Fase met 13 maanden?

[mamavans]

Wat heeft onze dochter? Constant driftig zijn, overal om gillen en schreeuwen en huilen, één ouder steeds huilend en schreeuwend afwijzen en alleen maar achter de ander aanlopen. Ze wil overal aan me hangen en buiten wil ze ineens niet meer zelf lopen maar op mijn rug en dan klemt ze zich helemaal aan me vast terwijl ze ondertussen dan wel ineens vrolijk en gezellig is en erop los babbelt maar zodra we thuis zijn gaat ze weer in de zeurmodus. Dit duurt nu een dag of 3 à 4 en het is echt niet gezellig meer. Wat is er met haar?

[Truus]

Misschien ziek aan het worden? Heerst van alles op 't moment
Kiezen?

[Gerrie]

Ik herken het niet als fase.
Denk ook eerder aan ziek worden en/of kiezen/tanden.

[mamavans]

Ik heb gekeken maar ik zie nog geen kiezen verschijnen. Misschien zitten ze erdoor te komen maar zijn ze nog niet zichtbaar. Even in de gaten houden dan.

[Mara]

Drinkt ze inmiddels weer beter? Misschien is ze daardoor niet fit, maar dan zou je het ook merken aan minder plassen/geconcentreerde urine denk ik.
Ws. "gewoon" een sprongetje hoor

[monika]

De zon en maan staan duidelijk niet op 1 lijn, zoals ze hier wel zeggen. Volgens mij kan er best een sprongtje zijn rond 13 mnd hoor. En zo niet, dan toch. Uitzonderingen bevestigen de regel.

[mamavans]

Drinkt ze inmiddels weer beter? Misschien is ze daardoor niet fit, maar dan zou je het ook merken aan minder plassen/geconcentreerde urine denk ik.
Ws. "gewoon" een sprongetje hoor

Ze drinkt prima. Het probleem met drinken was enkel een probleem met de borstvoeding, die blijft ze weigeren (inmiddels dus hard NO gillend als ze de borst ziet). Ander drinken gaat er goed in.
Ik blijf even die kiezen in de gaten houden want dat zou het best wel eens kunnen zijn. Het tandjes krijgen staat nu al een hele tijd stil, er is al zo'n 3 maanden niets meer doorgekomen dus wie weet is het daar nu tijd voor. En anders denk ik dan gewoon een slecht humeur/sprongetje.

[Eeffie]

Naar mijn idee is de eerste 3 jaar gewoon een volledige sprong voor die kinderen

Je wéét het vaak ook gewoon niet, waarom ze zo dwars zijn.
Wil ze extreem veel bij je? Dan laat je haar extreem veel bij je. Hup, op je rug en gaan.
Negeert ze papa? Oh, zo herkenbaar. Ligt niet aan papa, maar aan haar ontwikkeling. Mama is dé veilige haven, dus terug naar mama. Komt wel goed als ze weer wat ouder is.

Het beste wat je kan doen: adem in - adem uit - en veer maar mee met je kleintje...

[mamavans]

Dat ik het niet weet frustreert me soms gewoon zo. Ik zie dat haar iets dwars zit maar ik kan haar niet helpen want ze kan niet vertellen wat haar dwars zit. Dit zijn momenten dat ik haar helemaal niet begrijp en dat vind ik lastig. Ze blijft maar zeuren en miepen en om alles huilen de hele dag door en dat is voor mij vervelend maar net zo goed ook voor haar. En daarom wil haar begrijpen en helpen. Soms zou er een gebruiksaanwijzing bij kinderen moeten zitten...

[mamavans]

Man net met naar bed brengen compleet gevecht. Ze wilde niet mee naar bed en toen ik haar optilde schoppen met haar benen en om zich heen slaan en keihard gillen. Ik had mijn nichtje van 8 weken op wie ik aan het passen ben in de draagdoek die niet lekker is en sliep en zelfs die kreeg af en toe een pets. Uiteindelijk met veel moeite kreeg ik Sara in bed en heb ik haar maar laten gillen en ben ik zelf op de gang gaan zitten. Na 10 minuten was ze rustig en wilde ze wel knuffelen en uiteindelijk is ze nu wel rustig gaan slapen. Het voelt niet goed om haar te negeren en op de gang te gaan zitten als ze zo driftig is waar wat anders? Ze lijkt af en toe wel een ander kind

[Hemmie]

Klinkt juist als een heel normaal kind
Zelfs mijn extreem lieve en makkelijke jongste heeft wel eens buien (duurt een paar dagen tot 2 weken) waarin hij dwars is, niet wil slapen, niet wil eten, noem maar op. Even doorbijten, voor je het weet is het weer over. En dan komt er weer zo'n fase

[mamavans]

Ik herken haar zo niet. Ze was als baby heel makkelijk. De eerste 4 weken waren even moeilijk en huilde ze veel maar daarna was ze echt een voorbeeldbaby. We konden haar overal neerleggen en ze sliep altijd en overal, ze huilde echt nooit en was iedere seconde dat ze wakker was vrolijk. We hebben nooit proberen gehad met sprongetjes of tandjes e.d. Nu is ze ineens zo anders . Ik hoop maar dat het snel weer overgaat want ik vind het echt niet leuk zo.

[mamavans]

Zucht, en als ze dan eindelijk even vrolijk en gezellig aan het spelen is valt ze op het balkon allebei haar knieen open. Weer huilen. Vanavond vroeg naar bed denk ik.

[Jemk]

Mijn zoon is even oud als jouw dochter. Gisteren was ik bij het cb en daar zeiden ze, zomaar als opmerking, dat onze zoon binnenkort best driftbuien kon krijgen. Dan willen ze vanalles, maar ze kunnen het nog niet. Ze willen wel vertellen wat er is, maar dat kunnen ze ook niet. Ging vanzelf weer over.
Succes! (Ik hoop dat mijn zoon het overslaat)

[Truus]

Misschien leuk idee om je te verdiepen in babygebaren?
Vaak snappen kinderen meer dan ze kunnen uiten d.m.v. gesproken taal. Gebaren kunnen daarbij helpen en het is ook leuk om samen mee bezig te gaan.

[monika]

Mijn superrelaxed 2e zoon ging ook driftbuien krijgen rond de 13-14 mnd hoor. Heel gewoon, is dat over dan zijn het wel weer kiezen etc. Het is geen negeren als je je kind even alleen laat. Je zet ze veilig in hun bed of box waar ze geen gevaar voor zichzelf zijn en waar ze even tot zichzelf kunnen komen. Je kan het ook gedragsmodulatie noemen, of je zelf beschermen omdat je anders te gefrustreerd wordt en iets gaat doen wat je niet wilt, schreeuwen, slaan, hoge bloeddruk krijgen...

Even afkoelen in z'n bed werkt hier erg goed. Geen gemiep en geschreeuw in de woonkamer. Na 1 of 2 waarschuwingen is dat wel klaar. Ze leren vanzelf wanneer ze zich eigenlijk aanstellen en gewoon stoppen met schreeuwen. En als ze echt nog te boos zijn, mogen ze boven even schreeuwen.

[mamavans]

Ik vond het wel mooi hoe ik dat verschil hoorde gisteren in haar huilen. Eerst was het driftig een boos huilen en na een minuut of 10 hoorde ik dat het overging in huilen van verdriet en toen kon ik haar inderdaad wel troosten en knuffelen en werd ze rustig. Ik geloof dat ik gewoon nog een hoop moet leren over communiceren met een kind en haar begrijpen.

Ik heb toen ze een paar maanden was uit interesse me eens verdiept in babygebaren maar ik vond het helemaal niets. Het is echt mijn ding niet en ik werd er heel onzeker van.

[Ana]

Ze moeten nog leren om met emoties om te gaan he en dat gaat ook nog wel even duren voor het extreme een beetje gereguleerd is
Goed dat je al verschil hoort, dat helpt! Bedenk je maar dat ze zich geen raad met zichzelf weet op zo'n moment, en geef haar de ruimte om die emoties te hebben. Naderhand heerlijk knuffelen.
En hoe meer ze leren praten, hoe beter het gaat volgens mij.

[Eeffie]

En hoe meer ze leren praten, hoe beter het gaat volgens mij.

Oh ja, die was ook erg. De periode vóórdat de eerste woordjes kwamen. Mén, wat lopen ze zichzelf dan in de weg he...

[Greetje]

Ja dat leren praten ben ik het absoluut mee eens. Dat maakt al een groot verschil.
Maar wat ik hier ook merkte (naderhand pas hoor) dat ze op een gegeven moment door beginnen te krijgen dat ze jou gedrag kunnen beinvloeden met hun gedrag. En negatieve aandacht is ook aandacht... En zo leren ze dat ze soms hun zin kunnen krijgen als ze het op een krijsen zetten...

Bij mij duurde het als moeder wel even voordat ik dit in de gaten had. En ook voordat ik dus haar zeurende huil kon onderscheiden van een echte "ik heb je nodig huil".

Nu ze 2,5 jaar is, kan ik het van mijlenver al zien: ze zet het op een krijsen, maar houdt dan wel haar ogen op spleetjes om mij in de gaten te houden en te kijken wat ik ga doen...hahaha

[mamavans]

Ik heb zo voorzichtig het idee dat we door het ergste heen zijn. Ze is gisteren de hele dag vrolijk aan het spelen geweest en heeft alleen even gezeurd toen ze voor het middagslaapje naar bed moest. Maar de hele dag geen driftbuien en geschreeuw!

Leren praten kan hier denk ik nog wel even duren. Ze zegt wel al vrij veel woordjes voor haar leeftijd volgens mij en brabbelt er op los in haar eigen taaltje maar omdat ze tweetalig word opgevoed denk ik dat het maken van echte zinnen wat langer zal duren.