zondagsarmpje

[annelinda]

Vorige week donderdag een dag voor dat we op vakantie gingen viel Anne. In mijn ogen niks bijzonders. Maar ze bleef piepen en huilen, dat zij we helemaal niet van haar gewend. We hebben het een paar uurtjes aangekeken maar ze zat als een zielig vogeltje op de bank met een kussen onder haar arm . Toch even voor de zekerheid naar de ha. Die vertrouwde het niet en omdat we de dag erna op vakantie gingen toch maar even doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Daar werd ze onderzocht door een arts in opleiding, maar volgens haar gaf ze niet genoeg pijn aan voor een breuk. Dus geen foto. Anne is niet zo van het huilen als ze pijn heeft, ze word vaak wat stil. Dus ook met het onderzoek, ze zat helemaal te trillen...... g
Maar ze moest nog even overleggen, toch een foto. Gelukkig geen breuk te zien, maar wel vocht tussen de gewrichten. Toen kwam de arts even kijken, en zonder waarschuwing vooraf en een klein huiltje van Anne heeft ze het armpje gezet! Je zag de opluchting op haar gezichtje. Na 5 minuutjes zitten ging ze uitzich zelf weer spelen en rende ze door de gang! Eigenlijk moest ze nog een mitella maar dat vond Anne niet nodig.......
Ik was erg opgelucht dat ze niks had gebroken, leek me zo zielig een armpje in het gips, warm weer en niet kunnen zwemmen.

In het ziekenhuis waren ze ook verbaasd dat het een zondagsarmpje was, ze was gevallen en had een ruk aan arm gehad.

[Nynke]

Sofie heeft op haar 5e verjaardagsfeest ook een zondagsarmpje gehad door een val; klinkt mij dus niet gek in de oren... Bijzonder he, dat ze zo snel weer alles doen met de armen! Bij Sofie was de arts nog niet de behandelkamer uit en riep ze al dat ze alles weer kon.
Fijn dat het geen gebroken arm was. En fijn dat de arts zo snel handelde dat Anne er eigenlijk helemaal niet bang voor heeft kunnen zijn.

[Suuz]

Gelukkig was het snel over...

[Mare]

Fijn dat het zo snel opgelost was. Ik vind zondagsarmpjes altijd zo eng klinken.

[m-v-Lara/Ilse]

Lara heeft ook een zondagsarmpje gehad. Helaas een onervaren huisarts die niets bijzonders zag. De dag erna weer naar de huisarts toe en toen doorverwezen naar het ziekenhuis voor een foto. Daar geen bijzonderheden op de foto gezien, dus weer naar huis. De dag daarna (3e dag!) weer naar de huisarts en deze keer gelukkig een oude rot in het vak. Die zei: geef maar even een handje... en hups, 1 vlugge beweging en ze was van haar pijn af. Ik kon die man wel zoenen (en de mensen van de vorige dagen vervloeken...).

[Jettepet]

Fijn, dat het dat was en geen breuk, kunnen jullie lekker op vakantie.

Een vriendin van mij is SEH-arts en zij heeft weleens gezegd dat ze een zondagsarmpje een van de " leukere" dingen vindt die ze tegen komt. Nog voordat een kindje doorheeft wat er gebeurt is het alweer gezet en een paar minuten later geven ze een hand met de hand/arm die vlak daarvoor nog zeer deed.

[Mamalon]

Lieke had het een paar weken geleden, en de huisarts heeft het meteen onderkend en verholpen. Gelukkig!

Ze heeft het er nog weken later over gehad :
" Papa deed hobbelige weg. En toen pijn inne arm, en toen ging dokter maken en toen was pijn weg! "
Heel sprekend met alle gebaren en gezichtsuitdrukkingen, superschattig.

@ Els, wat vreselijk dat het drie dagen moest duren ....!

[annelinda]

3 dagen Els! Wat zal ze een pijn hebben gehad. Wat zal je je machteloos hebben gevoeld.

[Gootje]

Fijn dat het zo snel opgelost was. Ik vind zondagsarmpjes altijd zo eng klinken.

Nou idd. Fijne vakantie gehad?