. Maar voor de moeders onder ons die zo vreselijk lopen te tobben wil ik dan een draadje maken met een opbeurend berichtje. Met een lichte twijfel om het nu al te plaatsen 
D äphny is eigenlijk sinds ze 6 maanden oud is een waardeloze slaper geweest. Niet zelf in slaap kunnen vallen, veel aan de borst willen en vooral bij mij in bed slapen. Dat laatste ging eigenlijk al een tijdje goed. Inslapen was echt drama. Was soms wel 2 uur met haar bezig. En dan continu aan de borst willen. Sinds een paar dagen drinkt ze slechts een paar slokjes. Stopt met drinken en wijst naar haar bedje. Wanneer ik haar vraag of ze naar bed wil zegt ze ja (1 van de weinige woordjes die ze kent). Ik leg haar neer. Pak een boek. Lees hooguit een kwartier en mevrouw slaapt.
Ik weet haast niet wat me overkomt. Voor achten liggen alle 3 de kids op 1 oor. Heerlijk. Ik geniet er maar van, voordat er straks weer een kies of hoektand aan gaat komen. Maar ze kan het dus nu wel. Volgende stap is haar door papa naar bed te laten brengen. Ben benieuwd.
