Onzeker en niet gelukkig

[mamavans]

- Lang genoeg mijn halve leven online gehad dus weer weg -

[Ana]

Wat een zorgen, meid... Mag ik je gewoon even een knuffel geven?!

En heel veel beterschap voor je dochter en je vrouw! Ik hoop dat ze snel weer thuis is.

[TinekedH]

Sjonge wat een heftige tijd maak je mee zeg! Ik kan me je zorgen goed voorstellen.

Ik weet niet zoveel zinnigs te zeggen... wil je laten weten dat ik het heb gelezen en dat ik aan je denk.

Ik hoop (en hoop ook dat je dat zelf als een uitdaging gaat zien) dat je niet wegloopt voor de "wereld" maar dat je de 'ander' (ook diegene die zijn/haar oordeel over jou klaar heeft, op welke plek dan ook) met open vizier durft tegemoet te treden. Dat mag je, dat ben je waard en ik denk ook dat je daar uiteindelijk gelukkiger van wordt. Mensen hoeven niet hetzelfde als je te denken; maar je dwingt er wel respect mee af...en leert de ander om jou te respecteren, net zoals jij de ander respecteert!

Sterkte!

[MarietteD]

Ik wil je vooral laten weten dat ik alles gelezen heb. En ik respecteer al je keuzes en vind het ook moedig dat je zo je eigen pad kiest en ook openlijk te durven twijfelen aan je standpunten.

Misschien geeft het je meer overzicht als je voor jezelf je dromen en je belemmeringen meer in deelgebieden en puntgewijs onder elkaar zet. En dan bij je per droomdeel bepalen in hoeverre het nu haalbaar is, of wat voor alternatief je kunt bedenken dat dezelfde voordelen biedt als je oorspronkelijke droom. En bij je problemen bepalen aan welke je echt niets aan doen (bv ziekte), en welke je kunt oplossen en hoe (bv vocht in huis). Dan maak je het wat meer behapbaar en voel je je minder een speelbal van alle omstandigheden.

[Mamalon]

Pfff wat een zorgen. Kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt. Is het ook een idee als je dit meldt bij je huisarts? Als je je zó ongelukkig voelt, kan die je misschien wel doorverwijzen? Ik heb zelf veel baat bij mindfulnes. Maar dat lost niet alle problemen op natuurlijk. Het geeft wél hulp bij het omgaan met heftige gevoelens. Heel veel sterkte voor jullie allemaal.

[Appendix]

Wat heftig allemaal. Het is ook veel zo tegelijk.

Mag ik het voor je opbreken?
* huis: die verbouwing komt er en dat wordt niet leuk. Het gaat ook weer voorbij en dan heb je een fijner huis. Misschien kun je een aftelkalender voor jezelf maken met rust erin. Af en toe een dag naar het bos of het strand.
* vrij contact met gelijkgestemden: dat wordt beter als S naar school gaat. Je gaat namelijk een school kiezen die bij julie manier van opvoeden past. En op die school lopen dat ineens ook mensen rond die er hetzelfde over denken. Misschien kun je tijdens de verbouwing tijdelijk aan yoga of meditatie doen, daar vind je ook wel mensen die meer hart zijn en minder hoofd.
* de gezondheid van S: Ik zou naar de huisarts gaan. Kunnen ze testen of ze hetzelfde heeft als je vrouw? En huisarts gaat over dit soort dilemma's, die zou dat rustig met je moeten kunnen bespreken.
* dan blijven dingen over waar je niks aan kunt veranderen: je vrouw is ziek en je kunt niet zo maar een hutje op de hei kopen. Je kunt je wel vast verdiepen in wijken die worden opgezet door mensen die zelfvoorzienend willen leven.
En misschien moet je ook wat met je eigen gevoel van ongeluk. Ik weet niet hoe vaak en hoe erg je je zo voelt, maar dat is misschien ook iets om met je huisarts te bespreken.

Sorry als dit bagatelliserend overkomt, dat is niet mijn bedoeling. Soms helpt het om even op een rijtje te zetten wat precies de problemen zijn en hoe je dat wel of niet iets aan kunt doen.

In ieder geval een dikke knuffel!
( o, en ik zou dat andere forum maar van mijn computer halen)
@

[Sarina]

Wil je ook even laten weten dat ik je verhaal gelezen heb en inderdaad, het straalt er vanaf hoe ongelukkig je je momenteel voelt
Kan me voorstellen dat oordelen van anderen hard overkomen en ik zou je ook bijna willen aanraden om niet naar dat andere forum te gaan. Zoals je misschien gemerkt hebben, zijn we hier een stuk minder veroordelend, al zullen er heus wel kritische noten vallen en opmerkingen gemaakt worden, maar over het algemeen wordt niemand hier aangevallen op de manier die jij beschrijft.

Voor nu vooral een dikke knuffel en ik hoop van harte dat je uiteindelijk in een situatie terechtkomt die voor jou acceptabel en leefbaar is.
En inderdaad, laat maar onderzoeken wat er met je meisje is, want zo ziek en zo vaak ziek is natuurlijk niet de bedoeling.

[mamavans]

Bedankt. Alles puntsgewijs neerzetten helpt ook zeker om wat meer structuur te krijgen. Ik ben het nu gewoon even kwijt, alles komt tegelijk. Commentaar op ons huis, commentaar op het feit dat we niet vaccineren, dat we een voorkeur hebben voor thuisonderijs, dan S ziek, dan daar weer commentaar op en de schuld op ons geschoven, dan mijn vrouw ziek en ik alleen thuis met een heel ziek kind. En dat allemaal in minder dan een week tijd. Ik heb in het verleden al vaker het gevoel gehad dat ik mezelf moet aanpassen en een leven moet gaan leiden waar ik niet gelukkig van word maar wat wel gerespecteerd word. Dat ik de rest moet nadoen om geaccepteerd te worden en dat wil ik helemaal niet.

Zelf heb ik in het verleden ook hulp gehad. Ik heb Asperger en ben een tijdje intensief begeleid toen ik de draad een beetje kwijt was. Dat is stop gezet toen het beter ging en ik het weer zelf kon. Misschien moet ik dat nu weer gaan oppakken.

[Mara]

Wil je laten weten dat ik je post gelezen heb en je een hele sterke vrouw vind. En ik vind het erg voor je dat je nu zoveel voor je kiezen krijgt waar je deels geen invloed op hebt of nu lijkt te hebben.
En je eigen weg durven gaan is niet makkelijk en zal kritische vragen opleveren. Dat sterkt je ook in je overtuiging of zet je aan het denken, dat is ook niet verkeerd? Of is je vertrouwen zo beschadigd, dat alles wat anderen doen/vinden al snel als een oordeel overkomt?

Maar je afsluiten helpt niet denk ik, want dan mis je ook de positieve input. Ik denk wel dat het je zou helpen om meer gelijkgestemden op te zoeken (woonvormen, eco-wijken e.d.) zodat je minder afwijzing ervaart en meer steun en herkenning.
Welke dingen zouden je rust geven op de langere termijn? Bijvoorbeeld toch het huis laten doen, duidelijkheid over de weerstand van je dochter, want dan kun je zaken bijstellen. Die zou ik dan stap voor stap aan gaan pakken.

Dit is niet niks, ik snap dat het je te veel wordt. Kun je ergens hulp krijgen (praktisch, een gesprek e.d.). Dit hoef je niet alleen te doen.

[Hemmie]

Jullie hebben over veel dingen (vooral rond de opvoeding) een sterk afwijkende mening. Dat mag, maar dan is het natuurlijk wel logisch dat je daar reacties op krijgt, zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Daar kun je je wel heel druk om maken, maar ik denk dat je dat zult moeten accepteren.
Ik kan me zeker wel voorstellen dat het vervelend is, maar sommige situaties kun je natuurlijk wel vermijden. Nu weet ik toevallig over welk forum je het hebt, ik heb je draadjes daar gezien, en hoewel ik het eigenlijk allemaal wel vond meevallen (of heel voorspelbaar vond), zou ik als ik jou was dat soort grote fora gewoon helemaal links laten liggen. Jij past daar iet tussen, zult altijd een afwijkende mening hebben, en staat blijkbaar niet sterk genoeg om je schoenen om alle kritiek van je af te laten glijden. Jip is denk ik al een stukje de goed richting uit, maar zijn er echt geen fora die meer in jullie straatje passen? Weet iemand hoe het op dragen & voeden is, of is MDV beter voor haar? Misschien heeft iemand hier wel een tip voor een forum met meer gelijkgestemden.

En dan nog even praktisch over die immuunziekte, schrijft mama van Fenna hier nog? Haar dochter heeft een immuunziekte (en heeft volgens mij jarenlang antibiotica geslikt). En ik heb het idee dat er nog iemand op jip is (geweest) die ermee te maken had. Is er een patientenvereniging voor de ziekte van je vrouw? Misschien kun je daar wat info vinden?

[mamavans]

Ik zoek al heel lang naar een forum waar ik tussen pas maar tot nu toe heb ik nog niets kunnen vinden helaas. Als er zoiets zou zijn, een plek op internet met mensen die allemaal hetzelfde denken als wij en waar ik mijn vragen kwijt kan en iedereen het begrijp, dat zou dat geweldig zijn, maar ik denk niet dat het er is.

[JasmijnLinde]

Heel even snel: dragen en voeden lijkt me een heel geschikt forum voor jou. En op Facebook ben ik ook lid van een aantal onvoorwaardelijk ouderschap groepjes. Daar past jullie visie ook erg goed bij.

Ik ga straks je hele verhaal lezen.

[Sarina]

Zat net de Happinezz door te bladeren en kwam een artikel tegen met interviews over vrije geesten, moest erg aan jou denken (zie foto, intro van het artikel).
Nummer 4 uit 2014
Heb ze niet allemaal gelezen, maar allemaal staan ze 100% achter hun ideologie en proberen ze zich niet teveel aan te trekken van commentaar van anderen.

Weet je, iedereen roept altijd van alles en bemoeit zich met alles en het is nooit goed. Nou en, denk ik dan, ik doe gewoon wat ík wil en pak mijn kind wél op ondanks de opmerking dat een beetje schreeuwen goed voor de longetjes is. Ik ga niet eens in discussie, rol met mijn ogen en doe mijn eigen ding. Maar goed, ik begrijp ook dat zoveel commentaar lastiger is en zou daarom ook echt niet meer naar zo'n forum gaan.
Sterkte met je zoektocht.

[JasmijnLinde]

Oh en ik zou ook heel graag buitenaf willen wonen en zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn. En ik denk dat jullie opvoed- en levensvisie steeds meer in opkomst is. Dus je bent echt niet de enige. Bij mijn kinderen op school zijn er best wat ouders die er ook zo over denken. En ik voel mij er ook prettig bij. Het is inderdaad erg fijn als je je niet hoeft te verdedigen en als anderen precies zo over denken als jij. Of in ieder geval dat er herkenbaarheid is en begrip.

[mamavans]

Mensen hoeven het niet met me eens te zijn, absoluut niet. Iedereen zijn eigen mening en zijn eigen manier en dat zal ik zelf altijd respecteren. Maar wat me dwars zit is dat ik mijn manier van leven, onze overtuigingen en onze visies moet verbergen als ik iets wil vragen of zeggen. Maar dat is dan ook niet goed. Zo plaatste ik een vraag zonder verdere details en toen men erachter kwam dat ik een aantal dingen niet had vermeld werd er gezegd dat ik onduidelijk was omdat de informatie die ik gaf niet volledig was. Maar maak ik het volledig, dan ben ik een raar mens en moet ik niet zoveel vertellen als ik niet wil dat er commentaar op komt.

Ten eerste: waarom is het nu nooit goed? Of ik nu onze visies en onze manier van leven verberg of het wel vertel, het is nooit goed.
Ten tweede: waarom moet er altijd commentaar komen op iets wat anders is? Ik lever zelf ook geen commentaar op mensen die het anders doen dan wij. Waarom zij dan wel op ons? Wat zou ik het heerlijk vinden om ergens te wonen waar een vraag gewoon een vraag kan zijn en een verhaal gewoon een leuk verhaal.

[MarietteD]

Kijk je ook maar wat je wél hebt? De mensen met wie je wel je visie deelt, je eigen vrouw bijvoorbeeld: wat fijn dat jullie deze visie samen delen! En op dit forum krijg je ook geen nare reacties toch? Zoek gewoon op waar het fijn is, en stel daar je vragen. Je bent echt niet de enige die zo denkt, zoek die mensen op. En anders misschien meer sparren met vriendinnen en familie van je vrouw, want dit is tenslotte heel gewoon waar zij vandaan komt.
Jij hebt een duidelijke levensvisie voor je kind, laat anderen lekker praten, je weet zelf waarom je hiervoor gekozen hebt. Het is net als discussies over het geloof of wel/niet werken als moeder: je raakt elkaar op iets waar je voor staat en dat is beide kanten op pijnlijk. Voor een ander kan jouw visie ook confronterend zijn, omdat het een bepaald schuldgevoel triggert. En dan is tegengas geven een menselijke reactie...

[marije1977]

Ik denk dat jij net als veel ouders een idee hadden hoe je je leven als gezin vorm wilde geven en hoe je jullie kinderen zou willen opvoeden. Momenteel zijn er allerlei omstandigheden waardoor je niet het leven leidt zoals je dat voor ogen had. Door de ziekte van je vrouw en het vele ziek zijn van je dochter wordt je wellicht aan het twijfelen gebracht of het leven dat jullie voor ogen hadden (voor nu) wel de juiste weg is. Kan het zijn dat opmerkingen van anderen door mogelijk je eigen twijfels extra hard binnen komen? Hiermee wil ik de niet respectvolle opmerkingen op een ander forum absoluut niet bagatelliseren.

[mamavans]

Ja, ik twijfel soms. Op momenten als dit bijvoorbeeld dat ze ziek is. We hadden ons altijd voorgenomen dat we haar nooit paracetamol zouden geven en antibiotica alleen als haar leven ervan af zou hangen. Anders zouden we homeopatie en fytotherapie gebruiken. Nu heeft ze in maart al een keer antibiotica gehad en nu zit ze aan het colloidaal zilver (wat ook gewoon antibiotica is) voor haar oorontsteking. En meerdere keren per dag paracetamol tegen de pijn. Gek genoeg had ik er de vorige keer meer moeite mee dan nu. Nu hoorde ik haar door de telefoon gillen van de pijn (ik was weg en zij was thuis met de oppas) en ik heb niet eens nagedacht maar meteen gezegd dat ze paracetamol moest geven. Dus daar gaan weer wat van onze principes. Aan de ene kant wil ik absoluut niet dat ze pijn heeft en wil ik er alles aan doen om haar van die pijn af te helpen. Aan de andere kant geloof ik in de werking van koorts (die je met pcm ook steeds blijft verlagen) en ook erin dat antibiotica vaak meer kwaad doet dan goed. Het is gewoon een hele moeilijke keuze steeds. En ook wat betreft vaccineren. We stonden er allebei 100% achter dat er geen enkele vaccinatie in haar lichaam zou worden gespoten maar als nu blijkt dat ze echt een verminderde afweer heeft moeten we die keuze ook weer opnieuw gaan bekijken. Soms twijfel ik of we wel de juiste keuzes maken. Gelukkig is mijn vrouw heel stabiel en weet van alles wat we doen precies wat en waarom. Als ik me even niet zo zeker voel krijgt zij dat er vrijwel meteen weer uit. Maar ik mis gelijkgestemden. En die zullen er vast zijn in haar familie en vrienden van thuis maar die wonen natuurlijk heel ver weg.

[Suuz]

Zit je op Facebook?

Want daar zit een groep die heel goed past bij je.

Natuurlijk opvoeden. Echt super hoor!

Verder sta ik ook achter je opvoed wijze

Mijn oudste heeft ook problemen met zijn immuun systeem. Inentingen werken daarbij niet eens zo goed. Goed dat je daarvoor bloed gaat prikken.

Rest van commentaar van anderen ene oor in andere oor uit.

[marije1977]

Misschien moet je ook minder hard zijn voor jezelf. Je kiest ervoor om niet zomaar paracetamol te geven bij koorts. Dat is toch heel iets anders dan paracetamol geven als je kind gilt van de oorpijn. Ik heb op mijn achttiende nog een keer een erge oorontsteking gehad en geloof me dat kan zo ontzettend zeer doen, een bevalling vond ik een stuk minder erg. Verder vraag ik me af of vaccineren wel zin heeft als ze een verminderd immuunsysteem heeft. Volgens mij heb je een goed werkend immuunsysteem nodig om je lichaam op de juiste manier op de inenting te laten reageren. Als je immuunsysteem niet goed werkt, is de kans groot volgens mij, dat de inenting geen effect heeft en ze er juist ziek van kan worden.

[Deborah]

Even heel kort terugkomend op het paracetamolgebruik. Misschien kun je het in je hoofd splitsen. Koorts bij oorontsteking is functioneel. Pijn in zoverre om je te laten voelen dat er iets is. Maar dat is voor een kind niet functioneel en zelfs zeer belemmerend. Want pijn , slecht slapen, lage weerstand, oorontsteking. Enz. Snap je wat ik bedoel?
Heb de rest van je verhaal ook gelezen en vind het gewoon bewonderenswaardig dat je ondanks de nederlandse maatschappij toch volhoud in je principes.

[mamavans]

Misschien moet je ook minder hard zijn voor jezelf. Je kiest ervoor om niet zomaar paracetamol te geven bij koorts. Dat is toch heel iets anders dan paracetamol geven als je kind gilt van de oorpijn. Ik heb op mijn achttiende nog een keer een erge oorontsteking gehad en geloof me dat kan zo ontzettend zeer doen, een bevalling vond ik een stuk minder erg. Verder vraag ik me af of vaccineren wel zin heeft als ze een verminderd immuunsysteem heeft. Volgens mij heb je een goed werkend immuunsysteem nodig om je lichaam op de juiste manier op de inenting te laten reageren. Als je immuunsysteem niet goed werkt, is de kans groot volgens mij, dat de inenting geen effect heeft en ze er juist ziek van kan worden.

Dat laatste gaan we overleggen met de kinderarts over 2 weken. Want als blijkt dat ze inderdaad een verminderde afweer heeft dan wil ik 3 vaccins uit het rvp wel overwegen als de risico's niet te groot zijn, en intensief begeleid. Dat gaat dan om 3 ziektes die bij een gezond kind al heel heftig kunnen zijn, laat staan bij een kind met niet zo'n gezonde afweer. Maar dus enkel als ik ervan overtuigd ben dat het zin heeft én dat het relatief veilig kan.

[mamavans]

Even heel kort terugkomend op het paracetamolgebruik. Misschien kun je het in je hoofd splitsen. Koorts bij oorontsteking is functioneel. Pijn in zoverre om je te laten voelen dat er iets is. Maar dat is voor een kind niet functioneel en zelfs zeer belemmerend. Want pijn , slecht slapen, lage weerstand, oorontsteking. Enz. Snap je wat ik bedoel?
Heb de rest van je verhaal ook gelezen en vind het gewoon bewonderenswaardig dat je ondanks de nederlandse maatschappij toch volhoud in je principes.

Voor mij is het ook mijn moedergevoel dat hierin de keuze maakt. Koorts bij haar doet me niet zo veel. Het is niet leuk als ze zich ziek en slapjes voelt door koorts maar ik weet dat het nut heeft en geen kwaad kan (zolang het niet té hoog oploopt) en daardoor kan ik het goed hebben. Lekker extra veel knuffelen, rusten en veel frisse lucht doen dan goed. Maar zoals ze gisterenochtend pijn had en daarvan gilde scheurt mijn hart in tweeën voor mijn gevoel. Dan hoef ik niet eens na te denken, pcm erin. Achteraf wel met een beetje een rotgevoel want door het onderdrukken van de koorts wat je met pcm toch doet kan het herstel langzamer gaan. Maar relativeren inderdaad. Beter en iets langzamer maar pijnloos herstel dan korte ziekte met heel veel pijn.

[Chabeli]

Hoewel ik niet dezelfde keuzes heb gemaakt (mijn kids hebben wel de inentingen gehad, maar ik ben van plan daar vanaf nu mee te stoppen), deel ik volledig jullie visie over ouderschap. Ik weet dat heel veel mensen in mijn omgeving hier anders in staan, maar dat maakt me niet zoveel uit. Ik loop er niet mee te koop, maar laat soms weleens vallen aan anderen dat het wellicht ook anders kan Ik geloof ook niet in pcm, en antibiotica hebben ze nooit gehad. En wij dromen al heel lang van thuisonderwijs en een vrijstaande woning met heeeeeel veeel ruimte, maar helaas nog niet haalbaar op dit moment. Wij overdenken daarom al ruim een jaar te emigreren, maar hebben de stap nog niet gezet. Het is nog te overweldigend op dit moment.

Ik herken dat gevoel wel, dat het leven niet gaat zoals je wilt en dat je even niet ziet hoe je het wel kunt ombuigen naar die droom. Het in stukken opbreken helpt inderdaad wel. Wij zijn nu bijvoorbeeld begonnen door een vakantie te boeken naar Denemarken, om te kijken of we daar willen wonen. Zo ja, dan gaan we de taal leren en daarna op zoek naar werk. Ondertussen knappen we ons huis op om verkoop-klaar te maken en dromen we vooral heel veel.

Sterkte en een dikke knuffel voor jou!

[monika]

ik heb niet alle reacties gelezen en bijna jouw hele verhaal.
Het is een boel op je bordje met een zieke zwangere vrouw en een erg jonge dochter die allerlei ziektes op pikt. Daar naast de verbouwing en jouw persoonlijke problematiek. Kan je niet gewoon moe zijn? Ook al was ik nooit ongerust als mijn jongens maanden achter elkaar wel en niet ziek waren in de eerste winter op kdv, het was wel slopend. En zo'n verbouwing in m'n eentje, daar zou ik ook niet blij van worden.

De wens voor gelijkgezinden in opvoeding vinden en bevestiging herken ik wel. Maar uiteindelijk heb ik me afgevraagd waarom ik die goedkeuring van een ander nodig heb. Daardoor kon ik het beter loslaten en hoef ik niet in een hutje op de hei te wonen. Hoewel ik wel naar de andere kant van de wereld ben gegaan (heel bevrijdend) Misschien helpt het jou om ook na te denken over waarom je die goedkeuring nodig hebt.

[mamavans]

Ik ga daar gewoon niet meer reageren. Iedereen haalt die vaccinaties erbij, ik geef aan dat ik daar duidelijk een andere mening over heb en er niet verder over wil discussieren en toch blijven ze erop doorhameren. Net had ik weer een reactie getypt maar weer verwijderd. Ik reageer beter maar gewoon niet meer, ik zit mezelf te verdedigen en dat heeft geen enkele zin want zij weten het daar toch allemaal wel beter (word ook letterlijk gezegd dat ik er geen verstand van heb en niet weet waar ik het over heb).

Goedkeuring heb ik niet nodig, respect en acceptatie zou wel fijn zijn. Ik denk dat niemand het leuk vind constant veroordeeld te worden en te horen te krijgen dat alles wat er verkeerd gaat de schuld is van onze manier van leven.

[JasmijnLinde]

Ben je lid van Facebook? Ken je deze groep? https://www.facebook.com/groups/vaccinvrij/?fref=ts

Mijn kinderen zijn wel gevaccineerd en ik denk er nu anders over dan 8 jaar geleden (of nou ja, toen was ik mij niet bewust). Dus ik vind het heel knap dat jullie zo bewust zijn van alles en doen wat jullie het beste lijken en je gevoel volgt en niet perse doet wat de massa doet.

[Annet]

Er is al veel gezegt, daar ben ik het mee eens, al is mijn levenswijze anders.
Maar ik wilde het volgende meegeven, ter overweging.
Ik heb eens een fikse luchtweginfectie gehad. Ik had er dagen bij met hoge koorts. Maar medicijnen kon niet ivm de bv. Uiteindelijk was ik na bijna 3 maanden op. Ik stelde voor om dan maar te kolven en kreeg medicijnen (konden achteraf el met bv, maar dat is een bijzaak). Ik knapte snel op. Maar was verzwakt, het was toch al een moeilijke periode, en deze infectie heeft me een hele knauw gegeven, had het gevoeld dat het lang duurde voordat ik herstelde.
Ik denk dat als ik minder lang ziek wasgeweest ik minder verzwakt was geraakt en baal dus dat ik achteraf niet eerder medicijnen ben gaan gebruiken.
Ja Het lichaam kan een heleboel zelf, iook koorts regulieren, maar koorts en ziekte breekt ook af Put een lichaam uit.
Ik ben ook niet een voorstander om zomaar medicijnen te gebruiken, maar soms kan het juist erger voorkomen.

Ik reageerde nu op het stukje over:'Aan de andere kant geloof ik in de werking van koorts (die je met pcm ook steeds blijft verlagen) en ook erin dat antibiotica vaak meer kwaad doet dan goed. Het is gewoon een hele moeilijke keuze steeds'
Ik deelde bovenstaande dus, met de bedoeling om het van 2 kanten te bekijken, niet om te zeggen wat het beste is.

[Suuz]

Ik had liever ook niet gevaccineerd echter ik wist niet beter dat het zo moest en hoorde. Vanaf nu krijgen ze van mij niks meer.

[mamavans]

Ik ben lid van Facebook inderdaad, maar daar weinig actief. Misschien moet ik daar eens wat actiever gaan worden, denk inderdaad dat ik daar wel kan vinden wat ik op internet niet vinden kan.

[Suuz]

Natuurlijk opvoeden! Echt aanrader!

[JasmijnLinde]

Natuurlijk opvoeden! Echt aanrader!

Ja, inderdaad!