Verwend en bozig

[edevries]

Sinds een week of 1 tot 2 heeft onze lieve kleine S last van agressieve buien in t kwadraat.
Het zijn geen normale driftbuien meer.
Ze komen ongeveer om de 5 minuten.
Meestal hebben ze geen reden.

Dat gaat dan zo: We zitten op de bank gezellig een boekje te lezen. En plotseling uit het niets begint hij te slaan (niet een beetje slaan, maar echt doelgericht, hard en pijnlijk op je gezicht rammen). Als je er dan iets van zegt gaat hij alleen nog maar harder slaan. Hij komt dan in een soort vicieuze cirkel waarbij hij zich zelf zo erg opwindt dat het slaan steeds harder en erger wordt. Het is dan bijna onmogelijk om het te laten stoppen. Hij verwondt dan zichzelf en ons ook.
Als dit thuis zo gebeuren dat zou ik hem in zijn box zetten om uit te laten razen en ook omdat hij zichzelf in de box niet kan verwonden.

We zitten nu op onze vakantieadres. En het wegzetten in box gaat niet.

Het punt is dat het dus dat sinds 3 dagen, elke 5 minuten een agressieve bui komt opzetten.
Ik weet zo lagerhand niet wat ik moet doen, of hoe ik erop moet reageren.
Ik herken onze kleine lieve S niet meer terug. Het is net op we een ander kind gekregen hebben.

We blijven hem corrigeren op gedrag wat echt niet kan, en proberen minder erge dingen te negeren.
Maar het lijkt niet te werken.

Wie herkent dit, of heeft dit ook meegemaakt ?

[monika]

Wat vervelend dat je ventje opeens zo heftig reageert.
Zou het helpen als je een hoekje creeert op je vakantie adres waar je hem naar toe kan brengen? Hoek in de kamer met een kussen om op te zitten, of een lege hal of zo, baby bedje / portacot?
Zou de vakantie zo veel spanning voor hem oproepen dat hij zo reageert of zijn er nog meer dingen veranderd de laatste dagen?
Normaal gesproken wil je op ooghoogte zitten als je gedrag wilt veranderen, maar als je in je gezicht geslagen wordt zou ik dat niet doen, behalve als je hem vergenoeg op afstand kan houden.

[HeleenW]

Ik zit je verhaal te lezen maar heb geen wijsheid, het komt me niet bekend voor.
Wat moet dit moeilijk zijn!! Ik hoop dat er nog herkenning komt en of tips!!!

[Eve71ne]

Wat een heftige verandering opeens! Ik vraag me af, zou hij niet ziek kunnen zijn of ergens pijn hebben? Oren, buik? Of heb je wel al eens eerder gemerkt dat hij erg reageerde op veranderingen? Heb je uitgelegd dat jullie op vakantie zijn, maar ook weer naar huis terug gaan?
Corrigeren bij woede/boosheid vind ik altijd een lastige, het moet eruit. Maar je wilt natuurlijk niet dat hij jou of zichzelf pijn doet, kun je daar iets op verzinnen? Ik ben erg voor uitrazen op schoot maar ik zie in je onderschrift dat je zwanger bent - misschien is dat op schoot houden voor jou dan niet zo prettig, dan kan misschien jouw partner hem vasthouden totdat hij weer rustig is. Zaak is wel dat je zelf rustig blijft. Het klinkt erg pittig, sterkte!

[Mamalon]

Belle was vorig jaar iets ouder maar zij was ook helemaal van de leg. Niet agressief maar er was helemaal niets mee te beginnen. Achteraf bezien bleek ze het concept vakantie niet te begrijpen, of te intensief te vinden. Blijkbaar hecht ze erg aan vastigheid en structuur. Aan thuis dus. Toen we terug waren, had ik mijn lieve peuter terug. Dit jaar was ze een stuk wijzer en ging het vele malen beter. Kun je misschien iets eerder terug? Dat doen wij gerust, ook fijn voor ons.

Niet fijn he? Sterkte voor de rest van de vakantie.

[wennetje]

Ik herken wel veranderingen van gedrag. Je kunt proberen of er iets verandert als je paracetamol geeft (want dan weet je dat hij pijn heeft) oorontsteking en laatst urineweginfectie hebben voor dagen hier gezorgd dat ik echt met mijn handen in het haar zat. Alleen voordat ik er achter was dat hij zich rot voelde of pijn had..... ultieme test is dan gewoon paracetamol geven en kijken wat er gebeurt. En tja, een peuter maak je met vakantie ook niet altijd blij. Die van mij was vorig jaar erg van slag, niet zo extreem als bij jou, maar misschien dat het meespeelt? Ik heb me dit jaar daarom niet aan meer gewaagd dan een paar dagen Texel.

Dit is mijn enige wijsheid, kan ik alleen maar veel sterkte wensen en ik hoop dat je de oorzaak snel kunt achterhalen en weghalen!

[edevries]

Hebben we ook aan gedacht dat verandering van omgeving meespeelt.
We houden wel consequent zijn thuisritme aan. Dus zelfde tijd slapen, wakker worden, ontbijten, slaapje s middags etc,

Vandaag was het niet veel beter dan gisteren.

[Pauline]

Bij driftbuien neem ik de jongens op schoot. Klem hun armpjes vast met mijn armen en hou ze stevig vast. Ze zitten dan met hun gezicht van me af ik wieg een beetje heen en weer en laat ze uitrazen. Soms duurt het 5 minuten, soms een kwartier.

Sjoerd heeft ook meer driftbuien op vakantie dan thuis.

[edevries]

Met het idee dat het toch een soort aandacht opeisen is, zijn we gisteren begonnen met zoveel mogelijk te negeren, en positief gedrag zo overdreven mogelijk te stimuleren.
Het lijkt vandaag wel wat te werken.
Ik hoop dat het aan blijft houden.

[edevries]

Het hele boze agressieve gedrag wat ie had is nu wat minder.
Er zijn nu momenten op de dag dat we onze lieve kleine ukkepuk weer herkennen.
Maar nu gedraagt hij zich vreselijk verwend.
Als hij iets wil maar zijn zin niet krijgt, is ie tot vanalles in staat. Zoals bijvoorbeeld zijn spullen stuk gooien.
Het is een soort vicieuze cirkel waarin hij raakt en gaat dan als een idioot tekeer. Zoals een echt verwend kind dat kan doen.
Wij weten zo langzamerhand niet meer hoe we moeten reageren.
Wie heeft tips ?

[monika]

Jort ging ook gooien met spullen rond die leeftijd als hij boos was. En boy... hij kon boos zijn!
Wij hebben structureel alles wat hij gooide boven op de hoge boekenkast gelegd. "gooien is kwijt, want anders gaat het stuk" En dan kunnen er rustig heel veel dingen boven op de kast staan. Is niet ons probleem. Dat hielp al een heel stuk.

Ook begonnen we hem even in de gang te zetten om af te koelen, halve of hele minuut en dan kijken. Later uitgebreid tot leeftijd in minuten op de trap zitten toen hij 3 was. Dat was meer om hem uit de situatie te halen en even op een plek zonder voorwerpen te hebben zodat hij tot rust kon komen. Inhet begin was dat nieuw en moeilijk en heeft hij wel eens in zijn broek geplast van ellende. (tot voor een jaar geleden was afgezonderd zijn van mama voor straf de ergste straf die hij kon hebben, ligt een beetje aan je kind of hij dat erg vindt of niet denk ik)
Normaal ging ik dan als de afkoeltijd afgelopen was of hij was wat rustiger, dan ging ik even bij hem zitten in de gang, samen op adem komen en dan rustig weer naar de kamer gaan.

Misschien werkt het bij jullie.

[edevries]

Ik had ook zo'n soort aanpak gelezen op internet.
WE hebben een hoek in de kamer gemaakt achter een van onze koffers, als een soort time-out hoekje.
Gisteren echt iets heel aandoenelijks meegemaakt.
Hij schopte gisteren naar mijn gezicht. Maar had zelf ook meteen door dat het eigenlijk niet kon, en liep toen zelf naar de koffer voor een time-out.
Hij heeft blijkbaar wel heel goed door als hij tever gaat maar weet zelf niet hoe hij moet stoppen.

[Kimmie]

je kan ook proberen om zijn gedrag te benoemen, de gevoelens die het oproept en/of wat dat betekend voor hem en later proberen erover te vertellen samen .. oorzaak-gevolg...
Dit helpt nog steeds met tijden erg goed bij P uck, ze heeft met tijden en idd vooral bij omschakelingen echt drift-en verdriet uitbarstingen.
Ik neem der dan vaak op schoot, stevig en benoem wat ik denk dat er speelt.
Even een voorb.: 'P uck ik houd je even vast op schoot, je bent zo boos dat je dingen kapot maakt of jezelf pijn doet. Dat vind ik niet goed. Ik zie dat je boos bent, is niet erg.... etc'...
Miss niet helemaal Pedagogisch verantwoord vernoemd maar ik merk dat er soms zoveel dingen zijn die ze wel oppikt maar er nog geen woorden aan kan geven (gaat gelukkig steeds beter) en dat het soms gewoon helpt... opluchting bij der... hehe het is benoemd, ik word gezien/gehoord...
Moeilijk is het wel!
Kan het ook iets met de vakantie/zwangerschap te maken hebben?

[edevries]

Ik denk zeker dat de vakantie er iets mee te maken heeft. En de zwangerschap waarschijnlijk ook wel.
Zijn toch allemaal veranderingen.
Ik ga t ns proberen met het benoemen.

[Eve71ne]

Vergeet niet dat hij nog maar heel jong is, he. Hij moet alles wat bij het omgaan met emoties hoort, nog leren. Jullie als ouders zijn daarin zijn voorbeeld, benoemen van alle emoties is dus een hele goeie stap. Mijn oudste dochter had tijdens de zwangerschap van mijn jongste ook enorme driftbuien. Helaas kwam ik er pas later achter dat het èèn verband hield met het ander. Ik dacht dat ze het aardig begreep (ze ging mee naar de verloskundige ect.) maar later kwam ik tot het besef dat ze veel mèèr nodig had.

[edevries]

Hoe heb je het dan verder aangepakt bij je dochter ?

[Eve71ne]

Hoe heb je het dan verder aangepakt bij je dochter ?

Toen heb ik het gefrustreerd en vol met hormonen uitgezeten Toen de baby er eenmaal was, ging het al een stuk beter hoor, maar als ik de kans had om het over te doen.. Dan zou ik haar tot vervelens toe alles uitleggen, haar op haar niveau betrekken bij de komst van de baby, boekjes kijken ect. Echt voorbereiden dus. En ik zou hopelijk meer begrip hebben voor haar buien, waardoor zij zich veiliger had gevoeld. Ik besef nu, dat zij niet dwars was vanwege het dwars liggen, maar omdat zij zelf haar leventje probeerde te bepalen nu dat alles om haar heen zo erg aan het veranderen was.

[edevries]

De buien zijn gelukkig een stuk minder. En als er toch een is zijn ze een stuk korter.
Maar behalve alle veranderingen vd vakantie/ zwangerschap enzo, hebben we ook gemerkt dat S een sprongetje heeft door gemaakt.
Hij was al heel vroeg vlot met praten, maar sinds kort gebrukt hij opeens ook alle persoonsvormen en bezit. vnw woorden zoals ik-hij-zij en mijn-zijn-jouw-ons.
En hij probeert ook hele verhalen chronologisch te vertellen over de dingen die hij meemaakt.
Dat is echt een groot verschil met 2 wk geleden.

Wat ook grappig is, we hadden een soort strafhoekje voor hem gemaakt, voor een time-out.
Maar op een gegeven moment ging hij daar vaker alleen zitten met zijn speelgoed.
Nu zit hij daar zo'n 2 a 3 ker per dag, en zegt dan dat ie dan even 'alleen wil spelen'.

Hij is echt opeens een stuk 'groter' geworden in deze vakantie.

[drus]

Wat fijn om te horen dat een plekje voor hem zelf zo goed doet! En een sprongetje tijdens de vakantie is natuurlijk ook wel heel lastig.

Fijn dat het allemaal wat rustiger wordt, jullie hebben het goed aangepakt!