jaloezie

[monika]

Ik ben er even uit wat een handige aanpak is.

Nic gedraagt zich op het ogenblik jaloers naar broer en vader als ik met hen praat, knuffel, aandacht geef. Als hij heel lekker aan het spelen is gaat het goed, maar anders is hij meteen van de leg. schreeuwen, schoppen, luid er door heen praten.
Tijdens het eten gaat het meestal wel goed bedenk ik me nu.

Op het ogenblik geef ik hem 2 waarschuwingen en daarna verwijder ik hem uit de kamer en gaat hij in z'n baby bed. Dan kan ik tenminste even rustig praten.
Je kan niet echt zeggen dat hij te weinig aandacht van me krijgt, maar hij zit wel weer even in een fase dat hij ook direct mee naar boven moet als ik naar boven ga.

Iemand ideeen, een theorie, tips? Ik weet niet of dit de beste aanpak voor ons is. Zoals ik al zei, ik ben er even uit.

O ja, hij is erg verkouden deze week dus ook niet zo fit, zal vast mee spelen.

[Mare]

Er zullen vast velen een andere mening hebben, maar hier is het enige dat helpt om de jongens dan juist heel dichtbij te houden. Sem gaat dan in de draagzak en David mag met alles helpen. Het is hier een duidelijk teken dat ze even mama's nabijheid nodig hebben. Zeker als je schrijft dat hij ook nog ziek is. Nou is voor David sowieso het ergste wat er kan gebeuren dat hij afgewezen wordt, als straf naar zijn kamer gestuurd worden zou dit soort gedrag dus verergeren.

[Mamalon]

Hier ook juist op schoot nemen en mee laten knuffelen, tot het vanzelf weer beter gaat. Hij lijkt me nog wel erg jong om te kunnen begrijpen wat er gebeurt, en waarom hij zich zo gedraagt. Maar fijn is het niet, hè?

[Gerrie]

Sarah is ook zo'n 'jaloers' kipje.
Qua knuffelen mag ze altijd mee knuffelen. Niet dat de andere meiden dat helemaal top vinden, maar als ik Sarah knuffel en aandacht geef zijn ze er zelf vaak ook als de kippen bij. Dus snappen ze dat het andersom ook zo is. Ik knuffel/kietel/gek doen ze ook wel omstebeurt en dan staat ze er soms gillend naast, soms aan benen trekkend of zussen weg duwend, maar ik vind dat ze gewoon moet leren wachten op haar beurt en zonder haar dus niet af. Ik zeg wel dat wat ze doet niet mag en ze na ....... aan de beurt is. Na een tijdje lijkt ze dat te accepteren. Maar is voor de anderen dus wel even geschreeuw aanhoren.

[monika]

aan knuffels geen gebrek, maar z'n broer wil dus ook niet dat hij aan het staat te duwen en trekken als hij even 5 tellen een knuffel komt halen. En terecht vind ik. Grote zoon krijgt zijn uitgebreide aandacht en knuffels als Nic naar bed is, maar toch en kort aangehaald willen worden, moet mogen hoor. Nic mag mee knuffelen met man en mij, maar dan graag zonder gegil.

Maar ja, over een gesprek voeren... ik moet toch even een paar woorden kunnen wisselen met mijn man als ik thuis kom, en als hij stil is kan Nic dan best op schoot zitten. Maar als je toch geen drie zinnen kan wisselen. En met grote zoon moet ik toch kunnen bespreken wat hij voor huiswerk moet doen en hoe hij het gaat aanpakken. Dan kan Nic echt niet ondertussen liggen trappen naar Jort. En om nou het huiswerk te bewaren voor als Nic savonds in bed ligt, nee ook niet op dagen dat hij niet zo fit is.

Het is niet dat ik niets kan hebben en dat hij er niet bij mag zijn of niet aan me mag zitten, maar zo erg als nu is gewoon niet te hanteren.

[monika]

echt waar? Niemand die ooit een gillende peuter heeft als je een kort gesprek moet voeren?
Of iedereen die gaat knuffelen terwijl je kind in je oor gilt terwijl je eigenlijk even met je partner moet bespreken wie welke auto neemt en welke getankt moet worden?
Iedereen laat het huiswerk maar zitten omdat de peuter gilt?

OK we zullen wel erg raar zijn

[Ana]

echt waar? Niemand die ooit een gillende peuter heeft als je een kort gesprek moet voeren?
Of iedereen die gaat knuffelen terwijl je kind in je oor gilt terwijl je eigenlijk even met je partner moet bespreken wie welke auto neemt en welke getankt moet worden?
Iedereen laat het huiswerk maar zitten omdat de peuter gilt?

OK we zullen wel erg raar zijn

Gillende peuters genoeg hier hoor Ik dacht dat je tips zocht en die had ik niet

Dus ja: herkenning!

[Mamalon]

Uhuh nou misschien ben ik dan te lang uit? Ik herken deze frustratie niet zo... (Verder frustraties genoeg hier hoor)

[Mare]

echt waar? Niemand die ooit een gillende peuter heeft als je een kort gesprek moet voeren?
Of iedereen die gaat knuffelen terwijl je kind in je oor gilt terwijl je eigenlijk even met je partner moet bespreken wie welke auto neemt en welke getankt moet worden?
Iedereen laat het huiswerk maar zitten omdat de peuter gilt?

OK we zullen wel erg raar zijn

Nou ik zeg niet dat ik knuffel op het moment dat hij aan het krijsen is, maar wel dat hij meer behoefte aan aandacht heeft als hij zich zo gedraagt. Ik probeer hem eerst aan een activiteit te zetten voordat ik dingen met mijn man bespreek. Ik geef hem bijvoorbeeld een papiertje en stiften en ga dan dingen bespreken. Als ik wat met David wil doen dan geef ik sem de klei enzovoort.