Weer een taaldingetje

[mamavans]

Sorry, daar kom ik weer met mijn taalvragen, maar ik vind het zo interessant hoe dat gaat en ik wil alles snappen

Ik weet dat je kinderen niet met elkaar moet vergelijken in hun ontwikkeling. Maar toch begin ik me af te vragen: heeft veel brabbelen te maken met langzaam leren praten? Of is het de manier waarop op dat brabbelen word gereageerd door de omgeving?

Voorbeeld: Sara is nu 2,5 en praat nog steeds niet. Ja losse woordjes en dat worden er wel wat meer maar lang nog geen zinnen. Wat ze wel doet is de hele dag (en nacht, ze praat in haar slaap) de oren van ons hoofd brabbelen. Dat deed ze al toen ze 10 maanden was. En iedereen reageerde op dat brabbelen altijd alsof ze haar helemaal verstonden. "Ja? Echt waar? Helemaal met je eens! Is goed hoor!" enz... Ja en eerlijk, wij zelf ook. Want dat is schattig, dat brabbelen, dus daar ga je in mee als verse ouder en voer je een heel gesprek met je dreumes, zij in brabbeltaal en jij reageren in gewone taal. Herkenbaar? En is dat fout geweest? Dat zij denkt: ik hoef niet te gaan praten want dat brabbelen verstaan ze ook? We proberen haar nu steeds te vragen om iets te benoemen in plaats van een brabbelzin of te herhalen "wil je de potloden hebben?" bijvoorbeeld.

Aan de andere kant haar nichtje van 17 maanden. Die praat al in zinnetjes van 2 woorden. En heeft nooit gebrabbeld en doet dat nu ook niet. Ze is stil of zegt wat ze kan zeggen en een tussenweg is er niet. En daarmee lijkt zij belachelijk snel te leren praten. Aan de andere kant is zij motorisch weer veel langzamer dan Sara en je hoort ook wel eens dat het het één of het ander is.

Nu vroeg ik me dus af: iemand die één van deze situaties herkend en ervaringen of kennis wil delen over wat het voor invloed heeft op het leren praten?

[Emmy]

Mijn kinderen hebben nooit veel gebrabbeld. En de een praatte heel vlot, volzinnen bij 2 jaar, terwijl broertje met 2 1/2 jaar nog erg weinig woordjes gebruikte. Elk kind is anders, elk kind gaat zijn eigen weg qua ontwikkeling. Bij mij waren ze motorisch al helemaal niet vlot.
Als je je zorgen maakt, waarom ga je niet een keertje langs bij een logopediste? Of is dit niet al een keer eerder geadviseerd?

[mamavans]

Daar zijn we een maand of wat geleden geweest, weet niet meer precies wanneer. We hadden afgesproken met 2,5 jaar terug te komen als ze dan nog steeds niet minstens zinnen met 2 woorden zou maken. Dus dat is volgende maand.

[MarijeO]

Mijn kinderen hebben allemaal flink gebrabbeld. En allemaal konden ze al vlot goed praten. El ske leerde snel haar eerste woordjes, heeft daarna vnl gebrabbeld tot ze met 3 jaar volledige, vloeiend lopende zinnen kon praten. Die houding heeft ze nog steeds: als ik iets al kan, hoef ik het niet meer te herhalen (destijds dus woordjes) en voor de rest doe ik het pas als ik het kan.

Ter vergelijking: R ose praatte met 15 maanden al in volledige, goedlopende zinnen.

Wij hebben trouwens het gebrabbel ook altijd beantwoord. Ik denk juist dat je daarmee hun woordenschat vergroot én ze serieus neemt. Ben geen taalwetenschapper, maar wel een inmiddels ervaren moeder. Kinderen hebben allevijf een enorme woordenschat en een erg goed taalgevoel.

[Ineke]

Hier geen brabbelaars, maar toch een groot verschil.

Femke begon met tien maanden met woordjes en met een jaar maakte ze twee woord-zinnetjes. Toen ze nog geen twee was, maakte ze volzinnen. Wij kwamen bij het CB toen ze twee was en de arts vroeg: 'Maakt ze al twee-woord-zinnetjes?' en daar doorheen riep Femke: 'Kijk eens mama, die vrachtwagen hebben wij ook thuis.'
Jelle daarentegen zei met anderhalf: 'die, papa, mama, auto, bal.' En niet meer. Maar twee maanden later, op vakantie, riep hij opeens vanaf de achterbank: 'Kijk eens, mama, mooi!' En vanaf dat moment ging hij in volzinnen praten.

Overigens hebben ze allebei logopedie gehad, omdat ze de 'r' niet konden zeggen en er, bij allebei, een discrepantie was tussen hun uitspraak en hun woordenschat/taalgebruik.

Moraal van dit hele verhaal. Ieder kind ontwikkelt zich anders en heel veel is nog normaal, maar als je het niet vertrouwt dan kun je altijd een afspraak maken met het CB/de huisarts/ de logopedist.

[LindaJager]

Jullie dochter wordt toch ook tweetalig opgevoed? In het algemeen gaan deze kinderen iets later praten, in de zin van verstaanbaar

Alledrie mijn zonen brabbelden veel, ik sprak altijd terug en ze gingen ook alle drie vrij vlot praten. En ze hebben ook allemaal een grote woorden schat.

[mamavans]

Je ze wordt tweetalig opgevoed. En ze begrijpt beide talen uitstekend. Ik heb laatst ook wat ouderwetse schoolspelletjes van de kringloop gehaald om een soort peuterspeelzaal thuis te creeeren en daar ben ik net ook weer mee bezig geweest met haar. En het valt op dat ze echt niet achterloopt in haar cognitieve ontwikkeling. Net heb ik bijvoorbeeld een spel geintroduceerd waarbij ze het dier en zijn voedsel aan elkaar moet koppelen. Dat doet ze bijna foutloos na één keer uitleggen. Ze is eigenlijk met alles razendsnel (ter voorbeeld, ze liep met 8 maanden los). Het is enkel en alleen het uitspreken van taal wat maar niet op gang wil komen. Zo apart om te zien eigenlijk als haar nichtje hier is dat een kind van een jaar jonger zoveel meer praat dan zij. Maar zij kan dan weer andere dingen veel minder goed dan Sara op die leeftijd kon, de fases lopen heel anders. Maar bijzonder dus om te zien hoe verschillend de taalontwikkeling kan zijn. Nichtje zegt enkel iets als ze het echt kan zeggen en gaat niet brabbelen. Sara brabbelt 24/7 de oren van ons hoofd maar zegt weinig verstaanbaars.

Overigens heb ik volgens mij een logopediste getroffen de vorige keer die niet zoveel ervaring heeft met tweetalig opvoeden. Want ze kon ons niet precies zeggen hoeveel Sara toen moest kunnen zeggen. Ze zei alleen dat ze door die tweetalige opvoeding toen nog niet echt een achterstand had, het was vrij normaal wat ze toen kon. Maar wat precies normaal is en wanneer ze dan wel alles moet kunnen bij een tweetalige opvoeding heeft ze niet gezegd.
Plus ik vraag me af: wat word er verstaan onder "twee woord zinnen"? Echt dagelijks gebruiken om dingen aan te duiden/vragen/zeggen of is af en toe voldoende en wat als ze twee woordjes achter elkaar zegt zonder dat die één zin vormen? Want soms vliegt er wel eens een "mama kijk" uit en ze zegt ook altijd 's avonds als ze honger heeft "Mama? Eten?" Dat zijn twee woordjes maar het is niet één zin.

Ik vind die taalontwikkeling overigens razend interessant en maak me niet direct zorgen vooral omdat ze ontzettend veel begrijpt. Maar ik word wel wat ongeduldig soms.

[muppet]

Hier staat nog wel eea aan informatie: http://kindentaal.logopedie.nl/meertaligheid

[Hemmie]

Marrit brabbelde enorm veel, was de vroegste van de 3 met eerste woordjes, maar nam daarna een lange pauze. 2-woord zinnetjes na haar 2e verjaardag, en met 3 jaar sprak ze juist heel goed voor haar leeftijd, ondanks 3-taligheid.
Abel brabbelde iets minder, maar ook veel (veel meer dan zijn grote broer), maar hij is veel trager. Spreekt ook wel in redelijke zinnen sinds hij 3 is, maar veel minder mooi/complex en slechtere uitspraak (kan meer letters nog niet zeggen). Bij hem komt er wel nog een 4e taal bij kijken.
Wytse brabbelde maar heel weinig, maakte langzaam maar gestaag vorderingen met praten, en sprak op deze leeftijd denk ik toch ietsje beter dan Abel.

[mamavans]

Dankjewel muppet, interessant site. Alleen kan ik er nog steeds niet op vinden wat ze met tweetalige opvoeding op elke leeftijd zou moeten kunnen. Of lees ik er overheen?

Hmm dus het wel of niet brabbelen heeft er niets mee te maken, dat blijkt dus gewoon toeval hier.

[Esther]

Dankjewel muppet, interessant site. Alleen kan ik er nog steeds niet op vinden wat ze met tweetalige opvoeding op elke leeftijd zou moeten kunnen. Of lees ik er overheen?

Volgens mij is daar (nog) niet zoveel over bekend, en zijn er niet heel strikte normen voor geformuleerd.

[monika]

misschien ben ik te pragmatisch maar ik zou me afvragen of ze kan duidelijk maken wat ze wil en denkt en of ze niet gefrustreerd is over het minder praten dan anderen. Mijn oudste had een duidelijk verschil tussen zijn intelect en wat hij kon overbrengen en is tweetalig opgevoed (thuis NL, op kdv Engels) ik kon het meestal wel begrijpen moest al vaak 'vertalen' voor z'n vader. Bij hem was er wel wat aan de hand.
Mijn jongste praat van jongs af aan een stuk meer in 2 talen en is vrijwel nooit gefrustreerd omdat hij wel kan uitleggen wat hij denkt of wil.

Wat over het algemeen zou horen heb ik los gelaten. Mijn oudste heeft uiteindelijk ook leren praten in 2 talen.
En op andere gebieden zoals coordinatie heb ik na 46 jaar nog steeds problemen.... zet mij niet in een dansklasje , maar ik ben ook best gelukkig. De norm is ook maar iets wat door mensen bedacht is.

[mamavans]

Of ze gefrustreerd is erover verschilt volgens mij echt met de dag. Ze kan dagen gewoon heerlijk vrolijk doorbrabbelen en als we haar dan (blijkbaar) verkeerd begrijpen is het helemaal niet erg. Maar er zijn ook dagen dat we blijkbaar niet doen wat ze van ons wilde en ze zich als een echte peuter dreinend op de grond gooit of in een beter geval op de grond gaat zitten en een pruillipje trekt. Maar in de meeste gevallen lijkt ze er weinig last van te hebben.