Hij loopt hem steeds omver

[edevries]

Ik word er zo moe. Sem loopt Stijn de hele dag omver, duwt hem, pakt zijn speelgoed af, ook wel gemene dingen zoals slaan enzo.
Stijn heeft echt geen leven zo.
Ik heb al meerdere dingen geprobeerd er iets aan te doen. Aparte speelhoekjes gemaakt, met Sem gesproken over zijn gedrag maar het lijkt allemaal niks te helpen.
Iemand een tip ?

[Truus]

Misschien is het vooral, uitzitten... tijd voor school!

[Mare]

Helaas alleen maar herkenning. David rent Sem ook omver en duwt en gaat erbovenop zitten. Vaak is het gewoon onmacht omdat Sem bij zijn speelgoed wil enz. Maar over het algemeen vind ik Sem dan weer niet zielig. Hij kan wel een stootje hebben. Dit hoort er bij broers ook wel bij.

[Suuz]

Heel normaal helaas. P doet dat bij M ook.

[Anne]

Ik zou er behoorlijk bovenop gaan zitten - figuurlijk, in dit geval .
Als het geen lompigheid is, maar moedwillig de ander pijn doen, zou ik héél duidelijke consequenties aan dat gedrag verbinden, en daar echt even een punt van maken de komende tijd. Als uitleggen of afleiden niet meer helpt, dan maar elke keer naar de gang, oid.

[Esther]

Eens met Anne. Roos had heel lang de neiging om andere kinderen (Job het vaakst) te krabben. Ik was heeeel duidelijk in 'dit mag niet!' En dan nog was het een kwestie van lange adem.
Ik moest me regelmatig bedwingen om het niet terug te doen, vond het zó naar, vond het ook moeilijk om te blijven realiseren dat ze het niet zo bedoelde. Maar ik vond het wel heel belangrijk om dit gedrag eruit te krijgen.

[edevries]

Dan we dat ook hier maar eens doen en kijken wst t opleverd.

[Wanda]

Mijn kinderen hebben elkaar niet structureel pijn gedaan en zijn toch ook twee broers. Als het wel eens voorkwam probeerde ik vooral de getroffene expliciet te troosten (niet zozeer boos te worden op de aanstichter, die kreeg zo zeker geen negatieve aandacht)

[Esther]

Dat zit hier in het pakket inbegrepen: Roos moet sorry zeggen tegen degene die ze pijn doet, en een kus of knuffel geven.

[Wanda]

Joh esther, waar koop jij die paketten dan (wel handig, ik moet alles zelf bedenken)

[Mare]

Ik snap dat hetgeen ik schreef lijkt alsof ik er niets aan doe. Dat is uiteraard niet zo. Ik bedoelde dat ik het niet als sneu zie voor de jongere.
Ik probeer vooral te investeren in de manier waarop het wel moet. David mag Sem van mij bijvoorbeeld wel optillen, maar dan moet hij hem goed vasthouden onder de oksels en voorzichtig weer neerzetten. Ik geef ook aan dat hij jaar mij moet komen als hij alleen wilt spelen met zijn speelgoed dan zorg ik ervoor dat Sem wegblijft. En sorry zeggen is ook hier een eis.

[Esther]

Hahaha Wanda. Helaas, die pakketten worden per kind per fase op maat gemaakt en zijn niet overdraagbaar

[Suus]

Hahaha Wanda. Helaas, die pakketten worden per kind per fase op maat gemaakt en zijn niet overdraagbaar

Hahaha.
Hier niet herkenbaar. Het is de jongste die de andere twee 'terroriseert'.

Ik heb Riv pasgeleden, een paar weken voor haar vierde verjaardag, eens teruggebeten. Vooral 2.0 had regelmatig de tanden van Riv in haar vel staan. Ik was het zo zat dat ik haar eindelijk eens (vrij zachtjes, mijn tanden stonden natuurlijk niet in Riv's arm ) terugbeet. Ik wist gewoon niet meer wat ik nog kon doen en na vier jaar streng zijn en volhouden had ik het he-le-maal gehad. Riv was heel verontwaardigd maar het kwartje viel wel.

Het was tot nu toe de laatste dag dat ze haar tanden zette in haar broer of zus.

[JasmijnLinde]

Hahaha Wanda. Helaas, die pakketten worden per kind per fase op maat gemaakt en zijn niet overdraagbaar

Hahaha.
Hier niet herkenbaar. Het is de jongste die de andere twee 'terroriseert'.

Ik heb Riv pasgeleden, een paar weken voor haar vierde verjaardag, eens teruggebeten. Vooral 2.0 had regelmatig de tanden van Riv in haar vel staan. Ik was het zo zat dat ik haar eindelijk eens (vrij zachtjes, mijn tanden stonden natuurlijk niet in Riv's arm ) terugbeet. Ik wist gewoon niet meer wat ik nog kon doen en na vier jaar streng zijn en volhouden had ik het he-le-maal gehad. Riv was heel verontwaardigd maar het kwartje viel wel.

Het was tot nu toe de laatste dag dat ze haar tanden zette in haar broer of zus.

Echt? Dat is op zich wel fijn.

Linde (april wordt ze 5) doet het nog steeds, net als slaan, schoppen, knijpen en gillen. Heel vervelend voor ons én voor haar. Ze kan zich op dat moment namelijk niet anders uiten en dat vind ik ook heel sneu. Linde is af en toe een en al frustratie. En dat maakt mij regelmatig best verdrietig.

[Suus]

Hahaha Wanda. Helaas, die pakketten worden per kind per fase op maat gemaakt en zijn niet overdraagbaar

Hahaha.
Hier niet herkenbaar. Het is de jongste die de andere twee 'terroriseert'.

Ik heb Riv pasgeleden, een paar weken voor haar vierde verjaardag, eens teruggebeten. Vooral 2.0 had regelmatig de tanden van Riv in haar vel staan. Ik was het zo zat dat ik haar eindelijk eens (vrij zachtjes, mijn tanden stonden natuurlijk niet in Riv's arm ) terugbeet. Ik wist gewoon niet meer wat ik nog kon doen en na vier jaar streng zijn en volhouden had ik het he-le-maal gehad. Riv was heel verontwaardigd maar het kwartje viel wel.

Het was tot nu toe de laatste dag dat ze haar tanden zette in haar broer of zus.

Echt? Dat is op zich wel fijn.

Linde (april wordt ze 5) doet het nog steeds, net als slaan, schoppen, knijpen en gillen. Heel vervelend voor ons én voor haar. Ze kan zich op dat moment namelijk niet anders uiten en dat vind ik ook heel sneu. Linde is af en toe een en al frustratie. En dat maakt mij regelmatig best verdrietig.

Ja, echt. Ik weet dat het niet pedagogisch verantwoord is maar ik wist gewoon niets anders meer. Riv doet het niet uit boosheid of frustratie. Ze bijt gewoon, uit het niets. Omdat ze er zin in heeft? Het leuk vindt? De reactie grappig vindt? Ik heb geen idee. Maar nadat ik haar dus een keertje terugbeet heeft ze het niet meer gedaan. Ik denk dat tóen pas het kwartje viel dat het zeer deed bij anderen. Ze was in elk geval hoogst verbaasd dat het bij haar zeer deed.

[Mara]

Hmmm is niet fijn voor je jongste inderdaad. Ik spreek de oudste altijd aan op het gedrag, de jongste ziet dan iig. ook dat het niet "normaal" is, een signaal dat je wel afgeeft als je het negeert volgens mij.

En ik denk dat een jongste te vaak het onderspit delft en dat leidt ook weer tot frustratie. Er is immers nog sprake van verschil in kracht en de jongste kan zich minder goed verweren. Wordt misschien iets anders als ze ouder zijn, maar dan nog is hier de boodschap: we doen elkaar niet expres pijn.