Danique ook naar KNO arts geweest

[Miranda]

Vandaag moest ik met Marit op controle bij de KNO arts omdat ze in juni buisjes heeft gekregen.
Omdat Danique altijd verkouden is en de laatste tijd veel aan haar oren zit te trekken/ friemelen heb ik de arts gevraagd of hij ook naar Danique wilde kijken zonder dat ik eerst bij de HA was geweest. Ook heeft Danique veel haar mond open, regelmatig oorontsteking en Danique praat niet normaal, maar erg hard (bijna schreeuwerig). Dat wilde hij wel en conclusie: Danique is zo goed als doof. Bij een meting met zo'n apparaatje met geluidsgolven (of zoiets) sloeg het apparaat niet aan maar bleef het stil. Ook wil hij dan haar neusamandelen eruit halen.

Ik vind het wel sneu voor Danique: haar ziekenhuiservaring in februari was niet fijn (zachtjes uitgedrukt) en nu moet ze dan weer.... Maar goed, als het dan allemaal maar beter wordt!

Als ik er zo over nadenk verklaart het wel een heleboel eigenlijk. Wij vinden Danique altijd slecht luisteren, niet zo gek als je zo doof bent......

[Mare]

Oh jo, wat vervelend voor haar. Goed dat jij gewoon hebt gevraagd of ernaar gekeken kon worden. Weer naar het ziekenhuis dus...tjonge zij maakt wel wat mee hè. Ik hoop dat dit wel gaat helpen. Kan natuurlijk ook in frustratie en dergelijke schelen.

[Gerrie]

Fijn dat je gelijk zonder huisarts even terecht komt.

Lijkt me schrikken als zo'n KNO arts vertelt dat je kind zo goed als doof is.
Je klinkt niet wanhopig, dus ik neem aan dat de arts verwacht dat het met de buisjes en het knippen van de amandelen een stuk beter zal gaan?

[Miranda]

Fijn dat je gelijk zonder huisarts even terecht komt.

Lijkt me schrikken als zo'n KNO arts vertelt dat je kind zo goed als doof is.
Je klinkt niet wanhopig, dus ik neem aan dat de arts verwacht dat het met de buisjes en het knippen van de amandelen een stuk beter zal gaan?

Ja, de arts verwacht inderdaad dat het hierna een stuk beter zal gaan. Met verschillende testjes reageerde ze gewoon niet. Als ik het thuis uitprobeer (vanaf afstand tegen haar praten, zachtjes praten etc) dan reageert ze amper. Pas als ik harder praat (en dan ook echt hard) dan reageert Danique pas. Vanuit een andere ruimte in huis heb ik ook geprobeerd, madam hoort mij echt niet (en Marit wél! )

Ik vind het vooral voor haar zelf heel sneu, zo vaak word ik boos op haar omdat ze niet luistert en nu blijkt het gewoon doofheid te zijn....
En dan weer een ziekenhuis bezoekje, ik hoop maar dat ze er niet weer een trauma aan overhoudt, ze is nog maar net over de vorige heen... (en dat is waar ik het meeste tegen op zie).

[jikke]

ik hoop dat het werkt. de woorden van onze kno: "kan wel zorgen dat ze u hoort maar niet dat ze luisterd"

[Miranda]

ik hoop dat het werkt. de woorden van onze kno: "kan wel zorgen dat ze u hoort maar niet dat ze luisterd"

Ha, dat zei de arts ook toen ik voor de eerste keer met Marit bij hem was.

[Linkje]

ik hoop dat het werkt. de woorden van onze kno: "kan wel zorgen dat ze u hoort maar niet dat ze luisterd"

Ha, dat zei de arts ook toen ik voor de eerste keer met Marit bij hem was.

Dat wilde ik ook typen. Je!mer luistert na zijn buisjes nog steeds niet! Dat lag dus niet aan zijn oren.

Hij kreeg toen ook die test met die geluidsgolven, en daar reageerde zijn linkeroor ook helemaal niet op. Na de buisjes scoorde hij weer maximaal.

[Esther]

Aansluitend aan de operatie langs de logopedist om het openmondgedrag af te leren? Anders zit je na een poos weer met hetzelfde.

Niet zo leuk voor jullie, maar wel fijn dat het kan!

[wennetje]

Oh, je hebt best kans dat de problemen die je tot nog toe ervaren hebt hierdoor komen. Joris had vaak nachtelijke pijnen waardoor veel wakker en kdv dacht qua gedrag dat hij autistisch was (nooit begrepen overigens) en gedrag is wel anders na ingreep. Ik zou wel meteen om buisjes vragen, hier werden keel en neusamandelen verwijderd en oren doorgeprikt maar na nog een klein jaar van terugkerende oorontstekingen, pijn en slechthorendheid moesten die buisjes er alsnog in.
Luisteren blijft moeilijk voor een peuter maar hier is er wel een heel duidelijk verschil.

Als troost: Joris heeft een werkelijk traumatische ervaring bij zijn eerste operatie met 2 maanden nachtelijke angsten tot gevolg. Dit heb ik kenbaar gemaakt bij de anesthesie en hij kreeg een aparte aantekening. 2e keer was niet fijn voor hem, dat is niet weg te nemen, maar zoveel rustiger. Ik had Joris voorbereid met het boek 'Lucas en de slaapdokter' en geëist dat ze op de operatiekamer allemaal hun mond hielden (keer daarvoor werd ik overstemd door trut van een anesthesist) zodat Joris alleen mij zou horen waarbij ik bleef refereren aan het boek. De eerste keer ging Joris met hele grote paniek-ogen onder narcose en kwam hij vechtend als een leeuw bij, nu was hij ook wel wat angstig maar rustig. Op advies van pedagoge van de kinderafdeling ben ik daarna het boek blijven lezen (om te verwerken) en nu kiest Joris het nog steeds geregeld uit.

[Miranda]

Oh, je hebt best kans dat de problemen die je tot nog toe ervaren hebt hierdoor komen. Joris had vaak nachtelijke pijnen waardoor veel wakker en kdv dacht qua gedrag dat hij autistisch was (nooit begrepen overigens) en gedrag is wel anders na ingreep. Ik zou wel meteen om buisjes vragen, hier werden keel en neusamandelen verwijderd en oren doorgeprikt maar na nog een klein jaar van terugkerende oorontstekingen, pijn en slechthorendheid moesten die buisjes er alsnog in.
Luisteren blijft moeilijk voor een peuter maar hier is er wel een heel duidelijk verschil.

Als troost: Joris heeft een werkelijk traumatische ervaring bij zijn eerste operatie met 2 maanden nachtelijke angsten tot gevolg. Dit heb ik kenbaar gemaakt bij de anesthesie en hij kreeg een aparte aantekening. 2e keer was niet fijn voor hem, dat is niet weg te nemen, maar zoveel rustiger. Ik had Joris voorbereid met het boek 'Lucas en de slaapdokter' en geëist dat ze op de operatiekamer allemaal hun mond hielden (keer daarvoor werd ik overstemd door trut van een anesthesist) zodat Joris alleen mij zou horen waarbij ik bleef refereren aan het boek. De eerste keer ging Joris met hele grote paniek-ogen onder narcose en kwam hij vechtend als een leeuw bij, nu was hij ook wel wat angstig maar rustig. Op advies van pedagoge van de kinderafdeling ben ik daarna het boek blijven lezen (om te verwerken) en nu kiest Joris het nog steeds geregeld uit.

Dank je wel, hier heb ik wel wat aan. Ik ga dit ook zeker kenbaar maken tijdens het voorgesprek bij de anesthesist. Overigens worden er ook gelijk buisjes geplaatst hoor.

[drus]

ik hoop dat het werkt. de woorden van onze kno: "kan wel zorgen dat ze u hoort maar niet dat ze luisterd"

Ach, ze luisteren dan vast ook wel, maar gehoorzamen is weer een stap verder toch?

Die van mij heeft totaal geen oorproblemen, maar is wel wijs met woorden: "mama, ik luister wel, maar ik ga het niet doen hoor!"