Samen slapen en baby op komst

[Ana]

Hier is waar ik mee zit: J0ela slaapt eigenlijk elke nacht naast me in bed. Haar ledikantje staat op mijn kamer, daar slaapt ze ook s avonds, en dan laat op de avond krijgt ze nog melk. Soms lukt het om haar weer in bedje terug te leggen en dan slaapt ze daar nog een paar uur. Soms tot 2 uur, soms tot 5 uur. Maar als ze dan gaat huilen, neem ik haar bij me. Ze hoeft niet eens tegen me aan te liggen, gewoon naast me. Soms neem ik haar ook al dan om 23 uur bij me als ik ga slapen. Het werkt prima wat mij betreft, we slapen goed, ik mis haar zelfs als ze in haar ledikantje ligt.

Maar - over een half jaar heb ik een nieuw frummeltje in de armen en ga ik weer verder met bv geven en dus ook samen slapen. Ik zou het wel heel prettig vinden als J0ela de komende maanden geleidelijk leert om alleen te slapen... zodat ik niet met twee kinderen in bed lig straks. Bovendien slaapt J0ela zo licht dat ik verwacht dat ze te vaak wakker zou worden van een huilende baby en nachtvoedingen, lampje enz.

Maar hoe pak ik dat aan?
Ik kan J0ela niet wakker wegleggen en ze valt enkel in slaap aan de borst... (waar vrijwel niks meer uitkomt...)
Het zou ook wel heel erg heerlijk zijn als een ander haar naar bed zou kunnen brengen.... Het is nu zo exclusief.

Zijn er mama's met ervaringen?? (hoe het opgelost werd, bedoel ik)

[Mamalon]

Eigenlijk heb ik voor jou alleen een hart onder de riem: het gaat vaak anders (=beter) dan je op voorhand bedenkt. Verder geen ervaring met twee kinderen in mijn bed.
edit: wel ervaring, maar dat was eenmalig, want ik lag dus met zijn drieën onder mijn 1-persoonsdekbed. Ik lag op mijn zij en kon niet draaien...

[channiemam]

Geen idee. Als je haar in haar eigen bed zou willen laten slapen zou ik daar nu alvast mee beginnen en niet rond de geboorte.

[drus]

Aan mij heb je niet veel.... wij lagen op het laatst gewoon met z'n 5-en in bed. Wel waren er een paar voorwaarden: mama en papa liggen aan d ebuitenkant. de baby ligt bij mama, de anderen tussen baby en papa in. Je luistert naar ons, anders ga je in je eigen bed slapen. @nton slaapt nu eigenlijk alleen bij ons als hij ziek is, @nne komt nog wel eens als ze naar gedroomd heeft (zo 3 x maand) en S!mon eindigt standaard elke nacht rond 5 uur bij ons.

Toen @nne geboren werd, had ik @nton nog aan de borst. Ik heb hem tijdens mijn zwangerschap omgezet naar 's ochtends drinken bij eht wakker worden en 's avonds voor het slapen gaan. De rest van de nacht/dag kreeg hij niet meer. Dat werkte voor mij prima. Ik heb een jaar tandemvoeden gedaan. Eigenlijk heb ik ervaren dat hij daardoor ook heel makkelijk de beurt aan de baby kon geven, omdat hij toch ook nog kreeg. Hij vond het geweldig dat hij ook op zijn babyzusje mocht passen bij het slapen en kon dan ook een armpje over haar heenleggen. Hij werd nooit wakker van voeden, huilen, opstaan om te verschonen etc.

Mij hielp het erg om te bedenken hoe ik het wilde na de geboorte en dat al ruim van te voren gaan inrichten daarop en in de laatste weken ook vertellen "straks ligt de baby daar en gaan wij zorgen dat ze het lekker warm en knus heeft etc....

[wilmama]

Ik had hetzelfde probleem als jij nu hebt.
Mijn bv was op den duur ook op en ben ik begonnen met niet meer actief aanbieden van de bv. Als ze wakker werd haalde ik haar niet meer bij me in bed maar bleef ik met haar zitten/ lopen. Weer terug leggen enz.

Later in mijn zwangerschap (we zaten toen ook in een drukke verhuizing) hoestte ze erg en kon ze slecht slapen. Uiteindelijk lag ze standaard bij mij in bed. Ze was toen ongeveer twee. Na de verhuizing als alles weer een beetje normaal was ben ik begonnen om haar te leren in haar eigen bedje te slapen.

Steeds weer terug leggen, troosten, liedje, weer terug leggen. En ja ook veel huilen. Het duurde ook best lang wel 2,5 week voor ze zonder te huilen ging slapen. Ik heb doorgezet omdat ik hier wel eens had gelezen dat een keer toegeven weer bij het begin beginnen betekend. Dan geef je het signaal dat huilen en doorzetten helpt om weer bij mama te mogen liggen.

Toen ik van M arijn beviel werd ze nog regelmatig wakker 's nachts en moest ik haar altijd nog uit bed halen. Op een stoel in haar kamer troosten en dan kon ik haar weer prima terug leggen zonder problemen.

In de kraamweek ging mijn vriend naar haar toe en haalde haar niet uit bed. Daarna vond ze een aai over haar bolletje ook genoeg.

Het is dus echt heel geleidelijk gegaan. Nu slaapt ze elke nacht als een roos en komt ze nooit uit haar bed.

[Ana]

ik dacht ook dat ik er beter een half jaar van tevoren mee kon beginnen - en het inderdaad zo in te gaan richten als dat ik het wil hebben na de bevalling.

fijn dat er moeders met ervaring zijn hier.
Ik zie het 'met z'n allen in bed' niet zitten gewoon - dus we moeten het gaan veranderen. Het afbouwen van de bv is nu heel snel gegaan. de laatste keer dat ik haar uit gewoonte nachtvoeding aanbood, werd ze gelijk heel boos omdat er niet echt wat uitkwam. Met als gevolg dat ze overstuur was en zeker anderhalf uur wakker bleef.
Als ik haar nu dus naast me leg, gaat ze slapen. of ze moppert een beetje maar dan leg ik een arm over haar heen en dan komt ze tot rust.
maar ja dat ledikantje he...

lekker slapen zonder huilen maar weer uit de kast trekken morgen, ik zit al zonder nachtvoedingen dus ben al een grote stap verder.

[kaatje71]

en een cosleeper als tussenoplossing? Dan kan ze wel naast je liggen en toch in haar eigen bedje.