Ik was G. vergeten...

[mama van b en c]

... dacht ik!

Poeh, ik ben me echt rot geschrokken. Ik had G. even achter de auto gezet in de maxicosi om eerst de andere 2 in de auto te zetten. Met mijn gedachten schijnbaar ergens anders heb ik G. er natuurlijk ook gewoon ingezet. Toen ik de auto draaide ging de parkeersensor piepen zonder dat er echt iets was. Toen ik de straat uitreed, dacht ik ineens aan G en hoe hij daar nog in het parkeervak stond of aan hoe ik hem misschien wel plat had gereden!!!

Man oh man, ik heb nog nooit zo'n adrenaline stoot gehad en had de auto al bijna gekeerd, toen ik me realiseerde dat ik eerst even moest kijken of hij misschien toch gewoon op zijn plekje stond achter mijn stoel en gelukkig daar stond hij. Poeh! Ik heb nog 3 keer moeten kijken of hij er wel echt stond!

[Mare]

Sorry maar ik moet er wel een beetje om lachen. Wat kun je soms onredelijk denken als het om je kinderen gaat hè. Nou gelukkig was g. gewoon in de auto.

[Dorien]

Wat een schrik zeg! Ik kan mij voorstellen dat je er flink van geschrokken bent.

[Eve71ne]

Vreemd hé hoe je hersenen soms werken? Ik had het van de week ook. Meike naar school gebracht, en toen ik de klas uit wilde lopen zag ik `ineens` Benthe staan. Was ik vergeten dat ik haar meegenomen had . `t Is dat ik haar zag, anders was ik gewoon zonder haar weggelopen.

[kaatje71]

oh wat een maffe ervaring, wat een schrik.
Maar beter zo dan andersom, dat je hem wel vergeten zou zijn en er niet aan had gedacht....

[niekje]

ooo wat zal je hart te keer zijn gegaan zeg pfffff....

Mijn ouders zijn mij ooit echt een keertje vergeten op en parkeerplaats in Duitsland onderweg naar vakantie, ik lag nog in de kinderwagenbak op een picknicktafel......gelukkig kwamen ze er op tijd achter voordat ze de snelweg weer op gingen......moesten duidelijk nog aan het ouderschap wennen toen ik 3-4 maanden oud was hihi

Groetjes Nicole

[Laris76]

Oei wat een schrik. Die parkeersensor maakt het dan helemaal erger zeg. Brrrr.

[Nicole]

Oe, dat is schrikken zeg!

Vreemd hé hoe je hersenen soms werken? Ik had het van de week ook. Meike naar school gebracht, en toen ik de klas uit wilde lopen zag ik `ineens` Benthe staan. Was ik vergeten dat ik haar meegenomen had . `t Is dat ik haar zag, anders was ik gewoon zonder haar weggelopen.

Whoehahahaha.....gebeurt mij nooit!

[Chantal]

pff liever zo als andersom!

ik moest ook echt wennen hoor aan 3 kinderen. 2 allebei in de andere klas brengen en gewoon ergens de wandelwagen laten staan bijvoorbeeld gelukkig is het een kleine dorpsschool waarbij iedereen wist dat hij bij mij hoorde

maar ook een maand of 3 terug toen ik femke ging ophalen bij een vriendje.. is 2 minuten fietsen, dus ik dacht met 5 minuten weer thuis te zijn.
daar was ik zo gezellig aan het kletsen dat ik helemaal niet meer aan thuis dacht. pas op de terugweg (ongeveer 10-15 minuten later) bedacht ik me dat mark nog gewoon thuis was.
natuurlijk lag hij gewoon te slapen en heeft hij niks gemerkt, maar toch, ik was hem echt vergeten op dat moment.
schaamde me dood! niet dat iemand het gemerkt hebt, maar toch. erg toch??

[mama van b en c]

dat heb ik ook wel eens, dan sta ik op school en dan denk ik ineens:"shit waar is C.????" Om me gelijk te realiseren dat ik hem net bij mijn moeder op bed heb gelegd

[Pauwtje]

De eerste maanden met Evy erbij was ik echt letterlijk koppen aan het tellen voordat ik wegreed met de auto.
En die ervaring die sommigen hier over school schrijven, heb ik ook onlangs gehad op school. Ik was Evy gewoon compleet vergeten Ik was lekker een boekje aan het lezen met de jongens, en ineens bedacht ik me dat ik geen idee had waar Evy was. Ik schrok me rot, tegenover Yanicks klas is een grote betonnen trap... Gelukkig stond Evy in de gang, breeduit lachend en kijkend naar alle drukte om haar heen. Maar tjee hee, wat voelde ik me stom.

[Regina]

Whahaha nou gelukkig zat hij in de auto. Ik had hier laatst nog een draadje geopend over dat ik Liam op het schoolplein had laten staan en zelf ben weggefietst met de meiden.

[mama van b en c]

oja dat kan ik me nog herinneren!

Volgens mij schreef ik toen nog dat het mij ook best kon overkomen!