Esther schreef:Hoe ging het gisteravond?
Ik ben een heel eind gekomen in Marginaal en Missionair. Interessant boek.
Maar goed, ik was dus op bed gaan liggen met hem, klein lampje aan, iedere keer als hij overeind kwam gezegd dat hij moest gaan slapen. Tegen 2200 uur deed hij dat ook.
Telkens naar hem toe gaan werkt gewoon niet. Misschien één of twee keer, maar de derde keer begint hij al te brullen als je aanstalten maakt om hem weer neer te leggen. Dan kun je er dus net zo goed niet naar toe gaan, maar laten krijsen voelt ook niet goed. Ik denk dat hij misschien wel bang is, daar heeft hij de laatste tijd wel last van. Van Sinterklaas heeft hij een Cars pyjama gekregen die licht geeft in het donker, maar die durft hij niet aan (doen we dus ook niet).
Maar ik denk ook, dat als hij echt moe zou zijn, hij geen tijd zou hebben om bang te zijn en lekker zou gaan slapen. Hij werd trouwens vanochtend om 6 uur weer vrolijk wakker, na dus een nacht van 8 uur...
Aan de andere kant vindt ik het ook zo abrupt, die middagslaap opeens er uit te halen. Bij Emma ging dat heeeeeel geleidelijk. Is dat wel herkenbaar voor sommigen hier?
Victor stort soms om 12 uur al in op de fiets. Sterker nog, als ik aan het eind van de ochtend nog een boodschapje ga doen soms om half 11 al in de wagen
Maar ik zou kunnen proberen het dutje te beperken tot max 45 minuten, is dat een raar idee? Vervroegen is lastig op een woensdag omdat ik Emma om 12 uur op moet halen.
)
)
). Dat gaf natuurlijk wel in de middagen soms moeilijke momenten en heb ook soms veel moeite gedaan om haar wakker te houden (want anders was het weer tot 22:00 uur feest!), de overgang duurde zo'n 2 maanden.
