Sil is een kind met een heel eigen wil. Hij laat zich niet zomaar iets opleggen. Hij moet intern gemotiveerd zijn om bepaalde dingen te kunnen (eigenlijk willen). Zo ook met het zindelijk worden. We hebben de afgelopen, pak 'm beet, anderhalf jaar al vanalles geprobeerd maar meneer weigerde vierkant zijn behoeften te doen op de wc. Niet omdat hij het niet zou kunnen maar omdat hij er de noodzaak niet van in zag.
Volgende week wordt hij vier en na de vakantie gaat hij naar de basisschool. Afgelopen dinsdag hadden we kennismakingsgesprek op de basisschool en daar kwam de zindelijkheid natuurlijk ook ter sprake. Thuis hebben we het kennismakingsgesprek nog maar eens aangegrepen als middel om Sil er van te overtuigen dat hij nu toch echt van zijn luier af moet en het leek zowaar ineens tot hem door te dringen. Woensdag heb ik hem de hele dag in zijn blote billen laten lopen en na twee keer in de kamer te hebben geplast leek het kwartje te vallen. Sindsdien heeft hij nog 1 keer een plasongelukje gehad en inmiddels gaat hij uit zichzelf naar de wc en durf ik te zeggen dat hij (overdag) plaszindelijk is.
Maar dan het poepen. Dat wil dus nog totaal niet. Hij heeft nog niet een keer op de wc gepoept. Hij kan het niet zegt hij. Of hij hoeft niet. Maar een half uurtje later komt hij dus wel melden dat hij in zijn broek heeft gepoept. Er zit in die zin wel vooruitgang in dat hij het nu, in tegenstelling tot een week geleden, zelf wel vervelend lijkt te vinden als hij poep in zijn broek heeft, maar niet vervelend genoeg om het op de wc te doen dus.
Daarnet meldde hij zich dus ook weer met een vieze onderbroek, terwijl ik hem vandaag al meerdere keren op de wc heb laten gaan om te poepen omdat ik al zo'n vermoeden had dat er wat aan zat te komen. Ik ben echt ontploft. Ik weet dat dat niet goed is maar ik ben het zo zat. Ik vind het ongeloofelijk smerig, zeker nu hij geen luier meer aan heeft en ik weet zeker dat hij wel weet wanneer hij moet poepen. Dat laatste weet ik omdat hij bijvoorbeeld die woensdag dat ik hem bloot liet lopen op een gegeven moment zijn broek perse aan wilde. Vijf minuten later had hij gepoept. Gisteren waren we bij opa en oma voor de kermiswielerronde. Gijs wilde even bij de start/finish gaan kijken maar Sil wilde niet mee. Bij terugkomst bleek dat hij, toen we net weg waren, in zijn broek had gepoept. Hij voelt het dus wel.
Hoe krijg ik hem nou zo ver dat hij naar de wc gaat om te poepen. En als iemand nog een portie geduld over heeft dan is dat ook van harte welkom
