KDV: ze begrijpen haar niet

[Appendix]

N gaat één dag in de week naar een kdv. Sinds kort kan ik haar op een app volgen: wanneer ze drinkt, slaapt, een appeltje eet. Vaak plaatsen ze er dan ook nog een fotootje bij, heel leuk.

Ze hebben dus een camera op de groep. Toen ik N woensdag kwam halen, liet de stagiaire mij "zo'n leuk!!!" filmpje zien....
Wat de stagiaire zag: N kwam op haar afkruipen en probeerde echt iets te vertellen!! Zo gezellig!!!
Wat ik zag: N kruipt op de stagiaire af en smeekt met stem en haar smeekgezicht om aandacht, optillen, een knuffel (of een schone luier, weet ik het?) en krijgt: een camera in haar gezicht.

En dan krijg ik het allemaal niet goed op papier: Zou dat bij de echte leiding ook zo zijn? Hoe kunnen ze haar dan ooit op verzoek voeden? Dit was toch duidelijk gejammer? Wat moet ik nu?

En ik ben ook nog heel boos op mezelf omdat ik met haar heb meegepraat en niet gelijk heb gezegd dat ik dat geen leuk filmpje vond. Dat doe ik alleen omdat ik haar blije gevoel niet wil afpakken en nu voel ik me zelf rot. Mijn man stelde me in ieder geval gerust dat N niet anders is nadat ze daar een dag geweest is en dat dit blijkbaar geen heftige invloed heeft. Zij is van de drie degene die het snelst van haar stuk is door externe invloeden (snel overprikkeld enzo), dus dat zegt inderdaad wel iets.

Plan van aanpak: bellen voor een afspraak met de echte leidster en dan samen het filmpje bekijken.
Wat vinden jullie? Goed plan? Moet die stagiaire daar bij zijn? Ik vind dat eigenlijk hun verantwoordelijkheid, ze is nog niet "echt". Toch?

@

[jikke]

Ik zou het met een pm er pnemen. Overigens lukte voeden op verzoek bij onze creche zelden

[marjolein62b]

Ik weet niet of je het meteen zo zwaar moet maken.

Je kunt er ook bij haar op terug komen.

bla bla bla
In eerste instantie zag ik dit
bla bla bla maar ik heb er thuis nog over eens nagedacht en
in tweede instantie zie ik dit

en dan haar reactie afwachten

Eigenlijk hoop je dat je dan tegelijk ook een leidster erbij hebt staan zodat je niet het niet alleen met haar bespreekt maar dat het ook door meer leidsters gehoord wordt.

[drus]

Ach gossie, de vraag is of je er echt iets mee wil. Hoelang zit ze al op kdv?

[Emmy]

Eerlijk gezegd vind ik je reactie een beetje overdreven....
Mijn kinderen jammerden ook wel eens omdat ik ergens anders mee bezig (zoals kletsen met een vriendin aan de telefoon....) was en zij eventjes moesten wachten....Wat mij betreft hoort dat gewoon bij het leven hoor. Zeker op een kinderdagverblijf....

[Appendix]

O, Emmy, ik vind het ook niet erg dat ze jammert. Ze komt hier vaak genoeg ook niet direct aan haar trekken. Ik vind het erg dat de leidster het niet herkende. Het was zo'n vreemd gesprek, de leidster dacht dat ze me iets liefs liet zien en N was zo duidelijk niet blij. Is het dan nog overdreven? Dat zou ook helpen, dan hoef ik niet in gesprek.

Een gesprek met twee zit er niet in, aan het eind van de woensdag zijn er niet zo veel leidsters meer. Ik zal eens met mijn moeder overleggen, die is pm-er geweest.

@

[Appendix]

En Drus, ze zit er sinds januari. Ik weet niet hoe lang die stagiaire er al werkt en in welk jaar ze zit. Ik vind wel dat dit deel van haar opleiding zou moeten zijn, dus kan het een leerervaring voor haar zijn.

@

[Emmy]

O, Emmy, ik vind het ook niet erg dat ze jammert. Ze komt hier vaak genoeg ook niet direct aan haar trekken. Ik vind het erg dat de leidster het niet herkende. Het was zo'n vreemd gesprek, de leidster dacht dat ze me iets liefs liet zien en N was zo duidelijk niet blij. Is het dan nog overdreven? Dat zou ook helpen, dan hoef ik niet in gesprek.

Sorry, ik vind het nog steeds overdreven....Weet je zeker dat de leidster het niet herkende dan? Ik heb ook schattige foto's/filmpjes van mijn jammerende/zelfs huilende kindjes in mijn bezit, hoor. Maakt mij dat een slechte moeder?
Ik denk dat je wel moet kunnen relativeren, net als dat je man doet. Je kind komt happy terug, doet het verder prima, is daar niet dagelijks en je kunt een hoop controleren dmv die camera.
Als jij denkt dat die stagiare een misser heeft gemaakt en heb je vrees voor haar verdere capaciteiten als leidster in de toekomst dan vind ik dat je in eerste instantie haar aan moet spreken en het niet direct hogerop moet zoeken. Dat laatste vind ik echt "not done". Ze heeft dan niet eens de kans gehad om zich te verdedigen en ze is al gebrandmerkt voor haar verdere stage/loopbaan.
Mocht het gesprek nog meer alarmbellen bij je doen rinkelen kun je het altijd nog hogerop zoeken.

[Appendix]

Helder Emmy, daar hoef je je absoluut niet voor te verontschuldigingen. Daar plaats ik het voor. Ik wacht even af of er nog meer meningen komen, maar het even afwachten ligt me wel.

Ik heb die filmpjes ook trouwens, maar dan heb ik wel door dat ze jammert. Dat zijn filmpjes waarin ze zich voor de eerste keer omdraait bijvoorbeeld. Dat was nu toch anders.
@

[Dorien]

Ik zou er ook niets mee doen. Ik ga met Emmy mee.

[monika]

ik snap jouw gevoel, je ziet je kind tenslotte niet graag jammerend bij een ander.

Maar het goede nieuws is dat ze naar de leiding komt als ze iets wil of nodig heeft. Ipv in een hoekje verpieteren totdat er iemand naar haar omkijkt. Ik zou het ook even laten. Als er een patroon van een ongelukkig kind ontstaat is het een goed moment om eens te gaan praten of als je regelmatig van dit soort discongruenties tegen komt.

[Ana]

Ik snap je gevoel!
Ik ben het met de anderen eens dat je het niet groot moet maken. Maar ik zou het toch terloops nog even opmerken bij de stagiair. Zo van, weet je ik zat er thuis nog es over na te denken, maar als ze zo doet dan heeft ze vaak honger of een vieze broek oid.
En misschien ook nog noemen hoe positief het is dat ze dan naar de leidster toe gaat.
Dan heb je het luchtig gehouden, maar toch genoemd en dan heb je je dochtertje toch geholpen.

[Katje]

ik lees iets anders, ik lees dat er een camera op de groep is, dat vind ik op zijn zachtst gezegd verwonderlijk. Ik zou er niet zo gecharmeerd van zijn dat er regelmatig (bewegende) beelden van mijn kind worden gemaakt. Af en toe een foto van een leuke spelsituatie of ter illustratie van een opvoedkundige kwestie, daar kan ik wel mee eens zijn.
Het gebruik van filmmateriaal zou zich m.i. moeten beperken tot beelden voor interne scholing, intervisie. Die beelden worden dan gemaakt door een derde persoon die (op dat moment) niet werkt op de groep.

Wat denkt dit kinderdagverblijf te bieden door filmmateriaal te maken, door app-jes aan te bieden aan ouders? Het zou er, ik probeer me hier voorzichtig uit te drukken, op kunnen wijzen dat ze proberen iets aan te bieden dat de concurrent niet heeft.

Meer in het algemeen durf ik te stellen dat het momenteel nogal doorslaat in kinderopvangland. Organisaties proberen net wat anders of net wat extra te bieden om hun concurrentiepositie te versterken. Dit app en camera gedoe lijkt (ik druk me voorzichtig uit) daar ook op.

Wat heeft het kind eraan? Als je een camera tussen de volwassene en het kind zet, is de volwassene er niet.

De pedagogisch medewerkers (en de stagiaire dus ook als ze haar opleiding serieus doet) hebben per saldo steeds minder tijd om pedagogisch bezig te zijn met de kinderen. Er komen namelijk steeds meer taken op de schouders van de ped. medew. die vroeger door anderen werden gedaan (huishoudelijk medewerker, groepshulp, assistent leidinggevende).

Dan komt er ook nog het verzamelen van filmmateriaal en het bijhouden van app-jes bij? Met welk doel?

Ik zou als me als ouder afvragen of dat niet ten koste gaat van het werken met de kinderen en wat de toegevoegde waarde ervan is. Wat zegt het over de kwaliteit van de opvang?

Als je verder uiterst tevreden bent over de opvang en over de communicatie dan moet je het vooral zo laten. Dan zou ik dit beschouwen als een incident en hooguit bespreken met de stagiaire omdat het voor haar een goed leermoment kan zijn. Als ik de stagiaire onder mijn begeleiding zou hebben, zou het dat voor mij zeker wel zijn.

Rijst me nog een vraag: wil je als ouder terwijl je werkt op de hoogte gehouden over je kind dmv app-jes en filmbeelden?
Natuurlijk, het is leuk en je kijkt omdat het kan maar heel eerlijk? Ik bracht mijn kind naar een goed kinderdagverblijf met alle vertrouwen dat ze hem daar een goede dag zouden bezorgen en dat als er iets aan de hand zou zijn, ze me zouden bellen. Op die manier kon ik de opvoeding van mijn kind even loslaten en me concentreren op mijn werk. Dat was namelijk mijn andere rol, naast het moederschap. Ik zelf vind het erg prettig om mijn verschillende rollen af en toe ook van elkaar te kunnen scheiden.

Los van mijn hele bovenstaande betoog, ik kan me je ongemakkelijke gevoel goed voorstellen maar ik denk dat het wel wegebt als het een incident blijkt te zijn. Is het geen incident, dan ben je nu voorbereid en zal je bij een tweede keer er goed op kunnen reageren.

[Appendix]

Bedankt voor het meedenken allemaal. Ik ga het even aanzien en bedenk vast hoe ik rustig kan reageren als weet zoiets gebeurt. We zijn verder tevreden en N lijkt zich ook goed te hechten aan de leidsters.

Met de camera's heb ik dan weer geen problemen, maar ik zal ook daar kijken hoe ik de balans vind als het nieuwe er wat af is. Ze gebruiken het systeem vooral voor het bijhouden van voedingen en slaapjes, wat ze eerst op papier deden. En dan een foto erbij van mijn Rapley-kind met een appel , dat vind ik dan wel lief. Van dat soort dingen maak ik zelf ook foto's.

@

[Mara]

Ik snap je gevoel!
Ik ben het met de anderen eens dat je het niet groot moet maken. Maar ik zou het toch terloops nog even opmerken bij de stagiair. Zo van, weet je ik zat er thuis nog es over na te denken, maar als ze zo doet dan heeft ze vaak honger of een vieze broek oid.
En misschien ook nog noemen hoe positief het is dat ze dan naar de leidster toe gaat.
Dan heb je het luchtig gehouden, maar toch genoemd en dan heb je je dochtertje toch geholpen.

Dat zou ik ook doen denk ik. Zo geef je de stagiaire een leermoment mee, het leren interpreteren van non verbale communicatie is bij de kleintjes erg belangrijk want meer heb je op zo'n moment niet om van uit te gaan.
Maar niet te zwaar maken inderdaad.

En eens met Katje, je krijgt een soort schijnveiligheid (want ze filmen/delen niet alles) die veel tijd kost voor de leidsters, want als alle ouders zo op de hoogte gehouden moeten worden van eten, slapen e.d...
Als je vertrouwen hebt in het kdv is het mi. niet nodig.

[Appendix]

Nu is het helemaal duidelijk. Mijn ouders waren hier, N, maakte hetzelfde geluid, ik stelde haar gerust en mijn vader vraagt verbaasd: 'was dat ongenoegen?'. Ook mijn moeder hoorde het niet en die zei dat je dat alleen van je eigen kinderen echt goed hoort. Ben ik gewoon een betere moeder dan ik dacht .

@

[Dragoste]

Nu is het helemaal duidelijk. Mijn ouders waren hier, N, maakte hetzelfde geluid, ik stelde haar gerust en mijn vader vraagt verbaasd: 'was dat ongenoegen?'. Ook mijn moeder hoorde het niet en die zei dat je dat alleen van je eigen kinderen echt goed hoort. Ben ik gewoon een betere moeder dan ik dacht .

@

Moet je nagaan hoe gecompliceerd iets is en goed dat je er niet meteen op bent gesprongen!

Maar ik wil nogmaals zeggen dat stagiaires echt heel veel niet zien en niet kunnen!
Daar zijn het stagiaires voor!

[Appendix]

Klopt Dragoste, maar dat kan ik nu gewoon informatief brengen. Dat is voor iedereen veel fijner.

@

[bejonian]

weet je, de kans is groot dat de stagiare na het filme je dochtertje oppakte en blij knuffelde omdat ze het zo leuk heeft gevonden zo'n mooi filmpje van haar te maken... .

en als je dochter was omgeslaan van jengelen naar wenen had ze ze zeker ook opgepakt en getroostt.