J wilde op krukje waar p net op stond en j duwde haar eraf.. ze viel verkeerd dus.
Ik kan J echt geen sec uit zicht laten. Ik stond maar 1 meter verder op fruit voor ze klaar te maken. Krukje/ opstapje is ook maar de hoogte van 1 tree..
Ze zit nu nog even bij me om de pijnstilling zijn werk laten doen.
Ach wat sneu. Maar niet echt iets wat je J heel erg kunt aanrekenen, denk ik. En jezelf ook niet, hoor! In elk gezin duwen broertjes en zusjes elkaar, daar kun je niet veel aan voorkomen, zelfs niet als je er vlakbij staat. Het is gewoon sneu dat ze verkeerd viel, en dus wat gebroken heeft. Hopelijk kan ze zich een beetje rustig houden, sterkte ermee!
Eve71ne schreef:Ach wat sneu. Maar niet echt iets wat je J heel erg kunt aanrekenen, denk ik. En jezelf ook niet, hoor! In elk gezin duwen broertjes en zusjes elkaar, daar kun je niet veel aan voorkomen, zelfs niet als je er vlakbij staat. Het is gewoon sneu dat ze verkeerd viel, en dus wat gebroken heeft. Hopelijk kan ze zich een beetje rustig houden, sterkte ermee!
Idd klopt ben ook niet echt boos op hem geweest maar heb wel wel verteld dat het niet leuk is en P nu pijn heeft daardoor. Maar dat vond hij niet erg want hij wilde op het krukje dus geen enkele vorm van besef. Ben ook erg rustig gebleven tegenover hem en P.
Eve71ne schreef:Ach wat sneu. Maar niet echt iets wat je J heel erg kunt aanrekenen, denk ik. En jezelf ook niet, hoor! In elk gezin duwen broertjes en zusjes elkaar, daar kun je niet veel aan voorkomen, zelfs niet als je er vlakbij staat. Het is gewoon sneu dat ze verkeerd viel, en dus wat gebroken heeft. Hopelijk kan ze zich een beetje rustig houden, sterkte ermee!
Idd klopt ben ook niet echt boos op hem geweest maar heb wel wel verteld dat het niet leuk is en P nu pijn heeft daardoor. Maar dat vond hij niet erg want hij wilde op het krukje dus geen enkele vorm van besef. Ben ook erg rustig gebleven tegenover hem en P.
Boos worden had ook geen enkele zin( nu ja, wel om zelf even te ontladen ) want J zou toch niet gesnapt hebben dat je boos was. Dat is toch het gebrek aan inlevingsvermogen. 1 van de lastigste dingen om mee om te gaan, vind ik.
Linda mv Lucas 11/10/2000, Robert 24/12/2002 en Vincent 12/11/2006
zielig voor je kleine meisje. Gaat het nu, met de pijnstilling?
Hier houd ik ook af en toe mijn hart vast als ik zie hoe de meiden met elkaar omgaan als ze ruzie hebben ( en dan is het hier ook de vraag; wie gaat wie duwen/slaan etc?)
kar!n, mamma van 3 kanjers
(M; 04-05-1997 en S; 11-11-2008 en M; 22-03-2011)
Met pijnstilling gaat het goed. Ze is en blijft een bikkel. Neemt veel dingen over met links. En is wat rustiger geen klimgeit of doerak op dit moment. Nacht ging goed tot uur of 4.30 dan was de pijnstilling lang en breed al uitgewerkt dus heeft ze van mij een nieuwe gekregen en wat te drinken. En is toen weer lekker gaan slapen.
Vandaag wel naar het kdv gegaan.. ja ik weet het maar ze wilde er ook graag heen en s'morgens was ze goed te spreken. En daar heeft ze het heel erg naar haar zin gehad. Dus was goed geweest. Wel gevraagd me te bellen als het niet gaat dan haal ik haar gelijk op. En ik heb zelf nog even gebeld.
Fijn dat het goed met d'r gaat. Je hoort ook vaak dat mensen ooit een sleutelbeen hebben gebroken maar het nooit gemerkt hebben.
Suuz schreef:
Vandaag wel naar het kdv gegaan.. ja ik weet het
Hé, hé niet zo streng voor jezelf. Ik vind het echt helemaal niet raar dat jij je kinderen naar het kdv brengt (met gebroken sleutelbeen). Ik heb ze wel eens voor minder dan een zware zwangerschap ergens onder gebracht hoor. Neem jij nou maar goed je rust!
Groetjes Rebecca, MAMA van
Jasmijn 16-10-2006
Linde 04-04-2009
Ik hoop dat het snel beter gaat. Hier had zusje van vriendin van Lisette met spelletje twister haar sleutelbeen gebroken, maar ze wilde zo graag naar school 2 dgn later (ze was net 4) dat ze ook gewoon ging.
ben ook niet echt boos op hem geweest maar heb wel wel verteld dat het niet leuk is en P nu pijn heeft daardoor. Maar dat vond hij niet erg want hij wilde op het krukje 
dus geen enkele vorm van besef. Ben ook erg rustig gebleven tegenover hem en P.
) want J zou toch niet gesnapt hebben dat je boos was. Dat is toch het gebrek aan inlevingsvermogen. 1 van de lastigste dingen om mee om te gaan, vind ik.
maar ze wilde er ook graag heen en s'morgens was ze goed te spreken. En daar heeft ze het heel erg naar haar zin gehad. Dus was goed geweest. Wel gevraagd me te bellen als het niet gaat dan haal ik haar gelijk op. En ik heb zelf nog even gebeld.
