Wanneer begonnen jullie peuters echt samen te spelen?

[wennetje]

Tja, titel spreekt voor zich. Wanneer hielden jullie peuters op met parallel spelen en begonnen ze echt samen te spelen?

[Chabeli]

Tomás deed dit eigenlijk al heel vroeg, zeker al ruim voor hij 2 jaar was. Toen kon hij al rollenspellen doen en samen verhalend spelen, met spelregels en afspraken enzo. Hij was wel heel vroeg hiermee, want volgens zijn leidster op het kdv is het heel normaal dat ze op deze leeftijd (3 jaar) nog niet samen spelen.

Vanwaar je vraag?

[Annemarie]

Hier een kleuter die nog steeds graag alleen speelt, het is nu denk ik 50% samen en 50% alleen van de tijd dat hij samen is met andere kinderen.

Linde speelt denk ik 20% van de tijd samen.

[Chabeli]

Hier een kleuter die nog steeds graag alleen speelt, het is nu denk ik 50% samen en 50% alleen van de tijd dat hij samen is met andere kinderen.

Linde speelt denk ik 20% van de tijd samen.

Maar Thijs kan wel samen spelen, toch? Tomás speelt ook graag alleen hoor, dan heeft hij de volle controle overal over (delen doet hij niet heel graag), maar hij kán wel samen spelen.

[wennetje]

Het kdv signaleert dat Joris niet samen speelt. Hij gaat wel eens op het spel van anderen af maar als hij speelt met iets accepteert hij geen andere kinderen. Vandaag 2 buurkinderen op bezoek dus zelf goed kunnen kijken en hij speelt idd het liefst zijn eigen spel naast de anderen. Ik merk wel dat hij oplet wat de anderen doen en wijzigt zijn spel ook. Ook reikt hij bijvoorbeeld even drinken aan 1 van de kindjes maar als het andere kindje bij hem komt kijken krijgt ze de opdracht om weer te gaan zitten op de bank dus er is zeker sprake van contact maken.

Ik vind het niet vreemd. Hij is jong voor zijn leeftijd, heeft niet in alles de drie maanden achterstand ingehaald. Verder een kind wat nooit zijn moeder hoeft te delen, zijn speelgoed nooit hoeft te delen (deed hij trouwens wel weer heel makkelijk vandaag) en altijd zich prima alleen vermaakt heeft..... zoals zijn moeder dat ook kon en kan.

Nu vraag ik me af of ik mijn kop in het zand steek of dat het kdv hem nu teveel op zijn huid zit.

[Annemarie]

Hij kan het wel, maar niet zo goed. Toen hij kleiner was snapte andere kinderen nooit wat hij wilde en nu wil hij wel heel graag controle. Vandaag had niemand zin in politie en boef op het schoolplein en hij gaat dan dus liever alleen kniezen dan mee doen aan het spelletje wat de andere kinderen doen.

[Chabeli]

Hij kan het wel, maar niet zo goed. Toen hij kleiner was snapte andere kinderen nooit wat hij wilde en nu wil hij wel heel graag controle. Vandaag had niemand zin in politie en boef op het schoolplein en hij gaat dan dus liever alleen kniezen dan mee doen aan het spelletje wat de andere kinderen doen.

herkenbaar, zowel van mezelf als Tomás

Wennetje: tijdens ons 10 minuten gesprek ergens in november werd ons verteld dat het heel normaal is dat ze op deze leeftijd nog niet echt samen spelen. Ik vind dus niet dat je je kop in het zand steekt. Het ene kind speelt ook liever samen dan een ander; ik zou me daar (nog) niet druk om maken.

[Hemmie]

Marrit doet dat al heel lang (die heeft hier op school ook echt vriendjes en vriendinnetjes waar ik hele verhalen over hoor, ik vind haar echt zo'n kleuter dan), volgens mij al wel rond haar 2e verjaardag. Wytse was veel later, ik denk toch zeker wel na zijn 3e verjaardag. Maar zou het niet deels te maken hebben met het feit dat hij (nog) geen broertje of zusje heeft? Marrit ging al heel snel mee in de fantasiespellen van haar broer (wat haar toevallig ook heel goed ligt, maar het voorbeeld helpt ook denk ik), Wytse moest het doen met vriendjes die hij maar af en toe zag, dan groeit zo'n kind er toch minder snel in denk ik.

[wennetje]

Hemmie dat denk ik ook, dat een eventueel broertje of zusje bepaalde dingen veel sneller zal gaan doen.
Hij vindt andere kinderen wel heel leuk. In de zomer hing hij continu over de lage schutting tussen de buren en mij en we moeten altijd even stoppen om naar andere kinderen te kijken. In de supermarkt kan hij spontaan gek gaan doen met een kind in een ander karretje maar samen spelen, dat is nog een brug te ver.

Chabeli, ik kreeg juist te horen dat hij daarin echt heel anders is dan de andere kinderen.

Ik krijg nu een gesprek met de adjunct directeur er zelfs bij.... Nouja, ik wacht het maar af.

En dan nog iets: accepteren jullie peuters het makkelijk als ze onderbroken worden in hun spel? Joris moet je altijd even aankondigen dat er iets staat te gebeuren: maak dit rijtje auto's maar af en dan ga ik je aankleden. Of bijvoorbeeld uitgebreid melden dat we zo gaan eten, uitleggen wat er gaat gebeuren. Ik heb echt geen problemen daarmee, geen driftbuien, geen geschreeuw, hooguit een NEE! en dan toch doen.
Het schijnt dat het op het kdv anders kan lopen, heeft ook eens in woede geslagen (werd vastgepakt) of hij gaat schreeuwen. Ik kreeg dinsdag te horen dat mijn tip om het even uit te leggen of aan te kondigen wel hielp.... maar dit is toch niet vreemd? Ik doe toch hele alledaagse dingen?

[Gerrie]

Mirjam speelt best veel samen.
Maar uit opmerkingen van haar psz juffen blijkt wel dat dat niet hekemaal passend is bij haar leeftijd. Ze heeft op de psz ook echt 1 beste vriendinnetje, ze klitten echt samen. De juffen vinden dat best bijzonder.
Hanna speelde nooit samen op de psz. Pas op de basisschool een beetje, maar nog steeds speelt ze graag en makkelijk alleen.
Esther speelde wel samen, maar in veel mindere mate als Mirjam nu.
Mirjam speelt daarentegen echt niet samen met haar zussen. Blijkbaar ligt de lat/het spelniveau dan echt te hoog.

Oo ja, Mirjam speelt ook heel regelmatig met haar nichtje, wij (mijn schoonzus en ik) wisselen elke week de dinsdag af, de ene week ik beide meiden, de andere week zij. Leuk om te zien dat het samenspelen zo'n 15 minuten goed gaat en dan zijn ze opeens beide wat anders aan het doen, maar na verloop van tijd zijn ze dan toch weer samen aan het spelen. Ze overleggen ook vaak, zo van, gaan we met de poppen of met het keukentje spelen? Niet zltijd komen ze daar samen uit, maar wel schattig om te horen.

[KarinH]

Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe 'goed' of hoe veel Eveline met andere kinderen speelt.
Ik krijg wel regelmatig te horen op KDV dat Eveline 'leuk gespeeld heeft' met dit of dat kindje, maar hoe dat spel er dan uitzag en of het echt samen was, dat weet ik niet. Echte vriendjes/vriendinnetjes heeft ze (nog) niet.

Als we neefje/nichtje (ongeveer zelfde leeftijd) over de vloer hebben, dan speelt ze grotendeels alleen (en dat kan ze heel, heel goed, heeft rijke eigen fantasie volgens mij), maar het komt steeds vaker voor dat ze dan samen iets doen. Het spel dat Eveline nu samen met andere kindjes doet, is vooral 'ongestructureerd', dus achter elkaar aan rennen, verstoppen, springen, laten vallen, (om)gooien. Ze gaat nog niet samen met andere kindjes een 'verhaaltje' of rollenspel spelen. Maar goed, ze is nog geen 3 en ze is ook een beetje 'kat-uit-de-boom' kindje dat niet zomaar op andere kindjes afstapt, dus ik twijfel er niet aan dat het vanzelf gaat komen. En soms vraag ik me af of ze niet ook nog een stukje voorzichtiger is, door haar ervaringen met haar 'lompe', autistische broer.

Als je een spel onderbreekt, levert dat meestal geen grote problemen op al doet ze soms alsof ze oost-indisch doof is en gaat dan gewoon door. Maar ik moet eerlijk bekennen dat eigenlijk ook altijd bijna alles aankondig, dat ben ik nu eenmaal gewend (omdat bij Christian wel heel belangrijk is). Als zij is een keer de kont tegen de krib gooit, dan doet me dat vrij weinig want het is peanuts t.o.v. Christian voor elkaar krijgt.

Wat betreft de omgang met andere kinderen hadden wij natuurlijk heel andere ervaringen met Christian. Die heeft andere kinderen een lange tijd genegeerd, daarna vermeden en gewantrouwd (moest er echt niets van hebben, kon ook heel boos of paniekerig raken als andere kinderen in de buurt kwamen of alleen maar naar zijn speelgoed keken). Hij is nu bijna 5 en begint voorzichtig uit zichzelf wat contact te zoeken met andere (zeer bekende) kindjes, waarbij het met zijn 'collega-autisten' het beste lijkt te gaan. Maar 95% van de tijd speelt hij alleen en wil dan ook uitdrukkelijk alleen zijn.

Als ik je verhaal zo lees heb ik niet het gevoel dat je je kop in het zand steekt. Hij is uberhaupt nog jong, hij is een jongen (die vaak wat later rijpen) en hij heeft toch een erg vroege start gemaakt en hierdoor niet altijd goed te vergelijken met leeftijdsgenootjes. Ik zou je niet te gek laten maken door KDV. Succes!

[kaatje71]

hier een peutertje die het samen spelen sinds kort heeft ontdekt.
Ik vind het wel heftig dat meteen een gesprek met de adjunct directeur krijgt.
Ik ben dan meteen zo achterdochtig dat ik denk dat ze er misschien toch net even anders mee omgaan en tegen aan kijken dan bij een ander kind (al dan niet bewust) omdat je alleenstaande moeder bent. Dit ook wel vanuit mijn ervaringen als kind van een alleenstaande moeder en ik ben zelf ook even een alleenstaande moeder geweest.

En dan nog iets: accepteren jullie peuters het makkelijk als ze onderbroken worden in hun spel? Joris moet je altijd even aankondigen dat er iets staat te gebeuren: maak dit rijtje auto's maar af en dan ga ik je aankleden. Of bijvoorbeeld uitgebreid melden dat we zo gaan eten, uitleggen wat er gaat gebeuren. Ik heb echt geen problemen daarmee, geen driftbuien, geen geschreeuw, hooguit een NEE! en dan toch doen.
Het schijnt dat het op het kdv anders kan lopen, heeft ook eens in woede geslagen (werd vastgepakt) of hij gaat schreeuwen. Ik kreeg dinsdag te horen dat mijn tip om het even uit te leggen of aan te kondigen wel hielp.... maar dit is toch niet vreemd? Ik doe toch hele alledaagse dingen?

Silke accepteert regelmatig helemaal niet dat ze wordt onderbroken in iets wat ze aan het doen is, ook niet als je van te voren aankondigt, dus dat van Joris klinkt voor mij al geweldig. Maar Silke is het op het kdv daarentegen een engeltje, daar werkt ze veel beter mee. Silke slaat, krabt of bijt ons regelmatig als ze boos is. Maar dus weer niet op het kdv.

[Chabeli]

Chabeli, ik kreeg juist te horen dat hij daarin echt heel anders is dan de andere kinderen.

Ik krijg nu een gesprek met de adjunct directeur er zelfs bij.... Nouja, ik wacht het maar af.

En dan nog iets: accepteren jullie peuters het makkelijk als ze onderbroken worden in hun spel? Joris moet je altijd even aankondigen dat er iets staat te gebeuren: maak dit rijtje auto's maar af en dan ga ik je aankleden. Of bijvoorbeeld uitgebreid melden dat we zo gaan eten, uitleggen wat er gaat gebeuren. Ik heb echt geen problemen daarmee, geen driftbuien, geen geschreeuw, hooguit een NEE! en dan toch doen.
Het schijnt dat het op het kdv anders kan lopen, heeft ook eens in woede geslagen (werd vastgepakt) of hij gaat schreeuwen. Ik kreeg dinsdag te horen dat mijn tip om het even uit te leggen of aan te kondigen wel hielp.... maar dit is toch niet vreemd? Ik doe toch hele alledaagse dingen?

Ik krijg hier een beetje de kriebels van eerlijk gezegd. Een gesprek met de directeur? Wat overdreven! Ik zou me erop voorbereiden dat ze ergens op gaan doelen, wellicht willen ze hem een etiketje geven. Ik vind het maar vreemd hoor. Tomás kun je ook echt niet zomaar uit zijn spel trekken, tenzij je hem iets leukers voorhoudt. Maar anders is het toch protest, zelfs als je hem van te voren voorbereidt. In ons kdv is het volgens mij heel normaal om dit zo te doen.

Pff jeetje Wennetje, wat een gedoe. Tomás slaat en bijt niet zelden kindjes. Mij wordt het wel verteld, maar we zijn nog nooit op gesprek hiervoor geweest. Ik ben echt benieuwd hoe dit gaat aflopen (maar misschien zie ik het te zwart hoor).

[LindaJager]

Lucas speelde vóór zijn 2de verjaardag al samen met zijn, nu nog, beste vriend. Dikke lol hadden ze dan samen. En eigenlijk is dat best bijzonder voor een autist. Robert weet ik niet meer en Vincent doet het ook al heel lang. Toen ik ruim 1,5 jaar geleden praktijkexamen deed voor het gastouderschap stond de examinator er van te kijken dat Vincent en mijn oppaskindje echt samen aan het spelen waren, ze waren toen 3,5 en 2,5.
Ik vind het dus best vreemd dat het kdv het zo vreemd vindt. Zelfs de juf van Vincent geeft aan dat de jonge kleuters vaak nog naast elkaar spelen ipv met elkaar.

Wat dat van te voren aangeven betreft. Dat stond ook in de literatuur die ik moest lezen voor het examen dus wederom vreemd dat ze dat vreemd vinden op het kdv.
Lijkt me dat ze pedagogisch een opfriscursus nodig hebben

[wennetje]

Ik ben dan meteen zo achterdochtig dat ik denk dat ze er misschien toch net even anders mee omgaan en tegen aan kijken dan bij een ander kind (al dan niet bewust) omdat je alleenstaande moeder bent.

Grappig dat je dat zegt want mijn moeder doelde daar ook meteen op. Ik had zelf daar nog helemaal niet aan gedacht. Zou het? Jeetje wat gek eigenlijk. En wat is dan de reden? Ik kom hem altijd relaxt brengen en halen. Brengen is nooit een probleem geweest; totaal geen angsten op dat gebied (behalve die ene zomer dat er iedere dag een andere invalkracht stond) en hij is dolenthousiast als hij me in de avond weer ziet. Als Joris ziek is of gevallen is kom ik hem meteen halen, heb hem nog nooit ziek gebracht want ik blijf thuis. Waar zouden ze de indruk kunnen krijgen dat ik het niet aan kan of het slechter doe dan een stel?

In ons vorige gesprek werd verteld dat ze opviel dat Joris zo gericht is op auto's en treintjes en die uren achter elkaar kan zetten. Ze sprak daar een zorg uit. Ik vertelde dat Joris uitgebreid getest is en zeker niet autistisch is maar dat dit soort spel mogelijk wat autistisch kan aandoen. Volgens mij heb ik ze daarmee alleen maar op ideeën gebracht

[Mieke]

Hier een site waar je misschien wel wat aan hebt:
http://www.cjg.groningen.nl/peuter/opvo ... men-spelen

Toen Lis@nne op de psz zat hebben we een keer een ouderbijeenkomst gehad met video materiaal van een psz ochtend, het ging over samen spelen. Als je heel vluchtig keek, leek het inderdaad of de peuters veel samen speelden. Maar toen we de beelden nog een keer bekeken zag je echt dat het toch niet echt samen spelen was maar naast elkaar.

Het lijkt me niet echt een probleem dat hij dat nog niet voldoende doet, hij is bijna 3 jaar, dus heeft nog wel de tijd om het te leren.
En R uben kan ook uren met zijn auto's spelen en hele file's maken door de woonkamer, dat herken ik wel.

[wennetje]

Bedankt voor de link.
Ik snap het probleem dan echt niet, zeker niet als ze gewoon zijn kalenderleeftijd eens een beetje zouden loslaten en hem zouden bekijken als een kind ergens tussen de 33 en 36 maanden (dat ook nog eens slecht hoort/praat, hopelijk is dat probleem verholpen na plaatsen buisjes). Overigens kan hij wel dollen met andere kinderen, dat zie ik geregeld gebeuren als ik hem ophaal. Elkaar na doen, achter elkaar aan rennen, boven op elkaar gaan liggen, met bal gooien naar elkaar, etc.

Bedenk opeens dat hij als baby al een vriendinnetje had (lagen ze hand in hand, echt schattig), dat hij 2 keer een periode veel optrok met een ander jongetje (samen naar auto's gillen als ze buiten waren) en daarnaast heeft hij innige liefdes in de vorm van leidsters gehad. Volgens mij gezonde contacten.... BLERGH! Hoe langer ik erover nadenk hoe verbaasder ik ben.

Maar vandaag kwamen we ook achter een verschil in aanpak. Ik tel altijd tot 10 (ben een geduldig mens) en zij tot 3 als er niet direct gereageerd wordt. Joris zoekt die 10 nog wel eens op maar is er meestal binnen de 5 tellen. Maar 3, ja, dat is wat snel voor hem.

[lotte]

Je beschrijft precies Julian. Zelfde tijd geboren, zelfde 'problemen'?
Ik kan me herinneren dat Joris ook altijd problemen had met snot/oren. Juul dus net zo (morgen KNO-arts).
En ook ik kreeg laatst de opmerking dat hij bijna niet samen speelt op het KDV, maar de leidster zei erbij dat dat niet vreemd is op deze leeftijd.
Juul kan ook ravotten met andere kinderen en vindt het leuk om bij andere kinderen te spelen, maar op het KDV speelt hij blijkbaar voornamelijk alleen.
En wat je zegt over dat voorbereiden, dat werkt bij Juul ook als een trein. Hem plotseling uit z'n spel halen resulteert vaak in een drama.
Maar volgens mij vinden de meeste kinderen het prettig om te weten waar ze aan toe zijn, toch?

[kaatje71]

Ik ben dan meteen zo achterdochtig dat ik denk dat ze er misschien toch net even anders mee omgaan en tegen aan kijken dan bij een ander kind (al dan niet bewust) omdat je alleenstaande moeder bent.

Grappig dat je dat zegt want mijn moeder doelde daar ook meteen op. Ik had zelf daar nog helemaal niet aan gedacht. Zou het? Jeetje wat gek eigenlijk. En wat is dan de reden? Ik kom hem altijd relaxt brengen en halen. Brengen is nooit een probleem geweest; totaal geen angsten op dat gebied (behalve die ene zomer dat er iedere dag een andere invalkracht stond) en hij is dolenthousiast als hij me in de avond weer ziet. Als Joris ziek is of gevallen is kom ik hem meteen halen, heb hem nog nooit ziek gebracht want ik blijf thuis. Waar zouden ze de indruk kunnen krijgen dat ik het niet aan kan of het slechter doe dan een stel?

ik weet niet of het echt zo is, maar ik denk dat mensen er toch anders tegen aan kijken. Als alleenstaande ouder wordt er denk ik toch meer naar je gekeken of het wel goed gaat, tja waarom. Misschien omdat mensen toch denken dat je kwetsbaarder bent, of omdat je als uitzondering toch meer opvalt? Of omdat mannen nog altijd meer serieus worden genomen?
Misschien is het mijn wantrouwen en komt het voort uit het gevoel wat ik van vroeger heb overgehouden ( dat zielige gezinnetje waarvan de vader `m was gesmeerd) hoe mensen toch naar ons keken.
In de praktijk kan je als alleenstaande ouder stabieler zijn en het beter geregeld hebben dan een stel, maar er wordt toch meer gegeneraliseerd. Denk ik.
Maar misschien zit ik je nu ook wel iets aan te praten ( als je dat al zou laten gebeuren ) wat er helemaal niet is.

[wennetje]

Feit is ook wel dat er in gezinnen met 1 ouder meer problemen voortkomen dan bij die met 2 ouders. Ik kreeg vanaf het eerste bezoekje wijkvpk al de vraag of ik een formulier in wilde vullen omdat ik mogelijk in aanmerking zou kunnen komen voor extra begeleiding. Na een kwartier praten gaf ze zelf wel aan dat ik het ook mocht laten want er was geen reden voor. Op zich vind ik dat wel goed, die aandacht voor potentiele problemen maar generaliseren is natuurlijk helemaal niet goed.
Ik beschouw mezelf helemaal niet als zielig, Joris heeft een uitermate stabiele en veilige omgeving, is enorm goed gehecht en voelt zich stevig genoeg om ondernemend en nieuwsgierig te zijn. Het komt dus werkelijk niet in mij op dat mensen wel eens anders naar ons zouden kunnen kijken omdat ik het alleen doe. Kan echter heel goed dat je gelijk hebt, misschien moet ik ze dat op de man af eens vragen?
(ik kan ook echt stomverbaasd zijn als mensen mijn keuze voor alleenstaand ouderschap afkeuren)

Lotte, goed te horen dat je het herkent en dat het bij jou niet als probleem benoemd wordt. Misschien heeft het oren gedoe ook een grotere rol dan ik dacht.

[kaatje71]

Kan echter heel goed dat je gelijk hebt, misschien moet ik ze dat op de man af eens vragen?
(ik kan ook echt stomverbaasd zijn als mensen mijn keuze voor alleenstaand ouderschap afkeuren)

maar of je dan een eerlijk antwoord krijgt?

Ik beschouw mezelf helemaal niet als zielig, Joris heeft een uitermate stabiele en veilige omgeving, is enorm goed gehecht en voelt zich stevig genoeg om ondernemend en nieuwsgierig te zijn.

tja,van sommige mensen die wel een stel vormen zijn kan je je afvragen of die dan wel capabel genoeg zijn om een kind op te laten groeien.
En dan nog, er zijn zàt stellen waarvan de vader heel veel werkt en dus ook niet echt voor zijn kind zorgt.

(ik kan ook echt stomverbaasd zijn als mensen mijn keuze voor alleenstaand ouderschap afkeuren)

mensen zitten natuurlijk vol met oordelen en pas als je je gaat verdiepen in ieders persoonlijke situatie kan je een beeld vormen, wat nog niet eens wil zeggen dat je zou moeten oordelen....Ik kan me zo maar voorstellen dat jij meer vangnet achter de hand hebt dan ik. Dus tja, wie heeft het dan goed geregeld

[wennetje]

Ik kan me zo maar voorstellen dat jij meer vangnet achter de hand hebt dan ik. Dus tja, wie heeft het dan goed geregeld

Ik heb wel redelijk flexibel werk en flexibele bazen die snel door hadden dat ik met die vrijheid juist een uitermate productieve en hardwerkende werknemer ben, dat is mijn redding! (naast buren die gerust eens via babyfoon willen oppassen)

[Nicole]

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/ps ... ftijd.html

Misschien heb je hier wat aan!
Ik zou het igg meenemen naar het gesprek!

Mij is altijd verteld dat samenspelen vanaf een jaar of vier is.
Ik heb vier kinderen en de een was vroeg en de ander wat later.

[wennetje]

Oh leuk, ik zie dat Joris zowaar ergens mee voor loopt
Pincetgreep doet hij al erg lang en cirkels natekenen ook, sterker nog, hij is de hele dag appels aan het tekenen: cirkel met een streepje er aan. En ook een banaan begint hem aardig af te gaan. Knappe vent he? Maargoed, dat is wat off topic.
Ik print het uit en stop het in mijn tas voor 7 februari. Wie weet komt het van pas.

[wennetje]

Ahum, kdv wil het vroegsignaleringsteam van stichting MEE inschakelen. Vermoeden een stoornis uit het autistische spectrum.
We kijken totaal verschillend naar Joris. Ze vinden hem hoog gillen (eeeh?????) en hij gilt uit het niets (heb ze uitgelegd dat iets dan niet lukt, dat het nooit uit het niets is en ze beamen dat ze dat idd niet weten omdat ze er dan niet bij staan), hij houdt van vaste patronen en rituelen en zou daarom niet tegen verandering kunnen (dat laatste heb ik tegen gesproken met als recent voorbeeld hoe hij dagopname voor buisjes heeft doorstaan), hij heeft een tijd lang alleen interesse gehad in auto's en treintjes, tegenwoordig is het dan wel wat meer. Hij schudt met zijn hoofd (is spelletje hier thuis, hij schudt en ik knik, gaat hij knikken en ik schudden) en hij duldt sinds kort dan wel dat andere kinderen met hetzelfde speelgoed spelen maar ze moeten niet zijn rijtje auto's door elkaar gooien (ik raak ook heel geïrriteerd als iemand datgene wat ik doe verstoort). En oja, ze vinden het zorgwekkend dat hij op de drukste dag (14 kinderen) het lastiger heeft. Ik heb aangegeven dat ik geen problemen ervaar, geen zorgen heb en niet het gevoel heb dat er iets scheelt. Dat ik een kind zie dat wat jonger is dan zijn kalenderleeftijd met een sterke persoonlijkheid.
Kdv heeft behoefte aan omgangstips en wil stichting MEE inschakelen. Ik heb toestemming gegeven omdat ik hun observaties en zorgen ook niet direct weg wil schuiven. Wie weet is Joris wel anders als ik in de buurt ben en mis ik iets wat kan dat uitgroeien tot een groter probleem op de lagere school. Bizar is het wel, deze situatie.
Eerste gesprek zit ik ook bij dus zal st MEE duidelijk aangeven dat ik geen problemen ervaar, ben benieuwd hoe ze dat dan aan gaan pakken.

[LindaJager]

Poeh, wat een ontwikkeling zeg!
Ik zou er eerlijk gezegd niet zo blij mee zijn als er gezegd werd dat er gedacht werd aan een stoornis in het autistisch spectrum. Volgens mij horen ze dat ook helemaal niet te zeggen. Natuurlijk is het fijn dat ze hulp vragen als ze niet meer weten wat er mee te doen maar laat de diagnose aan de specialist over.
Ik zou er denk ik op staan dat er onbevangen naar hem gekeken wordt zónder dat er aangegeven wordt, door het kdv aan MEE, dat ze denken aan een autistische spectrum stoornis. iedereen heeft nl wel autistische kenmerken

[Linkje]

Ik ben het met Linda eens, ik zou er ook niet blij mee zijn dat er meteen maar een etiketje op hem geplakt word. En dan ook nog door personen die misschien wel verstand hebben van kinderen, maar niet van autisme.
En ik heb er verder ook geen ervaring mee, maar ik kan nou niet zeggen dat het gedrag van Joris me nu zo vreemd in de oren klinkt. Hier ook een jongetje wat van vaste patronen houdt en graag de kat uit de boom kijkt bij nieuwe dingen. Gelukkig ziet zijn juf op de psz geen probleem, ook niet van het feit dat ie nu pas echt begint met praten.
Maar ja, ik heb het idee dat veel mensen er maar slecht tegen kunnen dat niet alle kinderen gelijk en gemiddeld zijn.
Ik zou idd ook duidelijk laten merken dat jij zelf geen probleem ziet.

[wennetje]

Oh dat etiket ben ik ook helemaal niet blij mee!!!!!! Ze zeiden het niet zelf, ik benoemde op een gegeven moment: 'jullie denken aan autisme?' Nouja, een beetje gesputter maar het antwoord was uiteindelijk wel ja maar er zouden honderden soorten zijn... Wilde niet te betweterig zijn en dat tegenspreken. Ben al wel gerustgesteld door een ervaringsdeskundige dat st MEE sowieso geen etiketjes of diagnoses plakt.

Ik heb denk ik wel 5x gezegd dat IK geen problemen ervaar, dat IK me geen zorgen maak en dat IK Joris niet verdenk van autisme. Ze vroegen of ik de aanmelding wilden doen en die bal heb ik direct weer teruggespeeld door te zeggen dat IK geen problemen heb maar ZIJ kennelijk wel dus dat ZIJ dan ook de aanmelding zullen moeten doen. Dat ze slechts mijn toestemming hebben om die aanmelding te doen omdat ZIJ behoefte hebben aan tips.

Net bij consultatiebureau geweest, niet de plaats waar ik zoveel goede ervaringen heb maar ik dacht laat ik het maar benoemen. Arts haalde er een screeningslijst ASS bij. Score: 0 oftewel geen vergrote kans op autisme. Arts was ook wat geirriteerd erover en gaf aan dat een kind dat zo lang slecht hoort (tobben al ruim een jaar en vorige week buisjes gekregen) vaker wat sociale of gedragsproblemen kan laten zien (die ik dus niet zie en die niet uit de scorelijst kwamen).
Kopie meegekregen voor st MEE, kan mooi bij de uitslag van ontwikkelings- en gedragsonderzoek dat Joris op 2 jarige leeftijd heeft gekregen.

Ik krijg zo wel steeds meer twijfels over de pedagogische vaardigheden van de leidsters maar feit blijft dat zij wel al jaren dit werk doen en bij Joris kennelijk opmerkelijke dingen zien. Ik vermoed dat st MEE niet verder gaat als moeder geen probleem ziet of heeft en niet het gevoel dat er iets niet goed zit (en MET bewijzen in de vorm van testen). Dan ben ik er wel vanaf, heb ik het kdv serieus genomen en kan ik st MEE vragen de leidsters bij te scholen

[Chabeli]

Zat ik dus toch goed met mijn voorgevoel! Ik zou hier ook niet blij mee zijn en vraagtekens zetten bij het Kdv. Bizar eigenlijk!

[wennetje]

Tja en in Haarlem is een ander kdv niet zomaar gevonden, betekent lange wachtlijst! Grootste deel valt ook onder zelfde organisatie, daar kies ik dan natuurlijk niet voor. Daarnaast haal ik altijd een blij jongetje op en gaat hij er graag naartoe, dat is me heel veel waard.

[maartje12]

Die lange wachtlijsten zijn echt aan het afnemen hoor, zelf hier in het kinderrijke Leidsche Rijn zijn ze personeel aan het ontslaan. Dus wat dat betreft zou je nog eens kunnen gaan rondneuzen, mocht het nodig zijn.

[kaatje71]

ik begrijp je motivatie om mee te doen nu wel. Ws. ook wel het verstandigste.
Fijn dat je jouw mening ook bevestigd zag bij het CB.

[wennetje]

Voor wie het wil weten:

Resultaat van observatie door orthopedagoog:
Slim jongetje, loopt cognitief zelfs voor. Maakt gericht contact, heeft interactie met anderen maar door langdurig slecht horen sociaal wat onhandig, kent ws veel frustratie doordat hij zich nog niet goed kan uitdrukken (thuis minder aan de orde door veelvuldig 1 op 1 contact en rust om uit te zoeken wat hij bedoelt) en kon ws drukte niet begrijpen en volgen waardoor hij zich heeft leren afsluiten en het ordenen van bijv auto's gebruikt om een beetje orde in zijn chaos te scheppen.

Kwestie van gehoor goed blijven observeren en zolang dat goed blijft zal het vanzelf beter gaan. Hij kan een beetje extra geholpen worden door logopedie en de leidsters hebben de opdracht gekregen dagelijks met hem aandacht besteden aan samen spelen. Ook gaan we beiden een schriftje bijhouden zodat ik gericht kan gaan vragen bij Joris wat hij heeft gedaan, en zij ook na het weekend (woorden geven) en krijg ik af en toe een voorleesboekje mee wat ze daar veel gebruikt hebben (ze werken altijd in thema's) zodat ik Joris kan bevragen hierop.

Orthopedagoog heeft duidelijk gemaakt aan kdv dat kinderen die slecht horen vaak wat ander gedrag laten zien, ofwel heel erg druk, ofwel wat 'autistisch aandoend gedrag' en dat ze uit moeten kijken met etiketjes opplakken bij zulke jonge kinderen omdat over een half jaar alles weer anders kan zijn.

I rest my case!

[Eeffie]

Als moeder ken je je kind toch wel het beste he, het bewijs is er maar weer eens.

[wennetje]

Ohja, dit was niet stichting MEE. Die had na het aanhoren van het kdv al meteen zoiets van dat zij een brug te ver waren. Dit was dus een orthopedagoog van JGGZ.

[Kimmie]

Ik heb niet alles grondig gelezen, maar wilde laten weten dat ik zelf 3 mnd tevroeg geboren ben en het ruim 7 jr geduurd heeft voordat ik met 'alle' ontwikkelingen bij liep.
Idd het slechte horen en buisjes hielpen bij mij daar ook niet aan mee.
Ik heb op een gegeven moment wel 'spel therapie' gekregen omdat ik niet 'samen' kon spelen... heeft een duwtje gegeven in de goede richting (was toen 4 denk ik...

Blijf bij je gevoel, dat zit meestal goed!!
Andere, zoals een kdv, zien maar een beperkt deel van jou kind waarin hij zich ook nog eens anders kan presenteren door externe factoren.

[Mare]

Wat een fijne bevestiging voor jou. Maar op zich ook wel goede tips nu voor het kdv. Hopelijk pakken ze dit goed op.

[kaatje71]

vraag me ook af hoe het kdv reageerde hierop?
Als je daar al wat over gehoord hebt.

[wennetje]

Het was een gezamenlijk gesprek en ze reageerden niet zo heel erg, ik kreeg wel het idee dat de adjunct-directeur, die er van overtuigd was dat Joris autistisch was/is, zelf wel inzag dat ze te snel was geweest met haar conclusies.

[Ves]

Fijn om dit zo (bevestigd) te horen van een deskundige, inclusief nuttige tips. Ik hoop dat ze er op het kdv ook wat mee kunnen.

[Chabeli]

hee wat goed zeg! Fijn dat je gevoelens bevestigd zijn. Blijft gek hoor, zo'n kdv.

[michelle]

Fijn! Ik vind het heel goed van je dat je het kdv toch toestemming hebt gegeven, anders blijft het toch zo hangen en blijf je er last van houden. Nu weten ze dat er eigenlijk niet zoveel aan de hand is, en hoe ze hem kunnen helpen met de dingen die nog wat moeilijk zijn. Zo'n schriftje lijkt me heerlijk, we hebben er hier wel 1 maar daar wordt maar 1 keer in de week summier in geschreven. En echt vertellen wat ze gedaan hebben lukt zowel Lotte als Bram nog niet echt. Uit de situatie (kdv / school) dan is het 'vergeten'.

[kaatje71]

als ze maar wat doen met de adviezen. Heb je daar wel vertrouwen in?

[wennetje]

Tot nog toe zijn ze trouw. Ik krijg hele verhalen in het schriftje met een uitgebreide rapportage over hoe het 'samen spelen' ging. Zo te lezen is dat maar 1x niet gelukt en beleeft hij er nu veel plezier aan. Vandaag kreeg ik een boekje mee wat hij leuk vindt.
Ik doe ook trouw verslag van zijn vrije dagen en plak er steeds een foto bij om stof te geven tot een praatje.

Michelle, dat schriftje had hij alleen het eerste jaar, ik vond het zo jammer dat dat stopte dus dit vind ik ook wel heel erg leuk.

[KarinH]

Wat fijn dat je eigen gevoel toch duidelijk bevestigd is door de 'professionals'!
Hopelijk blijven ze goed aan de slag met de tips en komt Joris tot volle bloei!

[kaatje71]

fijn dat ze het zo opakken.

Wij hebben voor allebei ook zo`n schriftje, maar er staat ook vaak een beetje dezelfde soort tekst in. Ach, dan zal het wel goed gaan denk ik.