Hij moet me niet meer :(

[Betje]

Nou ja, het komt vast wel weer een keer goed, maar Victor vindt me opeens helemaal niet lief. Het is helemaal erg als hij huilt in bed (ook 's nachts dus). Wanneer ik er naar toe ga begint hij te gillen en roept 'nee, nee weg weg! Papa!'.
Maar ook vaak zomaar als ik de kamer in kom lopen roept hij dat en soms gaat hij me er ook bij schoppen en slaan.
Wanneer ik iets met hem wil wat hij niet leuk vindt, zoals verschonen, krijg ik er helemaal van langs.
Zucht. Ik wordt er zo verdrietig van. Iemand die dit herkent? Emma heeft ook wel van die periodes gehad dat ze een sterke voorkeur had, maar nooit zo hevig en nooit zo aggressief en het was dan meestal richting Peter. Kan ik er nog iets aan doen?

[LiesbethN]

Oef, dat lijkt me echt heel erg lastig en moeilijk. Zou er ook behoorlijk verdrietig om zijn.
Geen tips voor je, gelukkig geen ervaring.
Is het alleen als Peter thuis is trouwens, of ook als hij er niet is?

[Chantal]

ja vervelend is dat gevoel
femke had het ook een tijdje, maar die is al wat ouder. toen ik een paar keer moest huilen omdat ze me weer eens afwees kwam de boodschap wel binnen. sindsdien heeft ze het er nog wel eens over dat ik verdrietig wordt als ik geen knuffel krijg en papa wel heel veel.
maar ik weet niet of victor dat al door zal hebben..
het gaat over! weet alleen niet wanneer..

[petra1969]

Soms lijkt het hier ook of Cay me niet meer moet. Ik mag hem niet verschonen, niet aankleden, geen drinken geven. En als het meneer niet bevalt, kan ik een mep in mijn gezicht krijgen Bij het verschonen schopt ie als een bezetene. Bij alles is het: ''Papa doen!'' Ik ga er maar vanuit dat het een soort van fase is. Dan voelt het niet zo beroerd aan.

[mAmArianne]

Oh wat lijkt me dat moeilijk idd... echt een gevoel van afwijzing
Het is hier eerder andersom geweest en dat vatte W minder zwaar op... misschien zijn wij vrouwen er ook veel gevoeliger voor.

[Esther]

Ja, dat hebben wij ook gehad, hoewel niet zo heftig als jij beschrijft. En daar zou ik ook zeker verdrietig van worden Moeilijk hoor. Troost is: het gaat echt over. Alleen zit je er nu middenin, en dan heb je daar niet zo heel veel aan.

Heb je wat aan dit artikel?
http://peuterkleuter.jongegezinnen.nl/O ... moeder.htm

[natasjawessel]

O ja heeeeel herkenbaar.
Stef heeft daar ook een handje van. Ligt hij op bed en hij roept mij en papa komt dan is het ook nee nee mama, papa weg. als ik dan kom is het goed.
De volgende dag kan het weer anders om zijn.

[Betje]

Wat kan een mens zich soms ook druk maken he? Drie dagen later en het is over
Gisteravond was het zelfs andersom. Temperamentvol jongetje, zullen we maar zeggen.

[Esther]

Wat kan een mens zich soms ook druk maken he? Drie dagen later en het is over
Gisteravond was het zelfs andersom. Temperamentvol jongetje, zullen we maar zeggen.

[monika]

Ja, herkenbaar hoor. Wij hebben er niet aan toegegeven in de zin dat als het voor ons beter was dat de ander ging dan werd kindlief getroost of verschoond door wie er kwam, wil je niet getroost door deze persoon jammer dan. Als het bij ons niet uitmaakte dan ging meestal degene waar de voorkeur voor was. Maar kindlief kan niet alles dicteren he.

Maar wel een rot gevoel als je kind je op eens niet wil.

[Ineke]

Hier is het andersom.
Mama is veel populairder dan papa, maar gelukkig zit papa daar niet zo mee.

[Wanda]

Bleegghh niks aan. Is hier ook vaak sinds ik zoveel werk...zucht..