefeliciteerd meer kan ik niet zeggen.

[Sietske]

Om te beginnen natuurlijk van harte gefeliciteerd met je kleine man, een jaar al weer. En wat voor een jaar. Ik vind dat je prachtig omschrijft dat je zo duidelijk voelt dat het compleet is zo. Geniet van je gezin, maar zo te lezen doe je dat al volop.

[Suuz]

Gefeliciteerd en mooi om te lezen.

[annelinda]

Wat heb je dat mooi geschreven, fijn dat het zo goed met jullie!
En natuurlijk gefeliciteerd! En jaar, toch weer een hele mijlpaal.

[Dorien]

Wauw, fijn om wat van je te lezen, had je gemist! Mooi stuk. Van harte gefeliciteerd!

[JasmijnLinde]

Wat heb je dat ontroerend geschreven! Tranen in mijn ogen, brok in mijn keel.

[Pauwtje]

Gefeliciteerd ! Een jaar alweer?, wat gaat de tijd toch snel. Wat heb je dat mooi opgeschreven. Wat fijn om te lezen dat je zo geniet en dat je je compleet voelt. Ik wens je een prachtig 2 e jaar met je complete gezin!

[Sarina]

Mooi zeg!

[mama van b en c]

Wat een lieve reacties! Bedankt. Het voelt gewoon helemaal goed nu.

fijn om wat van je te lezen, had je gemist!

Echt? Had niet gedacht dat iemand mij hier miste eigenlijk. Ik lees nog bijna dagelijks hier hoor, maar vaak op mijn telefoon en dan kan ik niet reageren. Ik heb een ernstig gebrek aan tijd om echt actief mee te schrijven momenteel, maar zo af en toe probeer ik het toch.

[Mare]

Tuurlijk word je gemist hier! Ik jip ook vaak mobiel. Reageren is dan wat lastiger, maar ik vind het wel te doen.

[Pauwtje]

Ik had je ook wel gemist hoor! Maar ach, 3 jonge kinderen, werken enzo , ik vind het ook niet zo gek als iemand dan even wat minder aanwezig is hier.

En ander onderwerp misschien, maar hoe is het nu met het slapen van B?

[mama van b en c]

Als ik een antwoord tik op mijn telefoon, verzend hij het niet.

Het slapen van B. is wisselend. Gelukkig is het niet meer zo als toen ik er hier over schreef. Wel wordt hij regelmatig in paniek wakker, maar hij kan het nu benoemen (bang voor monsters/draken )en hij slaapt iets makkelijker verder. En soms leg ik hem gewoon bij ons, maar ja dat is niet zo handig want hij knarsetand, hij schopt veel met zijn benen en hij wordt wakker als ik G. voed en van de wekker. Dus dan slaapt iedereen minder goed. Overdag praat ik ook met hem over zijn angsten en dat scheelt ook wel wat.

Daarnaast hebben we contact opgenomen met een natuurgeneeskundige. We hebben salie gebrand (tegen de zogenaamde aanwezigheden die er niet horen) En we gaan nog een keer met hem naar haar toe. Wie weet dat dat ook nog wat opleverd...

En om dan maar gelijk over het slapen van C. te vertellen, nu durf ik het wel aan, want al zeker een maand of 2 slaapt hij eindelijk beter. hij wordt veel minder en soms zelfs helemaal niet wakker en als hij wakker is komt hij naar ons, even knuffelen en dan weer lekker terug naar zijn eigen bed. Heerlijk, want tot die tijd werd hij elke nacht om de 2 uur wakker, gillend en lag hij altijd bij ons te pitten.