o, dat slapen

[muppet]

Eline maakt er zo'n puinhoop van 's nachts. Ik zit er een beetje doorheen inmiddels. Vannacht ook weer, vanaf 7 uur tot 1 kwam ze zowat om de 1 1/2 uur, daarna sliep ze 2 uur lang niet en om 5 uur wilde ze weer drinken en duurde het weer 45 min. voordat ze (in mijn armen, terwijl de co-sleeper naast me staat) eindelijk weer in slaap viel.
Haar overdragen aan Marc werkt niet, ze krijst de hele boel bijelkaar. Geen borst aanbieden hetzelfde...
Ze heeft elke keer een paar nachten dat het goed gaat, lees 2x komt ofzo en dan komen er weer een heleboel nachten dat ze zo onwijs vaak wil drirnken.
Blegh, wie heeft er ervaringsverhalen voor me van kindjes die vanzelf beter (en in hun eigen bed) zijn gaan slapen? Want 's nachts slaaptraining enzo, dat trek ik zelf helemaal niet, nog minder dan dit gespook.

[Chantal]

pff jee zeg, ze maakt het je niet makkelijk om lekker te slapen!
ik zou haar een antilek tuitbeker met water geven. ze is natuurlijk geen klein babytje meer.
succes hoor!

[Mare]

Ik heb de nachtvoedingen pas met 23 maanden stop gezet, eerder ging het echt niet. accepteren dat hij zo slecht slaapt was het enige wat mij hielp en dan heb je nog periodes waar je het gewoon niet trekt.
nu slaapt hij meestal wel een lange ruk, dus het gaat al iets beter, maar nog wel in een cosleeper of eigenlijk zoals jij al schrijft in mijn armen.

[Angelique]

Blegh, wie heeft er ervaringsverhalen voor me van kindjes die vanzelf beter (en in hun eigen bed) zijn gaan slapen? Want 's nachts slaaptraining enzo, dat trek ik zelf helemaal niet, nog minder dan dit gespook.

Je hebt natuuurlijk slaaptraining en slaaptraining. Ik geloof niet dat een kind op die leeftijd nog huilt vanwege honger-borst.

Is er in de dagen een verschil tussen hoe ze is met ´goede´en ´slechte´nachten?

[Chantal]

oja, ik bedoel trouwens niet dat ze helemaal geen nachtvoeding meer 'mag' hoor.
bijvoorbeeld alleen totdat jij naar bed gaat en tussen 12 en 5 bijvoorbeeld niet. zo iets hebben wij het gedaan met femke.
nu is ze 4 en heeft ze nog steeds dezelfde tuitbeker in haar bed

[HeleenW]

volgens mij gaat slaaptraining alleen werken als je er echt helemaal achter staat.
Kan je partner daarin dan niet het voortouw nemen? Dat je nu zegt, we gaan over een week starten, geniet jij nog even lekker van de nachten dat je kan slapen, straks mag jij aan de bak?

Wij hebben het hier niet zo extreem gehad, maar met 1,5 jaar hebben we met Levi toch ook even de 'harde hand' toegepast. Ik kon haast niet meer omdat hij er 's nachts een potje van ging maken. En toen toch maar even de huilen/troosten methode toegepast. Ik geloof dat we na 2 nachten al allemaal doorsliepen...

[juudje]

Lola ging wel na een jaar "vanzelf" doorslapen. Ik had besloten haar de borst 's nachts te gaan weigeren en vanaf het moment dat ik dit besloten had is ze gaan doorslapen...heb het niet in praktijk hoeven brengen.
Roos had daar meer moeite mee. Na een jaar en 3 maanden was ik het zat. Ze kwam steeds vaker voor drinken en ik trok het niet meer om zo vaak uit bed te gaan. Ik heb toen toch slaaptraining gedaan. Ik heb gezegd dat ze geen drinken meer kreeg (want dat is op die leeftijd echt niet meer nodig, het is/was gewoon gewenning en mama honger). Ik ben om de 5 minuten naar haar toe gegaan en heb gezegd dat ze geen drinken kreeg en ze maar lekker moest gaan slapen. Heb haar daarbij in eerste instantie op gebpakt en tegen me aangehouden. Na een minuutje weer terug gelegd en als ze bleef huilen na 5 miinuten weer hetzelfde verhaal. Na 1 nacht begreep ze dat ze niks meer kreeg en na een nacht of 3 was ze er doorheen en werdt ze een stuk minder vaak wakker.
Ze wordt nu nog wel laat in de avond of 's nacht wakker, maar een speentje en een aai over haar bol zorgt ervoor dat ze snel weer doorslaapt.

Ik had eerst ook geen puf voor de slaap training, zeker toen dennis nog in het ziekenhuis/revalidatiecentrum zat en ik daar erg druk mee was. Had niet de energie om nog slechtere nachten te maken dan ik toch al had met dat nachtbraken van haar. Toen hij weer terug thuis was en ik wat meer energie kreeg heb ik het gelijk aangepakt en het was gelukkig na 3 nachten al zo erg verbeterd dat ik al snel weer veel betere nachten kreeg.

[muppet]

Is er in de dagen een verschil tussen hoe ze is met ´goede´en ´slechte´nachten?

ik heb nog geen verschil kunnen ontdekken. Behalve dat ze de dag na zo'n spooknacht ook hangeriger is. O en soms ontdek ik ineens een nieuw tandje, maar dat is ook niet elke keer en soms merk ik dat ze buikkramp heeft. Dat was vannacht ook niet.

Ze eet trouwens minimaal overdag, brood en fruit wil ze niet (pap, muesli, kracker etc. ook geprobeerd, maar dat wil ze ook niet). Avondeten gaat redelijk tot goed.

[Dorien]

Bij Liv hebben we nooit slaaptraining gedaan. Ze ging doorslapen toen ze 20 maanden was. Er was altijd wel wat met Liv. Nu niet meer. Als ze nu wakker wordt, neemt ze genoegen met een flesje water. Als ze dat niet wil dan is ze echt beroerd en drinkt ze een borst. De afgelopen 2 maanden is dat 2x gebeurd. Nu slaapt Liv niet bij ons op de kamer (al vanaf dat ze 3 maand was niet meer)
Wij hebben Liv wel regelmatig paracetamol gegeven anders was het helemaal geen doen. Ik blijf er ook bij dat ze altijd pijn gehad heeft.

[Deborah]

Heb hier ook zo'n meisje. Dan gaat het een paar nachten goed en dan is het weer bal. Gelukkig is het hier dan vooral in de avonduren en krijg ik nog wel voldoende nachtrust, maar het slapen is echt een punt.
Daarbij moet ik D äphny echt in slaap voeden. Manlief hoeft er niet heen te gaan, want het is krijzen. De sirenes van de brandweer zijn er niets bij. Net als idd het niet krijgen van de borst. Toch wel raar, want overdag heb ik er veel minder moeite mee om de borst te weigeren dan in de avonduren/nacht. Dan pikt ze dit wel gewoon.
Hou het er ook op dat ze ergens last van. Momenteel krijgt ze 4 kiezen en 2 hoektanden tegelijk. Zal vast niet heel prettig zijn. In combinatie met buikkrampen en de algehele malaise (verkoudheid enzo) waar volgens mij iedereen last van heeft geeft dus weer onrustige avonden/nachten.
Als je nou vanavond weer op bent kun je aan mij denken, want waarschijnlijk ben ik ook in de weer.

[mama van b en c]

vertel mij wat! Hier ook zo eentje, sinds zijn geboorte heeft C. nog geen nacht doorgeslapen. toen we voor een derde wilde gaan was ik pas gemotiveerd om de voedingen af te bouwen. Toen kreeg hij 1 voeding, maar dat was wel 's nachts, die schoof vanzelf meer naar de ochtend.

Ik geloof op zich wel in slaaptraining maar ik was ook veel te moe om het toe te passen en dan werkt hetniet. Het ging hier beter met mij toen ik het accepteerde en er gewoon in mee ging. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Sterkte, ik weet hoe slopend het kan zijn

[muppet]

De meeste avonden/nachten kan ik het goed accepteren, alleen vannacht dus even niet. Ik was zoooo boos, wilde alleen maar slapen. Was ook boos op Marc, dat hij wel sliep. Niet dat het zin had, maar goed..
Wel fijn jullie verhalen te lezen.
Anouk was ook zo'n spookje, die ging met 2 1/2 doorslapen.

[mijadja]

pfoe, da's lang geleden maar kan me wel herinneren dat ik er wel eens dorheen zat maar vaak waren het periodes. Ik nam hem mee in bed en zeker op deze leeftijd was het vaak 'lopend'buffet, whaha..

slaapt nu nog vaak niet door maar heeft aan een aai over de bol genoeg..

[Hemmie]

Tja, bij Marrit ging het vanzelf over, maar wel pas nadat de laatste kies door was en ze inmiddels bijna 2,5 was. Maar dat wilde je denk ik niet horen...

[Denise31]

Tessa is ook een lastige slaper. En na een periode dat het iets beter ging (waarin ze zelfs af en toe nachten ging doorslapen) kwam helaas weer een periode met heel veel onderbroken nachten. En ze at in die periode ook ineens veel slechter. En wat bleek ... in die periode kwamen er drie kiezen vlak na elkaar door. Daar had ze dus heel veel last van (en dat snap ik ook wel als je die joekels door het tandvlees ziet steken).
Nu de kiezen grotendeels zijn doorgekomen gaat het slapen weer veel beter. De nachten dat ze doorslaapt nemen weer toe.
Ik denk ook dat er op deze leeftijd altijd wel een reden is voor het onrustige slapen. Misschien ken je de reden nu nog niet maar kan je achteraf wel zeggen waar het door kwam. Ik heb mezelf er door heen gesleept door me er bij neer te leggen en te accepteren dat ze dit op dit moment gewoon nog even nodig heeft. En ze gaan echt wel een keer doorslapen.

[muppet]

Ik denk ook dat er op deze leeftijd altijd wel een reden is voor het onrustige slapen. Misschien ken je de reden nu nog niet maar kan je achteraf wel zeggen waar het door kwam.

bovenstaande denk ik ook. Het zal vast geen gewone honger zijn waardoor ze zo vaak wakker wordt, maar wel mama-honger. Afgelopen nachten ging het weer beter, ze werd nog wel regelmatig wakker, maar ging daarna weer redelijk vlot slapen. Overdag hangt zo ook heel veel aan mij trouwens. Ik voelde me afgelopen dagen ook niet echt lekker, beetje onbestendig gevoel in mij buik, zou zomaar kunnen dat Eline daar ook last van heeft (gehad). Er is volgens mij ook 1 kies aan het doorkomen, maar ik mag niet echt voelen in het mondje, dan bijt ze in mijn vingers.

[Marielle]

Wat we bij Silke (en voorheen ook bij Lonit) merken is dat wanneer ze vermoeider is, ze slechter slaapt. Oververmoeid en geprikkeld is ze dan. Lonit kon ik dan heel mooi rustig krijgen (overdag) aan de borst, bij Silke heb ik die mogelijkheid niet en zoek ik nog naar een andere manier.
Want zoals ik het lees slaapt ze niet veel overdag. Heb je daar een mogelijkheid in? Of haar lekker in de draagdoek doen, kan ze zowel slapen als haar mama/huidhonger meer stillen.

[Pauwtje]

Ohhh, dat zijn zware periodes!

Blegh, wie heeft er ervaringsverhalen voor me van kindjes die vanzelf beter (en in hun eigen bed) zijn gaan slapen? Want 's nachts slaaptraining enzo, dat trek ik zelf helemaal niet, nog minder dan dit gespook.

Yanick! Met 18 maanden ging het iets beter, met 20 maanden ging hij doorslapen en met 22 maanden kwam zijn broertje (wat gelukkig bijna geen invloed had op Yanicks slapen, maar wel op mijn nachten natuurlijk, dus vandaar het )

[nikky]

volgens mij gaat slaaptraining alleen werken als je er echt helemaal achter staat.
Kan je partner daarin dan niet het voortouw nemen? Dat je nu zegt, we gaan over een week starten, geniet jij nog even lekker van de nachten dat je kan slapen, straks mag jij aan de bak?

Wij hebben het hier niet zo extreem gehad, maar met 1,5 jaar hebben we met Levi toch ook even de 'harde hand' toegepast. Ik kon haast niet meer omdat hij er 's nachts een potje van ging maken. En toen toch maar even de huilen/troosten methode toegepast. Ik geloof dat we na 2 nachten al allemaal doorsliepen...

Ja hier hetzelfde verhaal.
Is het afgelopen nachten al iets beter gegaan? Sterkte.

[Mara]

Oh de nachten, dat herinner me ik ook nog goed. En wij wilden de kids ook niet laten huilen of alleen onder bep. voorwaarden.
Ik paste dus op een bep. moment, vanaf een jaar en een paar maanden wel een training toe, zodat R. ook kon troosten en ik er niet alleen voor stond. Dus bewust niet iedere keer met de borst weer in slaap krijgen maar door er even naar toe te gaan, even aan te raken of troosten en dan een vast zinnetje zeggen. Want het is mi. geen buikhonger, zo vaak op een nacht. Wel behoefte aan troost, aandacht en dat kun je ook op een andere manier geven.
De link borst is nodig om in slaap te vallen was niet in een paar uur doorbroken.

Dus ja dat was een paar nachten pittig, maar ik ben blij dat we het gedaan hebben. De laatste nachtvoeding is wel heel lang gebleven rond 5.00 want daar hadden we geen puf voor. Toen ik rond 2 jaar 's nachts vertelde dat de borstjes op waren, is hij door gaan slapen.

Hmmm...ws. voor jou toch te veel "training", sterkte iig.

[KarinH]

Oh meid, ik heb met je te doen! Dat zijn de heftige periodes, vooral omdat je zo langzamerhand hoopt dat je het gehad hebt, nu je kindje al ruim 1 jaar is.
Hart onder de riem, ik herken je verhalen helemaal, inclusief de zeer heftige, onrustige periode rond de 13-16 maanden, en het is helemaal goed gekomen!!

Ik heb om dezelfde extreme vermoeidheid en gedoe geprobeerd om te slaaptrainen toen Eveline 15 maanden was, dus geen borst meer geven maar knuffel en beetje water. Het liep uit op een ramp. Ik was ook veel te vermoeid om heel lang super consequent te blijven, want de nachten waren nog slechter tijdens het trainen dan ze van te voren al waren. Krijsen, huilen, boos, verdrietig, ik was onder de indruk van het heftige verzet van mijn meisje. Na bijna 3 weken hield ik het niet meer vol en ben weer teruggegaan naar helemaal het oude. Dus onbeperkt BV wanneer en hoe lang ze maar wilde.

Vanaf 18 maanden ging het spontaan beter, ze ging eerder naar bed in de avond, minder nachtvoedingen. Vanaf 22 maanden veranderde haar nachtelijk gedrag plotseling. Ze werd wakker, wilde BV, maar dronk eigenlijk maar heel weinig, was vrolijk en leek het vooral wel gezellig te vinden om een nachtelijk onderonsje te hebben. Toen had ik, echt voor het eerst, het gevoel dat ze me niet echt nodig had, maar dat het een gewoonte was. En toen nog een poging tot slaaptrainen. Geen BV meer en papa erop afgestuurd. Ze heeft nooit meer dan 5-10 minuten geprotesteerd en niet eens zo hard en na 3 nachten was een knuffel en een liedje ook prima (geen gehuil meer! Binnen paar minuten sliep ze weer en wij dus ook). Een maandje later sliep ze door. En sindsdien is ze een geweldig goede en vooral ook makkelijke slaapster...

Heel veel sterkte! Mijn ervaring is dus dat op deze leeftijd go-with-the-flow toch nog het makkelijkste is.

[Pauwtje]

En sindsdien is ze een geweldig goede en vooral ook makkelijke slaapster...

Even tussendoor hoor, maar Karin, wat vind ik dit super om te lezen! Dit is ook mijn ervaring met Y. Als baby en dreumes een drama slaper, maar later juist volledig het tegenovergestelde. Alsof alles wat ik in de eerste 2 jaar in hem geinversteerd heb, zich later ging uitbetalen. Ik weet nog heel goed hoe ik jou 1-1,5 jaar geleden probeerde moed in te spreken, en nu ben jij in de positie om jouw ervaring op een goede afloop te delen.

En natuurlijk hoop ik voor jou, Saskia, dat het met Eline hetzelfde zal vergaan. En dat je in de tussentijd hoop put uit onze ervaringen.

[muppet]

ik vind het echt heel fijn jullie reacties te lezen. Ik weet van mezelf dat ik het echt niet kan 's nachts (ervaring bij Anouk), dan wil ik zo min mogelijk gehuil en zo snel mogelijk weer slapen.
Vannacht was Eline weer aan het spoken. Marc heeft geprobeerd het van me over te nemen, maar Eline raakte echt helemaal overstuur, intens verdrietig, boos en huilen tot bijna spugen aan toe.
Ik was zelf bijna in tranen, heb me erbij neergelegd dat het zo is en haar overgenomen van Marc. Dan maar wat korte nachten, maar zo'n overstuur meiske, dat trek ik echt niet.
Had vannacht ook het idee dat ze buikkramp had, regelmatig dutte ze weg om dan ineens te brullen en zich te overstrekken. Als het vannacht weer zo is, dan ga ik toch kijken of paracetamol wil helpen.

[KarinH]

En sindsdien is ze een geweldig goede en vooral ook makkelijke slaapster...

Even tussendoor hoor, maar Karin, wat vind ik dit super om te lezen! Dit is ook mijn ervaring met Y. Als baby en dreumes een drama slaper, maar later juist volledig het tegenovergestelde. Alsof alles wat ik in de eerste 2 jaar in hem geinversteerd heb, zich later ging uitbetalen. Ik weet nog heel goed hoe ik jou 1-1,5 jaar geleden probeerde moed in te spreken, en nu ben jij in de positie om jouw ervaring op een goede afloop te delen.

En natuurlijk hoop ik voor jou, Saskia, dat het met Eline hetzelfde zal vergaan. En dat je in de tussentijd hoop put uit onze ervaringen.

Ha, ha, ja, dat kan ik me nog herinneren, maar toen ik er midden in zat vond ik het zooooooooooo moeilijk te geloven dat het ooit een keer beter zou worden (met dank ook aan alle betweterige familie/kennissen, die zo duidelijk vonden dat het aan mijn aanpak lag ). Ik ben heel blij dat mijn ervaring toch zo op die van jou is gaan lijken!