Mama, ga jij nooit dood?

[SuzanneV]

Wat antwoorden jullie op deze vraag? Ik heb altijd geruststellend gezegd dat ik niet dood ga, maar Robin begint door te vragen.
Hij wil duidelijk horen dat ik blijf leven, maar weet ook dat mensen nu eenmaal wel eens doodgaan.
Dat als ik oud ben hij ook al een hele grote mens is kan hij niet bevatten.

[TinekedH]

Ik zeg dan dus dat ik hoop dat dat nig heel lang duurt! Dat we daarom ook goed voor elkaar zorgen en voorzichtig leven. Maar helaas gaan mensen soms dood als ze nog niet zo oud zijn! (wij zijn gelovig en dus geeft dat gelijk ruimte om te praten over God, vertrouwen en hulp van Hem)

[Sarina]

Robin is wel een jaartje jonger dan R3ns, dus misschien is het voor hem nog te vroeg, maar ik heb wel geantwoord dat uiteindelijk iedereen een keertje dood gaat, dus ook wij als ouders, maar dat we hopen dat dat nog heeeeel lang gaat duren.
Ze hebben er toen wel een tijdje naar gevraagd, "mama, ik wil niet dat je dood gaat!!" en daar antwoordde ik naar waarheid op, dat ik ook hoopte dat ik (nog) niet zou gaan, nog lang niet in ieder geval.
Ze weten ook dat papy (mijn vader) al oud is (hij wordt over een paar dagen 84) en dat de kans bij hem dus groter is. Br@ndt is een keer wakker geworden en heeft toen gezegd "papy is nog steeds niet dood!"
Ik probeer er zo luchtig mogelijk over te doen, want het is nu eenmaal iets wat er bij hoort, bij leven hoort dood. Maar dan wel met geruststellende woorden erachteraan.

[Marijn]

Ik ben gewoon eerlijk.

Ik hoop ook niet dat ik dood ga en ik denk ook niet dat het gebeurt, maar ik weet het niet zeker.

[AnnemiekD]

Ik ben gewoon eerlijk.

Ik hoop ook niet dat ik dood ga en ik denk ook niet dat het gebeurt, maar ik weet het niet zeker.

Zo ongeveer vertel ik het ook. Hier komt de vraag ook wel eens voorbij. Ik hou het erg luchtig en maak er zeker geen lang verhaal van.

[Dorien]

Ik ben gewoon eerlijk.

Ik hoop ook niet dat ik dood ga en ik denk ook niet dat het gebeurt, maar ik weet het niet zeker.

Ja dat dus. Finn was nog geen drie toen mijn vader plotseling overleed. Hij weet dus dat je soms dood kan gaan. Bij mijn vader was het dat zijn hart er mee op hield. Hij legde al vrij vlot de link naar dat wij dood kunnen gaan. We zijn daar altijd heel eerlijk in geweest. Finn kon dat prima handelen.

[marije1977]

Ik ben gewoon eerlijk.

Ik hoop ook niet dat ik dood ga en ik denk ook niet dat het gebeurt, maar ik weet het niet zeker.

Zo antwoord ik ook. Ook zeg ik dan dat ik hoop dat ik pas dood ga als zij zelf al opa en oma zijn en net zo oud mag worden als papa's oma.

[mama talla]

Ook wij zijn gewoon eerlijk. En we hebben helaas het verdrietige voorbeeld van maman Célestine, de moeder van Gabriels oudste kinderen. Het kan gewoon gebeuren, mama's en papa's gaan ook dood, sommigen wat eerder, anderen wat later. Net als Tineke geloven wij in God en kunnen we het in het verlengde van zo'n vraag altijd hebben over de hemel, dat we elkaar terug zullen zien.

Groetjes Jikke

[Hemmie]

Hier is ook het antwoord dat we wel dood gaan, maar waarschijnlijk/hopelijk pas als we heel oud zijn. Is hier ook makkelijk uit te leggen, alle grootouders leven ook nog, en vorig jaar is mijn oma overleden, maar die was 98, dus echt al heel oud (bijna 100!).

[Gerrie]

Hier is laatst een moeder van een klasgenootje van Hanna overleden.
Dat brengt de dood van een jong iemand dan wel heel dichtbij voor de kinderen.
We hebben toe heel veel over de dood gesproken. Je kunt als ouder gewoon niet garanderen dat je niet dood gaat. Dat is bij onze kinderen nu wel duidelijk. Ze kunnen dit handelen. Misschien ook wel door het christelijke oogpunt.
Zo dankt Mirjam nog regelmatig voor het feit dat de moeder van J. Nu geen pijn meer heeft en lekker bij God in de hemel is, waar ze san wel lief aan toevoegt, maar God, het is wel verdrietig dat J. nu geen mama meer heeft.

[Annet]

In ons gezin is dood gaan ook een gewoon onderwerp, Doordat T ess a overleden is en wij gelovig zijn hebben wij het ook over de hemel. Ger t-J an was toen net 3 en snapte het wel, maar was ook wel vroeg wijs. Dus kan per kind verschillen. Hij weet dat zijn oma ookal lang (11 jaar bijna) maar dat weet hij niet en is dus lang) Wij geven aan (zowel over ons als over D ebor a als over hemzelf of wie dan ook welke jong is) dat het kan, maar niet hopen en dat we er gewoon van uit gaan dat dat pas is als we oud zijn.