Tips geboorte broertje?

[mamavans]

Ergens de komende dagen (ik weet wanneer, maar jullie niet ) gaat onze zoon geboren worden en misschien zie ik wel allemaal beren op de weg die er helemaal niet zijn, maar hoe gaat dat met onze dochter? Qua hoe ze reageert, of ze jaloers gaat zijn of misschien wel boos en hoe ze met hem persoonlijk om zal gaan? We proberen haar er wel bij te betrekken onder andere door haar steeds de bewegingen te laten voelen en te vertellen dat ze binnenkort een broertje heeft, maar hoeveel daarvan begrijpt ze ook echt? Straks is hij er voor haar gevoel gewoon ineens uit het niets en ik heb geen idee wat ik kan verwachten qua reactie.

Is er iemand die wat tips kan geven voor extra voorbereiding of iets dergelijks de komende dagen en hoe je een dreumes het beste betrekt bij de eerste dagen na de geboorte?

[Esther]

Wij hebben er nooit heel veel aandacht aan besteed, is altijd goed gegaan. Ik denk dat je het al prima doet door haar te vertellen dat er een broertje komt.

[Ana]

J0ela was 15 maanden toen I.van werd geboren dus was jonger. Ik verwachtte van haar ook echt niet dat ze er iets van snapte.
Ze negeerde hem vooral in de eerste periode, en ze vond het vreselijk dat hij huilde.

Misschien is het een idee om haar met een pop die kan huilen alvast wat te laten wennen? En met haar een beetje in de babykamer te 'oefenen'? Verder is het als het broertje er eenmaal is belangrijk dat vooral zij veel extra aandacht krijgt natuurlijk.

[Pauwtje]

Een tip die ik kreeg en die me bijgebleven is, is ervoor te zorgen dat de baby in het wiegje ligt als de grote brus hem/haar voor het eerst ziet, zodat de grote brus bij mama in de armen naar de baby kan kijken. Bij de geboorte van D was dat ons gelukt. En het was fijn dat Y bij mij kon zitten om kennis te maken met zn broertje. Bij de geboorte van E liep alles s ochtends wat chaotischer en had ik E wel in mijn armen toen Y en D binnenkwamen. Ik geloof niet dat dat problematisch was ofzo. Behalve dat ze direct aangemaand werden rustig te doen toen ze naast mij in bed klommen.

En verder, tja.... het gaat zoals het gaat en je kan toch niet voorspellen hoe ze zal reageren. Hier is het 2x heel goed gegaan.

[mamavans]

Ik kan me ook echt geen voorstelling maken van hoe ze zal reageren. Ze is kampioen aandacht vragen en heeft erg weinig geduld. Het woord mama valt hier een keer of 100 per uur en als we niet meteen reageren gaat ze huilen. En we hebben hier wel eens mijn nichtje van 9 maanden om op te passen dus helemaal vreemd met aandacht delen en een baby in huis is ze niet maar een broertje is toch anders. Die is er altijd en gaat niet 's avonds weer naar zijn eigen huis.

En ik ben ook gewoon heel erg zenuwachtig. Nog een paar dagen en dan hebben we ineens 2 kinderen in plaats van 1. Voelt als een enorme verandering waar ik misschien nog niet helemaal klaar voor ben. Dan hebben we ineens niet meer alle aandacht voor S maar moeten we het gaan verdelen. Ik zie echt nog niet voor me hoe dat moet gaan.

[Greetje]

Relax! Het komt allemaal goed!

Hier ook een dreumes die op dat moment constant per direct aandacht wilde (en nog steeds eigenlijk). Onze tweede is 's nachts en thuis geboren. Ze werd dus wakker en toen lag ik daar in bed met die kleine frummel in mijn armen. Ik had tevoren wel een paar boekjes uit de bieb gehaald over een broertje/zusje erbij, dat hielp wel.

Hannah heeft het echt fantastisch gedaan en nog steeds al zeg ik het zelf!

Ze vond het enorm spannend dat dat kleine babietje er ineens was. Maar vond haar ook gelijk heel lief, wilde haar graag vasthouden en op de foto enzo. Natuurlijk was ze later af en toe best even jaloers omdat de aandacht verdeeld moest worden, maar voor het overgrote deel was ze erg behulpzaam en bezorgd om haar kleine zusje. Ik probeerde haar vaak erbij te betrekken, bijv. samen in badje doen enzovoorts. Hannah is echt zo'n lieve grote zus, ze komt voor haar op bij de gastouder e.d. En zelfs tegenover ons nu! Dan zegt ze; Rana doet toch niks? Rana kleine baby! Hahaha!

En hoe dat allemaal moet? Je vindt er vanzelf je weg in en dat alles in het begin meer tijd en moeite kost, dat lijkt me logisch! Nog steeds vind ik het een hele toer om met allebei de meisjes bijv. de stad in te gaan.

[Corina]

De oudste 2 schelen eigenlijk hetzelfde als jullie 2 kinderen. En ik heb nooit gemerkt dat hij jaloers was. Was erg trots op zijn broertje en iedereen die een praatje maakte op straat, moest toch echt wel even aandacht geven aan zijn kleine broertje.

[LauramvAnneenLisa]

Anne vond Lisa pas echt een probleem toen iris ging kruipen en aan haar speelgoed zat.

Je aandacht verdelen over 2 kinderen is idd wennen.
Ik heb veel mer Lisa in de doek achter Anne aangelopen, die speelde veel buiten.
En ik was blij met mijn box met mobiel die Lisa lang genoeg bezig kon houden om Anne even in bed te leggen ( mijn partner is veel van huis, idealiter verdeel je het met zijn tweeën).

[Laris76]

De beste tips zijn al genoemd.

En verder als je kleine slaapt (hopelijk doet ze dat) even echt 1 op 1 aandacht met een boekje of spelletje of zoiets.

Ik heb ook wel eens gelezen dat mensen een mand met speciale speelgoed/boekjes hadden voor de momenten dat je moet voeden. Soms willen de oudere kinderen dan lekker gaan muiten; heb ik zelf trouwens nooit gehad.

[mamavans]

Hmm een mand met cadeaus had op zich best een idee geweest maar dan voor wanneer er kraamvisite komt met allerlei cadeaus. Dat S dan ook iets uit te pakken heeft en zich niet vergeten voelt. Maar ik denk niet dat we dat zo last minute nog voor elkaar kunnen krijgen. Anders laten we haar de kraamcadeaus uitpakken, dat is misschien een idee. Dan is ze wel een deel van de aandacht.

[Ess]

Vaak neemt kraambezoek ook wel een kadootje mee voor het oudere zusje, is mijn ervaring. En als ze dat niet doen, is het meestal toch kleding o.i.d. voor de baby en dat vindt het oudere zusje dan toch niet interessant.

Weet je, ik herken je gevoel zo goed. Ik maakte me enorme zorgen over hoe dat nou allemaal moest. Hoe ik Mette moest uitleggen dat er een baby-zusje bijkwam terwijl ze net 20 maanden was. Hoe het moest met de bevalling, wat zouden we dan met Mette moeten, hoe ik mijn aandacht moest verdelen en noem het maar op.

En weet je, alle zorgen voor niets. Het gaat gewoon zoals het gaat. Dan kun je je nu nog niet indenken, net zoals je je niet kon invoelen hoe het zou zijn om 1 kind te hebben kan dat nu ook niet. En net zoals het helemaal anders, maar toch ook goed ging toen jullie eerste kind er was, zo zal het ook helemaal anders gaan dan je je had voorgesteld met 2 kinderen, maar ook met 2 kinderen zal het helemaal goed gaan! Echt.

(en ik kan het weten, want men, wat een draak was dat tweede kind van ons die eerste twee jaren)

[mamavans]

Dankje. Het al inderdaad vast wel goed komen maar ik ben zó zenuwachtig! Ziekenhuis, keizersnee, zo'n ukkie dat toch wat te vroeg geboren gaat worden dus het is maar afwachten hoe goed het gaat, paar dagen ziekenhuis, dan zo'n klein wurmpje in huis wat weer helemaal opnieuw wennen zal zijn hoe je daarmee omgaat. Dan bezoek, cadeaus, helemaal opnieuw beginnen met zo'n ukje dat nog zo afhankelijk is van ons 24 uur per dag. En ergens tussendoor moeten we dan zorgen dat S geen aandacht te kort komt. Het zal inderdaad vanzelf wel lopen zoals het loopt. Maar voor nu heb ik een beetje moeite met mijn zenuwen onder controle houden. Zal blij zijn als in ieder geval de ziekenhuisperiode achter de rug is.

[Ana]

Wel grappig want jouw ervaring is nou eens niet van de zwangere moeder maar van de zenuwachtige 'vader'!

Wat ik me ook nog herinner is dat ik me vlak vooraf zo schuldig voelde tov J0ela. Omdat we het nodig hadden gevonden om haar leven zomaar helemaal op de kop te zetten, en haar een groot deel van de aandacht te ontnemen. Enzovoorts.
Maar ik probeerde me altijd te herinneren dat we haar er ook iets voor teruggaven: dat ze niet alleen zou opgroeien maar er altijd een broertje bij zou hebben. Ook al zou ze dat in het begin nog niet zo snappen.

[mamavans]

Die zwangere moeder is net zo zenuwachtig als ik, misschien nog wel meer . Zijn echt van die momenten nu dat ik me afvraag waarom we hier ook alweer aan begonnen. Soms kun je volgens mij maar beter niet van tevoren precies weten wanneer je gaat bevallen want nu het aftellen van dagen en uren is erg zenuwslopend.

[vuurvonk]

wij hadden Y in handen van mijn man gegeven en op de bank laten zitten en we dachten ze wil eerst mij(de moeder)wel begroeten maar ze stormde zonder mij te begroeten compleet langs mij heen om te kijken naar haar broertje en wilde hem meteen op schoot en nodigde alle buurtkinderen meteen uit om te kijken

dus gewoon lekker laten gaan niet te druk om maken je voelt het vanzelf aan wat je oudste nodig heeft.

[Eeffie]

. Zijn echt van die momenten nu dat ik me afvraag waarom we hier ook alweer aan begonnen.

Had ik bij de 2e zwangerschap in de 7e maand. Ineens besefte ik me: maar, maar, maar... dat betekent ook weer gebroken nachten en driftige 2-jarige buien! Had ik helemaal niet meer aan gedacht voor die tijd, hahaha.

Maar komt wel goed joh. Gewoon veel mee laten doen en erbij betrekken, dan is het voor haar het leukste speelgoed dat er maar kan bestaan.

[Jemk]

Had ik bij de 2e zwangerschap in de 7e maand. Ineens besefte ik me: maar, maar, maar... dat betekent ook weer gebroken nachten en driftige 2-jarige buien! Had ik helemaal niet meer aan gedacht voor die tijd, hahaha.

Haha! Herkenbaar! Ik ben nu zwanger van nr 2 en soms haalt R uben iets uit en heeft hij een stiervervelende bui (heel fijn nu ik niet zoveel kan hebben door de hormoontjes) en dan denk ik: oh, help, en er komt ook nog een tweede! Ik vertrouw er maar op dat dat wel goed komt.

[mamavans]

H is thuis sinds vanmorgen dus nu voor het "echie". In het ziekenhuis vond ze hem erg lief en leuk maar het is de vraag of ze dat thuis ook nog vind natuurlijk. Dit is haar plek waar hij nu ineens ook zit. Tot nu toe gaat het goed in ieder geval. We betrekken haar overal bij en ik zal mijn best doen ook nu mijn vrouw en H thuis zijn nog de aandacht alleen voor S te hebben. Moet echt zeggen dat dat fijn was de afgelopen dagen toen we samen thuis waren. Echt quality time met haar tussen de hectiek door en dat ga ik zeker vasthouden.