s Nachts gaat het slapen vrij goed. Het duurt even voordat hij z'n rust gevonden heeft, maar dan slaapt hij, met 1 of 2 onderbrekingen de hele nacht in z'n bed. Ik let erop dat hij goed boert na het drinken, maar dan kan ik hem meestal gewoon terugleggen en slaapt hij verder. Dat is een hele verbetering tov de eerste zoveel weken.
Overdag is een ander verhaal. Hij valt meestal vrij vlot zelf in slaap, met of zonder speentje, maar wordt na een half uurtje huilend wakker, soms iets eerder of iets later (Max 45min). Echt uitgerust is hij niet, heel soms lukt het om met of zonder speen weer in slaap te vallen, maar meestal is het hard brullen, steeds meer, toch maar eruit, even in box en al vrij snel weer terug naar bed omdat hij moe is. Valt in slaap, maar weer zo kort, etc.
In draagdoek slaapt hij meestal lang, in maxi cosi na autorit meestal ook, en ook s nachts in z'n eigen bed slaapt hij meerdere uren aaneen. Waarom overdag dan niet? Als hij nou fit en uitgerust was, dan zou ik er vrede mee hebben, maar dat is hij niet. Hoe kan ik hem dit leren? Of is het iets dat vanzelf bij draait?
Nog een keer over slapen
Re: Nog een keer over slapen
Of en hoe je dat kunt leren, weet ik niet. Maar mijn ervaring is wel dat het vanzelf bijdraait. J0ela kon de eerste maanden amper 45 minuten slapen en dat groeide uit tot middagslaapjes van 3 uur lang. Bij haar kwam het door verborgen reflux - maar ze maakte vreemd genoeg wel goede nachten met slechts twee keer voeden. Soms sliep ze langer overdag als ze op haar buik lag.
J0ela, 21.02.11 en I.van, 31.07.12
Re: Nog een keer over slapen
Dat lijkt dus op het slaapgedrag van N0el. Wanneer kwam er bij J0ella verandering in de lengte vd middagslaap?Ana schreef:Of en hoe je dat kunt leren, weet ik niet. Maar mijn ervaring is wel dat het vanzelf bijdraait. J0ela kon de eerste maanden amper 45 minuten slapen en dat groeide uit tot middagslaapjes van 3 uur lang. Bij haar kwam het door verborgen reflux - maar ze maakte vreemd genoeg wel goede nachten met slechts twee keer voeden. Soms sliep ze langer overdag als ze op haar buik lag.
Re: Nog een keer over slapen
Je beschrijft inderdaad Liv. Ik dacht echt dat er nooit en te nimmer slaapjes van meer dan 45 minuten zouden komen maar na een maand of 9 ging het ineens veel beter. Liv kon zitten, kreeg steeds minder last van haar verborgen reflux.
Tot die tijd waren er regelmatig wat tukjes die ik kon verlengen door een speentje te geven en gauw weer weg te gaan, fingers crossed zeg maar.
Toen ik er midden in zat kon ik niet voorstellen dat ze ooit langer zou slapen.
Dikke knuffel voor jou. Ik vond het doodvermoeiend en herinner mij die onmacht nog.
Tot die tijd waren er regelmatig wat tukjes die ik kon verlengen door een speentje te geven en gauw weer weg te gaan, fingers crossed zeg maar.
Toen ik er midden in zat kon ik niet voorstellen dat ze ooit langer zou slapen.
Dikke knuffel voor jou. Ik vond het doodvermoeiend en herinner mij die onmacht nog.
Groetjes Dorien mv F(19) en L (15)
Re: Nog een keer over slapen
Ja doodvermoeiend is het idd, frustrerend, onhandig...
Op de buik heb ik nog niet geprobeerd, maar hij vindt het op de buik ook niet zo prettig volgens mij.
Nu moet ik toch weer aan die reflux denken... omdat dat bij Liv en J0ela het geval was. Had die gedachte overboord gegooid, omdat hij nu doorgaans steeds meer een tevreden mannetje is, rustig, groeit goed. Soms wat vermoeid, jengelig, zich geen raad wetend. En nog weleens darmkrampen maar dat is enorm afgenomen.
Op de buik heb ik nog niet geprobeerd, maar hij vindt het op de buik ook niet zo prettig volgens mij.
Nu moet ik toch weer aan die reflux denken... omdat dat bij Liv en J0ela het geval was. Had die gedachte overboord gegooid, omdat hij nu doorgaans steeds meer een tevreden mannetje is, rustig, groeit goed. Soms wat vermoeid, jengelig, zich geen raad wetend. En nog weleens darmkrampen maar dat is enorm afgenomen.