gemeen bij afscheid nemen of begroeten

[marjolein62b]

Maartje is nu heel gemeen bij afscheid nemen of begroeten.

Opa krijgt dan ineens geen kusje meer en oma wel.

En ook op peuterschool kreeg de ene juf wel een knuffel en de andere echt niet. Die moest er wel om lachen maakte er niet zo punt van.

Ik weet eigenlijk niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik vind het zo vervelend dat ze er zo haar eigen spel van maakt. Ze heeft al zo het idee dat zij de baas van de wereld is, maar ik kan haar ook niet dwingen.

[kes]

En ook op peuterschool kreeg de ene juf wel een knuffel en de andere echt niet. Die moest er wel om lachen maakte er niet zo punt van.

Zit ze op de Notendop? En juf E. kreeg geen kus..?

[wennetje]

Maar ze is ook baas van de wereld, net als alle andere 3 jarigen.

Ik zou er geen punt van maken, wordt het alleen maar meer een machtsmiddel. Gemeen zal het echt niet bedoeld zijn en wie met peuters werkt of zelf een peuter heeft gehad kent dit ook. Wel de boodschap dat het beleefd is om iedereen gedag te zeggen maar het daar bij laten.

[marjolein62b]

@kees : Ja precies.

[monika]

Is dit gemeen of gewoon sociaal gedrag uitproberen?

Ik zou er geen punt van maken, vooral niet van geen kusjes geven. Ik zou dan voorstellen om even te zwaaien naar opa of 'doei' te zeggen.

[kes]

@kees : Ja precies.

Die neiging had Mees ook wel eens. E is wat minder warm, geef Maartje eens ongelijk.
Zonder gekheid: ik zou er geen issue van maken. Het is misschien zelfs wel goed dat ze leert dat ze niet iedereen een kusje hoeft te geven, als ze dat niet wil. Misschien wil ze wel een hand geven?

[Floor83]

Ik zal er ook geen punt van maken, komt vanzelf weer.
S0phie heeft ook zo'n periode gehad, is nu weer over.

[Althea]

Juist goed dat ze voelt wie ze wel en wie ze geen kusje wil geven. En wel leren dat het dan beleefd is om een hand te geven.
'Gemeen' zou ik het niet noemen, dat is denk ik jouw invulling van haar gedrag.

[marjolein62b]

van de juffen van de peuterschool kan ik het moeilijk beoordelen die zie ik te kort.

Maar dat ze haar allerliefste opa geen handje of kusje wil geven, die elke dinsdag op haar past. En waar ze de allergrootste vriendjes mee is als wij er niet bij zijn. Dat vind ik wel gemeen en dat is volgens mij echt uitproberen.

[MarietteD]

L aura deed dat ook op die leeftijd, het is allemaal bijgetrokken! Je noemt gemeen, en zo voelt het ook voor zo'n opa of oma, maar ik zou er niet teveel achter zoeken. Ze voelt haarfijn aan dat dit nu een 'ding' is en is er lekker mee aan het experimenteren. Ze moet ook leren haar eigen grenzen te vertrouwen, wanneer geef ik wel iemand een kus of knuffel en wanneer niet. Als ze groter wordt komt de sociaal wenselijke factor wat meer naar voren. Bij Laura zei het niets over haar gevoelens naar die oma's. Het was meer een soort spanning tussen haar en ons, de ouders die graag zagen dat ze zich beter gedroeg....

[Althea]

van de juffen van de peuterschool kan ik het moeilijk beoordelen die zie ik te kort.

Maar dat ze haar allerliefste opa geen handje of kusje wil geven, die elke dinsdag op haar past. En waar ze de allergrootste vriendjes mee is als wij er niet bij zijn. Dat vind ik wel gemeen en dat is volgens mij echt uitproberen.

En goed van haar dat ze dit uitprobeert! Zo leert ze wat zij zelf wil, leert ze dingen te doen zélfs als daar afkeuring over komt, vaardigheden die ze zeker nodig heeft als het gaat om je grenzen aangeven, je eigen weg gaan.
En dan wel leren dat ze dan een alternatief kan gebruiken als ze bv. geen kus of hand wil geven, bv. 'tot ziens' zeggen oid.

[Pauline]

gemeen zou ik het zeker niet noemen. Herkenbaar is het wel.

Tisunfase.... gaat wel weer over. sjoerd heeft inmiddels de verklaring eraan gehangen dat de kusjes of de knuffels op zijn

[AnjaR]

Het is waarschijnlijk meer eerlijk dan gemeen. Volgt ze haar gevoel wie ze het liefste een kusje of knuffel wil geven.

[Sarina]

Ze doet het echt niet om opa pijn te doen of te pesten, hoor! Dat is tenminste voor mij de definitie van gemeen.

Br@ndt is niet zo'n zoener en zoent eigenlijk nooit zijn opa's en oma's. Hij weigert ook al heel lang om mijn vader zelfs maar een knuffel te geven. Mijn ouders maken daar geen punt van, vinden het wel jammer, maar verder niet. Zoals mijn moeder zegt "hij heeft ook rare wangen om te zoenen, zo zacht en vol rimpels".
Mijn schoonvader daarentegen kan er helemaal niet tegen en dwingt het af, waardoor het alleen maar averechts werkt, B heeft er nu écht geen zin in.

In plaats van een zoen geeft hij nu een knuffel (behalve dus aan mijn vader ), dat heeft hij zelf bedacht en ik vind het prima. R3ns daarentegen is een echte knuffel- en kuskont en maakt geen onderscheid, hij springt bij iedereen in de armen. Alleen papa krijgt niet vaak een zoen, want die prikt (heeft van die 2-dagen stoppels).

[SuzanneV]

gemeen zou ik het zeker niet noemen. Herkenbaar is het wel.

Tisunfase.... gaat wel weer over. sjoerd heeft inmiddels de verklaring eraan gehangen dat de kusjes of de knuffels op zijn

Dat horen wij hier ook veel! Of: "Ik heb alleen nog tongkussen." Dat betekent dat je een vieze natte lebber in je gezicht kan krijgen..

Peuters kunnen niet opzettelijk pesten of gemeen zijn. Daarvoor moet je je kunnen inleven in de gevoelswereld van de ander en dat is nu precies wat ze nog niet goed afgaat.