niet zelf kunnen slapen

[kaatje71]

Meike kan niet goed zelf slapen. Soms valt ze zelf in slaap maar dan wordt ze meestal na een half uur weer wakker.
Dan gaan we maar weer naast haar liggen want ze valt dan niet weer in slaap. En vaak gaan we meteen al naast haar liggen om haar in slaap te laten vallen. In de nacht ligt ze sowieso bij ons. Een cosleeper lijkt me wel een goed idee, maar dat is wel wat geregel want we hebben een hoog bed. Maar dan nog zullen we naast haar moeten (blijven) liggen.
Ik worstel een beetje tussen; ze zal de veiligheid wel nodig hebben en aan de andere kant dat ik er een sik van krijg . Ook een soort worsteling dat ik haar wil geven wat ze nodig heeft en dat dat ook niet altijd kan.
Soms kan ik niet anders dan haar laten huilen (ik kan niet steeds naast haar liggen en dan is ze echt zo duidelijk moe dat haar beneden laten ook geen optie lijkt), overdag dan, maar dan valt ze ook niet in slaap.
Ik ken het boek lekker slapen zonder huilen maar bij Silke was dat nooit een succes dus op de een of andere manier pak ik dat niet zo snel weer uit de kast.
Eigenlijk hoop ik dat iemand me zegt dat het wel goed komt ( maar hoe dan, vanzelf??)......
Ze is sowieso een meisje wat graag wil dat je bij haar bent en het liefst wil ze echt heel dicht bij me zijn....

[Mamalon]

Zo'n plakkertje had ik ook. Het komt goed.

Hier ons verhaal.

Ik ben ervan overtuigd dat Lieke altijd ergens last van heeft gehad, ook als we er niet achter kwamen wat dat dan was. Nu slaapt ze snel rustig in. Steeds vaker hoeven we we er niet uit 's nachts. Moet ik wel zeggen dat ze tot december in mijn bed heeft geslapen. Ze begon dan in haar eigen bed, kwam nog voor een avond- of nachtvoeding en dan meestal vanaf die voeding sliep ze bij mij. Moet ik wel zeggen: omdat ik gewoon te lui/moe was om haar naar haar eigen bed te brengen. Sinds december voed ik niet meer tussen bedtijd en opstaan, en het is wel een stuk rustiger geworden. Bij uitzondering heeft ze vorige week weer een nacht bij mij geslapen, omdat ze zo vaak huilde, maar de nacht erop ging weer helemaal goed en sliep ze zonder huilen in haar eigen bed. Dat sterkt mij in de overtuiging dat er echt wel iets was. Maar gewenning was ook wel een deel van het probleem bij Lieke, achteraf gezien. De verandering om niet meer te voeden+in eigen bed slapen door te voeren, daar zag ik heel erg tegenop (wanhoopsberichtje hier) maar viel achteraf reuze mee.

Hopelijk heb je er wat aan.

Maar slaapgebrek is echt funest op de lange termijn. Ik weet er alles van.

[HeleenW]

Is dit iets van de laatste tijd of is dat altijd al zo geweest?
Want als je altijd bij haar bent gebleven lijkt het me best moeilijk om nu haar te leren zelf in slaap te vallen.
Ik weet eigenlijk niet meer heel goed hoe het bij ons altijd gegaan is rond die leeftijd. Ik was altijd wel heel duidelijk voor mezelf. Volle buik, slaapritueel en dan weggaan. Als er gehuild werd was dat wel gewoon even pech maar vaak was het ook zo over. Daan valt nu ook altijd zelf in slaap. Dus dat is vrij makkelijk praten. Als je er altijd bijgebleven bent, of als ze altijd in slaap viel met iemand erbij en daarna doorsliep dan kan ik me voorstellen dat je met het even laten huilen niet wegkomt. En dat is eigenlijk dan ook wel zielig omdat ze niet weet wat haar overkomt.

Weinig tips dus van mijn kant, en het zal vast overgaan maar geen idee wanneer...

[muppet]

Ik wil net bijna hetzelfde topic gaan starten maar dan over Eline. Gister ging ze gewoon slapen, als in voeden, in slaap doezelen en wegleggen, maar vandaag is het dus weer bal. half wegdoezelen en dan enorm gaan vechten om maar niet te gaan slapen. Ik zoek een vriendelijke manier om haar te leren zelf in slaap te vallen. Heb het boek lekker slapen zonder huilen ook op de plank staan, maar alle tips zijn meegnomen.
Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik op je draadje meelift...

[kaatje71]

Maar slaapgebrek is echt funest op de lange termijn. Ik weet er alles van.

het is niet zozeer het slaapgebrek, al is dat ook wel zwaar inderdaad. Maar ik kan dus geen enkele avond langer dan een half uur rustig wat doen, en overdag is het dus vaak veel gehuil omdat ze eigenlijk hartstikke moe is en niet in slaap kan vallen. Ik kan dan niet echt ( lang) naast haar gaan liggen omdat mijn kleine stuiterbal niet meer slaapt tussen de middag.

Is dit iets van de laatste tijd of is dat altijd al zo geweest?

het is eigenlijk altijd al zo geweest alleen de eerste 6 maanden hebben we haar ingebakerd waardoor ze veel rustiger sliep en in slaap kon vallen. Maar sindsdien is het dus zoals nu.

Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik op je draadje meelift...

nee, hoor, voor jou duurt het al veel langer hè. Moeilijk hoor.

[Kristel]

Hier ook alleen maar herkenning. Ik merk bij Tosca heel erg dat spanningen en afwijkingen van de normale routine leidt tot slechter slapen. En sinds ik haar 's middags niet mee op bed leg, gaat het ook beter. Ik vind het zwaar, en met tijden ontzettend frustrerend, maar het hoort bij haar. Al vanaf dag een weigert ze te slapen zonder lichamelijk contact. En ze heeft die geborgenheid nog steeds nodig. Overdag is he echt een bikkel, een ondernemertje met geen moment rust in d'r lijf. Die vind ze alleen als ze bij me drinkt of als ze slaapt. Dus ik bied haar die rustmomentjes nog. (Maar ik hoef gelukkig nog niet te werken en heb een man die het avondritueel voor z'n rekening neemt.)

[Mamalon]

Oja ik zat inderdaad te denken hoe ik dat 's middags deed, maar dan sliep Belle nog (en lang!)

Ik heb veel aan de draagdoek gehad. Hoe vind je dat zelf?

Ik geloof nu dat ik de tv zou gebruiken om Belle bezig te houden. Maar je bent al gauw een minuut of twintig bezig, met verschonen, voeden en in slaap helpen. Ik heb zelf altijd wel veel plezier gehad aan Lekker slapen zonder huilen. Maar toen ik er echt TE VEEL doorheen zat, kon ik er niet meer mee uit de voeten, omdat elke investering te veel energie kostte. Bovendien, dit werkte dus ook niet als er iets aan de hand was (variërend van kiezen, tot krampjes en maagzuur).

Lieke heeft heel erg veel last gehad van doorkomende tanden en kiezen, extreem veel meer last dan Belle. En paracetamol hielp daar niet echt veel tegen.

Tegenwoordig kan Lieke ook wel gewoon op mijn schoot kruipen en in slaap vallen, vooral als de omgeving geen piekgeluiden geeft. Handig. Daarna kan ik haar gewoon in bed leggen. Maar dat is wel uitzondering hoor.

Wanhopig kun je er van worden he, als je jongste je zo intensief nodig heeft en je oudste tegelijkertijd ook. Om maar niet te spreken over de behoeften van jezelf (Ma rijn en je vriend noem ik dan nog niet eens, omdat die een heel eind voor zichzelf kunnen zorgen). Ik weet helaas maar al te goed hoe dat voelt.

[Nanda]

hier was een half uur eerder naar bed de oplossing!
Jeremy was achteraf gezien te moe om goed in slaap te komen en werd dan ook na een half uurtje onrustig slapen weer wakker en was dan ook niet meer in slaap te krijgen.
Nu gaat het wel heel goed. Soms iets minder maar dan heeft hij vaak een drukke dag gehad.

[kaatje71]

ik ben dus niet de enige die hiermee worstelt zo te lezen...
Dat denk je soms wel hè.

Ik heb veel aan de draagdoek gehad. Hoe vind je dat zelf?

ja hoor, die zet ik ook wel eens in, ze slaapt dan uiteindelijk wel op mijn rug. Maar dan ben ik ook weer bang dat ze helemààl niet meer zonder mij kan slapen.....

Ik geloof nu dat ik de tv zou gebruiken om Belle bezig te houden.

dat doe ik soms ook wel `s middags. Maar dan ben ik weer beneden en dan wordt Meike weer heel snel wakker, maar is duidelijk nog moe en valt dan dus niet meer in slaap.

Wanhopig kun je er van worden he, als je jongste je zo intensief nodig heeft en je oudste tegelijkertijd ook. Om maar niet te spreken over de behoeften van jezelf (Ma rijn en je vriend noem ik dan nog niet eens, omdat die een heel eind voor zichzelf kunnen zorgen). Ik weet helaas maar al te goed hoe dat voelt.

ja, inderdaad. Ik heb ook wel heel erg het gevoel dat mijn zoon er een beetje bij inschiet. En idd om over mezelf en man nog maar te zwijgen.

hier was een half uur eerder naar bed de oplossing!

ze valt juist wel zelf in slaap als ze echt doodop is, anders is het alleen maar lastiger.

En nu lukt het mezelf niet meer om te slapen, heel moe en toch klaarwakker.
Maar Meike begint weer te huilen, dus ik ga er maar weer naast liggen.

[Nanda]

heb je nog een beetje kunnen slapen??

hier helpt soms ook een knuffel die ik heb gekregen.
het is een zeepaardje met een lichtje en een zacht muziekje erin. J eremy wordt daar meestal wel rustig van.

[kaatje71]

heb je nog een beetje kunnen slapen??

hier helpt soms ook een knuffel die ik heb gekregen.
het is een zeepaardje met een lichtje en een zacht muziekje erin. J eremy wordt daar meestal wel rustig van.

nog wel een paar uurtjes.
We proberen ook wel eens een muziekdoosje, dat doen ze op het kdv ook. En soms werkt dat wel om in slaap te vallen.
Zo`n knuffel klinkt ook wel fijn.

Ik probeer het ook maar heel erg per dag te bekijken, maar soms lukt dat niet zo goed.....

[Nanda]

ik kan me zo goed voorstellen dat het soms niet lukt om het per dag te bekijken!
Het is pittig als je kleine meid niet goed kan slapen en daardoor te weinig aan jezelf en de rest van het gezin toekomt!
een hele dikke knuffel! ik ga heel hard duimen dat het snel goedkomt!

[kaatje71]

dankje, dat is lief!

[Mamalon]

Dat is inderdaad een goede, per dag bekijken. En het komt goed, echt waar. Soms duurt het alleen wat langer. Maar ik durf inmiddels wel te zeggen dat het hier veel beter gaat. Ik kom er helemaal van bij. Ik gun jou dat ook van harte. Maar het is een hele zware tijd...

[Nanda]

hoe gaat het nu met het slapen??

[kaatje71]

nog hetzelfde, maar ik denk ook niet dat het op heel korte termijn anders zal gaan...

Oh, nouja, gisterenavond heeft ze tot 23.00 rustig in haar bedje geslapen. Dus wie weet? Maar ik ga er nog maar even van uit dat dat een uitzondering was...