Eigenlijk was ik het al langere tijd een beetje zat aan het worden.
Ik kon niet op een stoel gaan relaxen of ze rende al naar me toe om te drinken.
Totdat we vorige week naar de tandarts gingen, en ze een gaatje tussen haar 2 boventandjes bleek te hebben.
"Valt ze nog met een fles in slaap soms?" vroeg de tandarts.
"Nee, maar wel aan de borst". En dus ná het tandenpoetsen.
Thuisgekomen toch maar eens met haar erover gepraat, en samen besloten we nu toch maar te stoppen.
Dat hadden we al zo vaak besloten, maar zij kon het nooit volhouden.
Zou het dit keer wel lukken?
Ik verzon een alternatief voor het drinken op bed, en dat werd voorlezen.
De eerste avond huilde ze zó zielig...."ik lust zo graag", dat ik haar haast de borst aanbood, maar toch maar sterk geweest......
En...wonder boven wonder.....de volgende dag ging ook goed, en de volgende weer!
Inmiddels is er 1 week voorbij, en ze drinkt echt niet meer!
Ik heb haar zaterdag even de gelegenheid gegeven om te drinken, omdat mijn borsten wel heel erg vol waren, en daar heeft ze enorm van genoten.
Vanavond voelden ze weer redelijk vol, maar toen ik vroeg: "Wil je bij mama drinken of zal ik voorlezen", zei ze : "voorlezen!"
Dus het is echt voorbij........de borstvoedingsperiode.
3 jaar en 3 maanden volop gedronken, mijn meisje.
Wat wordt je groot!
Hoewel ik altijd dacht dat het pijn zou doen, ben ik alleen maar blij!
Mijn borsten zijn weer van mij!
