Ze kan sinds een week of 3 zwaaien, echt zo lief! Dan zwaait haar hele armpje heen en weer. Ze doet het als we bye (uit Kameroen) of dag zeggen. En dat vind ik ook al zo knap, dat ze begrijpt dat die 2 dingen hetzelfde betekenen.
En sinds vorige week kan ze kruipen. De eerste dag was ze zwaar gefrustreerd, huilen en schreeuwen als het niet lukte. Maar inmiddels is ze razendsnel en zit ze zo in de keuken als je niet op let. Gelukkig heb ik de andere kids al aardig goed opgevoed om de deur dicht te doen, dat scheelt wel.
Ook geeft ze kusjes


En vandaag schudde ze ineens nee. Ze heeft nl de fotoboeken ontdekt die heel onstrategisch op de onderste plank van de boekenkast staan. Niet slim natuurlijk, dat gaan we snel veranderen. Dus we zeggen steeds nee als ze er aan wil zitten. Dan trekt ze snel haar handje terug en vandaag zat ze dan ook heel wijs te schudden met haar hoofdje. Echt grappig!
En ze zegt sinds een maandje Nathan! Nou ja, iets wat er in de verte op lijkt, het klinkt een beetje als taatè, maar ze zegt het altijd op dezelfde toon en intonatie. Nathan natuurlijk reuze trots dat als ze hem roept! Dan straalt hij ook helemaal.
Groetjes Jikke