gevoelig jongetje

[Mara]

M aarten is erg gevoelig. Nu ken ik dat wel van zijn zus, maar die wordt dan boos en daar weet ik wel raad mee.
Maar een jongetje dat met een trillend lipje staat of gaat huilen, bijv. als hij zijn Tobipakje uit moet omdat we naar de speeltuin gaan, dat ben ik niet gewend. En dit is maar een voorbeeld.

Heb de "regels" in acht genomen: We doen zo je pakje uit want we gaan naar de speeltuin en dan gaat je pakje kapot. Je mag het straks weer aan.
Dat is nooit anders geweest trouwens: verkleedkleren niet naar de speeltuin.
Natuurlijk wilde hij naar de speeltuin, maar dat het pakje uit moest...intens verdrietig. En zo zijn er meer voorbeelden. Als ik maar een beetje mijn stem verhef (op het niveau dat Es me uit zou lachen), vind hij het moeilijk en denkt dat ik heel erg boos op hem ben .

Is dat jongensenergie om zo te reageren? Ik ga mijn schoonmoeder eens vragen of R. ook zo was. Mijn moeder herkent het niet van mij iig.

[Chabeli]

geen idee of het jongens-eigen is, maar ik herken het ook wel van Tomás. Die is intens gevoelig en kan bijv huilen omdat zijn jas uit moet als we binnen zijn. Ik laat hem meestal in zijn eigen tempo dingen doen, dus dan nog maar even die jas aan. Uiteraard zijn er grenzen en soms moet iets gewoon. Toen Sara net was geboren, zei hij ook dingen als: "mama, het is niet eerlijk". Of hij zegt dat hij niet naar het kdv wil, omdat andere kindjes vechten en hij daar verdrietig van wordt.

[wennetje]

Herken het niet als jongensding. Joris zou bij zoiets eerder boos worden en dat even met gevoel voor dramatiek laten horen maar dat is het. Ik laat hem dan even uitrazen en stap vervolgens met een vrolijk jongetje de deur uit. Ik dacht altijd dat dat juist een jongensmanier was maar ik zie ook andere dingen bij mijn buurjongetje en nu lees ik het bij jullie.

Chabeli, jeetje dat lijkt me moeilijk om je oudste te horen zeggen dat 'het niet eerlijk is'

[Chabeli]

Chabeli, jeetje dat lijkt me moeilijk om je oudste te horen zeggen dat 'het niet eerlijk is'

Het was echt heel erg zielig! Soms zegt hij dat soort dingen nog steeds, maar dan is het omdat hij geen snoep ofzo mag

[Linkje]

Ik herken het ook niet echt.
Je!mer zou "gewoon" boos worden in zo'n geval en daarom beginnen te huilen, maar niet uit verdrietigheid.

[Mara]

Geen specifieke jongensdingen dus.

geen idee of het jongens-eigen is, maar ik herken het ook wel van Tomás. Die is intens gevoelig en kan bijv huilen omdat zijn jas uit moet als we binnen zijn. Ik laat hem meestal in zijn eigen tempo dingen doen, dus dan nog maar even die jas aan. Uiteraard zijn er grenzen en soms moet iets gewoon. Toen Sara net was geboren, zei hij ook dingen als: "mama, het is niet eerlijk". Of hij zegt dat hij niet naar het kdv wil, omdat andere kindjes vechten en hij daar verdrietig van wordt.

Ja dat eigen tempo idd., ik moet er echt op letten dat ik het bij M aarten rustig aanpak. En benoem als ik het zie gebeuren. "Vind je het jammer dat...". Maar dat Tobipakje had ik dus niet verwacht...en het lijkt steeds sneller te gebeuren.
En ik denk wel eens dat ik het versterk, omdat het beloond wordt doordat hij er extra aandacht door krijgt, terwijl ik niet het idee heb dat hij gerichte aandacht te kort komt. Maar hij heeft natuurlijk wel een hele bijdehandte aanwezige zus die haar aandacht ook wel opeist.

Hmmm...ik ga het toch maar eens in de gaten houden.

[Mara]

Mijn moeder kwam nog met de suggestie dat M aaren een beetje onzeker is. Hij is klein voor zijn leeftijd en dat hoort hij regelmatig, ook van ons tegen anderen. Hij had pas tegen mijn moeder gezegd dat hij gegroeid was, want hij kon nu hoog springen op de trampoline. Tuurlijk vertellen we regelmatig dat hij iets goed gedaan heeft en vertellen we wat een grote jongen hij is nu hij 's nachts zonder luier slaapt...maar misschien wringt daar iets. Zijn zus is gaan lezen en hoort van iedereen dat ze dat goed doet bijv.

Vanavond dus even met M aarten alleen gepraat. Wat ben je al een grote jongen, je kunt al bij het lichtknopje. En wat kun je allemaal al, nu je een tijdje 3 bent. Dat wist hij niet. Toen gingen we samen dingen bedenken en kwamen tot een hele lijst.

Ik geloof dat het hem wel goed gedaan heeft.