Vera (20 augustus 2 jaar geworden
) loopt EEEEEEEEEEEINDELIJK... 2 jaar en 1 maand oud. Afgelopen zondag ging de knop om. Ze liep wel telkens een paar stapjes, maar echt doorzetten deed ze al maanden niet. Ik twijfelde langzamerhand, had wel een verwijsbrief voor de kinderfysio (ze is duidelijk hypermobiel, maar niets wees er op dat ze uiteindelijk niet op eigen kracht zou beginnen met lopen). Ik heb de verwijsbrief niet hoeven gebruiken. Afgelopen zondag begonnen dus, en sinds dien heeft ze niet meer gekropen. En echt, we hebben een ander kind. Zo grappig om haar in huis tegen te komen, lopend, sjokkend, waggelend.
En de hele familie is trots!Ik moest afgelopen dinsdag naar het buro met haar, ik had al bedacht vorige week dat ik de afspraak af zou bellen, wetende dat ze zouden gaan zeuren over haar niet lopen. Maar nu ze de wereld ook rechtop bekijkt kon die afspraak gewoon doorgaan. En waar Vera erg laat is met haar ontwikkeling op het gebied van de grove motoriek... op andere punten haalt ze het weer in.
Bij de blokjes stapelen kreeg ze 3 blokjes, die ze netjes neerzette, waarop ze de vk aankeek en vriendelijk vroeg: mag ik nog meer blokjes? Waarop de vk mij verbaast aankeek en vroeg of ze hoorde wat ze hoorde?
En toen ze ging stapelen en ondertussen zei; nu een "gloene", en de "lode"... toen kreeg ze de smaak te pakken... Vera ook, het gesprek wat er volgde was werkelijk 1 groot feest! Van alle lichaamsdelen, tot lieve popjes en een liedje over eendjes.. en het mooiste van alles?
..er is geen woord meer gesproken over het lopen...
En toen waren we weer klaar, Vera liep zwaaiend richting aankleedkussen en ik kwam tot de geweldige ontdekking dat er nog 2 consultatiebezoeken gaan volgen en dat ik daarna voor altijd klaar ben bij JGZ!
Oh... en Vera is echt zo schattig. Hoe voorkom ik dat dit een draak van een kind wordt...
iedereen hier in huis adoreert haar... en zij iedereen 
?
