Het is dat Anne nog geen MIJ kan zeggen....
Maar dat NEE zeggen is heel herkenbaar. En als het niet naar haar zin gaat, gaat ze op de grond liggen . Hier moet ik in me zelf nog wel eens lachen. Dan laatste ze zich op de grondstorten en dan gaat ze heel voorzichtig op haar rug liggen. Dat laatste stukje gaat zo beheerst en voorzichtig dat alle dramatiek er van af is.
haha grappig! Tomás is een jongen en was nog alleen maar riep al heel vroeg (volgens mij was hij anderhalf) bij alles 'mij'. Zelfs bij spullen van andere kindjes riep hij al gauw: "dat is van mij".
Hier ook.....Stef kan er ook wat van, Terwijl Wes het niet zo erg heeft gehad.
Ken je het stukje uit finding nemo?? met die zeemeeuwen die allemaal dat ene visje willen, die roepen ook mij mij mij mij mij..... Dit doen wij dus ook als Stef begint... krijgen we altijd een leuke boze reactie van Stef terug.
Nog een voorbeeldje van dit weekend. Een emmertje met schepje en harkje mee naar het strandje. Finn pakt het emmertje, Liv: MIJ. Oke denkt Finn, neem ik het schepje wel: MIJ (met hoop gedram) Ok denkt Finn, neem ik het harkje wel, nouja je raadt het wel he?
Hoe reageerde Finn....? had hij onderhand niet iets van ja doeiii ik mag ook wel wat?
Het is dat het twee turven hoge portret wat hier rondloopt het woord mijn nog niet in haar woordenschat heeft zitten haar geschreeuw vanmiddag betekende precies hetzelfde
Mamma van Wouter 03-12-2002, Heinrike 11-03-2005 en Janiek 14-9-2010
Oh hou op M arijn kan dan nog niet praten maar zijn lichaamstaal zegt genoeg. Hij kan heel kattig dingen afpakken en dan zo tegen zich aan houden terwijl hij wegdraait. Dan dat koppie erbij......
Oh en driftbuien die hebben we hier al lang helaas. Afgelopen weekend nog bij een verjaardag een flinke driftbui inclusief op de grond rollen, krijsen en gillen.
Toen A nne klein was vond ik dat erg lastig nu kan ik er gelukkig wat beter mee om gaan.
W ilma mama van A nne (4 feb 08) en M arijn (2 juni 10) Mijn haakblog
. Hier moet ik in me zelf nog wel eens lachen. Dan laatste ze zich op de grondstorten en dan gaat ze heel voorzichtig op haar rug liggen. Dat laatste stukje gaat zo beheerst en voorzichtig dat alle dramatiek er van af is.
