Espen heeft een voorraadpot in de keuken gebroken en is met zijn voetje in het glas gaan staan. Met als gevolg een diepe snee op de top van zijn grote teen. En bloeden, zoveel. Zelfs toen ik het verbonden had, bleef het erdoor sijpelen. We zijn met hem naar de huisarts geweest en die heeft de snee gelijmd en hechtpleisters gedaan. Het hoefde niet gehecht omdat het op een plek zat waar er kennelijk geen spanning op de wond staat. Gelukkig hobbelde hij s avonds weer vrolijk rond. Maar hij was zo zielig. Ik heb hem nog nooit zo hard en lang horen huilen.
Leander was ziek thuis met buikklachten en die was zo lief en troostend voor zijn broertje. De lieverd wilde zelfs van zijn eigen zakgeld een knuffelbeestje voor Espen kopen. Gelukkig is het weer achter de rug, want wat een schrik was dat zeg.
Oei dat is schrikken geweest. Zeker veel bloed vergt even iets aan zelfbeheersing. Maar zo te lezen had je dat wel, door het goed te verbinden.
Ondanks de schrik wel weer hartverwarmend om te zien hoe lief Leander voor zijn kleine broer is. Geniet lekker van je mannetjes en beterschap voor allebei.
He, wat akelig. Het is nooit leuk als je kind pijn heeft, maar als ze nog zo klein zijn en er echt niets van begrijpen en dan al dat bloed, vind ik zo sneu.
Gelukkig viel het toch mee en kon huisarts het relatief makkelijk 'oplossen'. En dan zo'n lieve broer erbij , komt helemaal goed.
het gaat goed hoor. maar elke dag als ik de pleister verschoon en hij ziet het wondje weer, gaat ie opnieuw piepen. maar verder heeft hij er geloof ik echt geen pijn meer aan. hij rent, klimt en springt als een dolle.
leander is gisteren weer naar school gegaan. zijn buikpijn is volgens mij stress gerelateerd. hij vind de leerstof in groep 5 moeilijk en dat maakt hem zenuwachtig.
, komt helemaal goed.
