tja en wat doe je dan?

[kaatje71]

Silke heeftz ojuist haar eigen laptopje gesloopt.
Ze mocht van mij niet naar boven omdat Meike daar ligt te slapen.
Woedend heeft ze met haar laptop op de grond geslagen (stenen vloer) en nu doet die het dus niet meer.
Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe te reageren.
De straf is natuurlijk al dat haar laptop stuk is, maar verder.....
Ze gooit wel meer met dingen als ze haar zin niet krijgt en lijkt dan wel berouw te tonen als ik daar boos om word, maar er is nog nooit iets stuk gegaan.
Hoe dringen we nu tot haar door dat ze dat niet moet doen?

[Chantal]

laptopje niet gelijk weggooien, zo kan ze zien dat hij echt echt stuk is omdat ze er mee gegooid heeft.. het is niet leuk (voor haar) maar het zat er een keertje aan te komen natuurlijk.
nu kun je wel heel goed uitleggen dat ergens mee gooien niet moet als ze boos is, want dan kan het stuk gaan. nu heb je een voorbeeld wat ze waarschijnlijk niet snel zal vergeten.

[kaatje71]

ik geloof dat-ie het nu toch ineens weer doet- wel fijn, maar ook wel een beetje jammer......

[LiesbethN]

Die eerste schrik van het niet doen heeft haar vast wel even doen beseffen dat het niet zo'n strak plan was om op de grond te gooien.

[wennetje]

Oei dat gegooi, vreselijk he? Hier is het minder geworden door dat ik er echt bovenop zat en nog moet ik daar niet in verslappen. Consequent laat ik hetgeen waar mee gegooid wordt door meneer opgeruimd worden en dat heeft me een keer een half uur gekost. Dat waren zijn potloden en ik heb hem iedere keer weer bij die potloden gezet en bleef rustig herhalen dat hij op moest ruimen. Dit soort lange krachtmetingen zijn soms nodig voor Joris en dan gaat het daarna een stuk beter.
Hij is het af en toe flink beu om datgene op te ruimen waar hij eerder mee gegooid heeft maar dat doet hij wel EN hij gooit al een tijd (afkloppen) een heel stuk minder.
Misschien heb je hier iets aan?

[kaatje71]

dat opruimen dat gaat meestal nog wel aardig. Maar dat vermindert niet die driftbuien. En meestal gooit ze dan maar met 1 ding, in dit geval dus haar laptop maar net zo goed met een pen of haar muts ofzo. Die laatste vind ik dan nog niet zo erg, maar het idee erachter is eigenlijk hetzelfde denk ik. Zij kan nog niet zo goed vooruit bedenken dat het wel vervelender is om je laptop stuk te gooien dan een pen en dat je je muts niet stuk gegooid krijgt
En ze mag van mij ook wel haar boosheid of frustratie uiten maar hoe leid je zoiets in goede banen bij een peuter, die nog niet goed haar gevoelens onder woorden kan brengen? Lastig vind ik dat.

[kaatje71]

Die eerste schrik van het niet doen heeft haar vast wel even doen beseffen dat het niet zo'n strak plan was om op de grond te gooien.

dat denk ik ook wel, maar ik betwijfel of het beklijft.
Ze vroeg even later al weer vrolijk of ze op haar laptop mocht.
Dat is het ook, ze toont wel even een soort van berouw maar 10 minuten later zou het weer kunnen gebeuren, of iets soortgelijks.

[wennetje]

Ja, dat geheugen van peuters

[channiemam]

Ze doet het niet expres maar weet geen andere afreageer methode. Ik ken het. Van mezelf. Ik probeer een tijd geduldig te blijven bijvoorbeeld bij een rits met stukje stof ertussen. Maar plots is mijn geduld op en geef ik een ruk.... Rits kapot. En dan baal je!
Nynke doet precies hetzelfde. Ik probeer haar af te laten koelen bij de allereerste tekenen van frustratie maar herken het ten top. En niet het goede voorbeeld.

[Mireille]

dat opruimen dat gaat meestal nog wel aardig. Maar dat vermindert niet die driftbuien. En meestal gooit ze dan maar met 1 ding, in dit geval dus haar laptop maar net zo goed met een pen of haar muts ofzo. Die laatste vind ik dan nog niet zo erg, maar het idee erachter is eigenlijk hetzelfde denk ik. Zij kan nog niet zo goed vooruit bedenken dat het wel vervelender is om je laptop stuk te gooien dan een pen en dat je je muts niet stuk gegooid krijgt
En ze mag van mij ook wel haar boosheid of frustratie uiten maar hoe leid je zoiets in goede banen bij een peuter, die nog niet goed haar gevoelens onder woorden kan brengen? Lastig vind ik dat.

Gwyneth gaat niet gooien als ze boos is, maar slaan. Verder herken ik je verhaal volledig. Die frustratie in die lijfjes, die moet er gewoon uit, maar ze kunnen er nog maar zo weinig mee.
Ik probeer sinds een week of twee duidelijk te maken dat als ze echt moet slaan, dat ze dan naar de zitzak loopt en zich daar op gaat uitleven.
Elke keer als ze slaat spreek ik haar toe, gaan we samen naar de zitzak en gaat ze de zitzak slaan. Inmiddels kent ze mijn 'preek', staat soms al tegen zichzelf te mopperen en ik hoef ook steeds minder mee te lopen.
Ik hoop dat ze de zitzak snel als volwaardig alternatief gaat zien, want zelfs Morgan begint nu te slaan...

[monika]

Bij ons gingen alle spullen waar mee gegooid werd op de kast en waren voor mama. Ze komen wel een keer terug als het mij uitkomt. Het werkte redelijk goed, want dat heeft hij wel vrij vlot geleerd.

[kaatje71]

idd proberen om haar op iets anders af te laten reageren. En ik hoop maar weer dat als ze beter gaat praten er ook wat meer mogelijkheden tot reageren komen en het gooien vermindert.
Meestal zijn het niet haar spullen waarmee ze gooit dus het zal haar worst zijn als ik die afpak denk ik. Die laptop is dus het eerste wat echt van haar is.
Ik bedenk me ook dat we nu in de winter meer binnen zitten, dat doet haar energie ook geen goed denk ik.