
Nathalie is 3 jaar, dus wil een poging gaan wagen, maar ze heeft de eigenzinnigheid van haar grote zus Eveline (en dat was ook een moeizaam proces, zindelijkheid...). Dus een hoop drama, zucht.
Ze voelt wel dat ze moet plassen, wil ook wel op potje zitten, alleen loslaten... da's blijkbaar heel lastig. Dus dan druppelt ze beetje urine, ijsbeert ongeduldig heen en weer, tot ze op een gegeven moment zo nodig moet dat ze overstuur aan het huilen is. Maar de echte 'grote' plas? Nee, die wil niet komen, tot het na een uur drama ze het echt niet binnen kan houden en ze vol in broek plast. En dan daar ook weer overstuur van is...
Ik weet, we moeten er doorheen, ze moet oefenen/leren, maar ik vind dit zo geen leuke fase
