Heel bang voor honden.

[Floor83]

S0phie is heel bang voor honden. Eerder vond ze honden leuk. Mijn schoonouders hadden een oude kleine hond, een rustig beestje. Was dus geen probleem. Vorige winter was ik met S0phie in het bos. Er kwam een grote hond, (iets kleiner dan berner sennen) en bleef speels om ons heen rennen. Gillen en krijsen! Mijn nichtje (5 maanden jonger dan S0phie) was er ook bij. Zij hebben een rottweiler, en zelfs zij vond het niet leuk.
Sindsdien vind ze honden doodeng! Mijn schoonouders hebben een pup, klein en speels. Nu gingen we gisteren naar het bos en de riem ging af. Grote paniek bij S0phie: gillen en krijsen. Ze is dan echt bang. Als de hond dan een eindje van haar af loopt gaat het redelijk, maar komt die op haar af is het weer mis.

Mijn schoonmoeder pakt S0phie dan bij de hand en zegt dat ze dan naar de hond toe moeten lopen, zodat de hond dan wegloopt. Ze blijft heel hard huilen en vind het dood eng. Een beetje spelenderwijs.

Ik vind het erg moeilijk hoe we daar nu het beste op kunnen reageren. Waar doe je nu goed aan?

Bijkomend probleem:
We hebben ons huis verkocht en moeten er al snel uit. We gaan tijdelijk (waarschijnlijk voor 1,5-2 maanden) bij mijn schoonouders wonen. Dus is ze continu bij de hond. Als we daar nu op visite zijn zit ze 9 van de 10 keer op een hoge stoel of op schoot. Zo zielig! Misschien kan ze er dan ook wel aan wennen als ze er voor een lange tijd bij is.

Heeft iemand hier ervaring mee??

[Hemmie]

Wytse was ook zo op die leeftijd (en Marrit in mindere mate). Mijn schoonouders hebben een grote duitse herder (heel lief beest, maar indrukwekkend, en soms wat enthousiast), en minimaal 1x per jaar logeren we daar een dag of 10. Mijn ervaring is dat ze er in die periode wel langzaam aan wennen, al gingen de eerste dagen met veel gehuil gepaard. Wytse had dan ook nog eens de mazzel dat ze bij zijn beste vriendje thuis (kwamen we veel, hij ook soms alleen, heeft daar ook gelogeerd) 2 grote labradors hadden, dus daar kon hij ook wennen. Daarnaast groeien ze er uiteindelijk overheen. Wytse is nu dol op honden, al past hij nog steeds op met vreemde honden (maar dat is juist goed natuurlijk), en ook Marrit is niet meer panisch en aait bekende honden gewoon.
ik denk dus dat het juist wel een voordeel is dat ze er bij je schoonouders mee wordt geconfronteerd, waarschijnlijk zal ze zo uiteindelijk toch over haar angst heenkomen.

[Miranda]

Marit was ook altijd doodsbang voor honden. Sinds mijn zusje een labrador heeft is ze langzamerhand er wat overheen gegroeid. Ze vind het nog steeds niet altijd even leuk, maar deze bekende hond heeft ze niet veel problemen meer mee. Ze vraagt nu zelfs wanneer ze daar mag logeren!
De honden zijn wel heel speels en we zijn erachter dat Marit dat lastig/ eng vond. Het onberekenbare... doodeng vond ze dat.
MIjn zus en zwager hebben haar hier goed bij geholpen. Steeds K yra laten aaien terwijl zij haar goed vasthadden. Beginnen bij aaien van staart en zo steeds iets verder. Nu aait Marit K yra zonder al te grote problemen. Ze is nog wel voorzichtig, maar dat vind ik alleen maar goed.

Wat wel belangrijk is, is om niets af te dwingen. Als Marit niet wilde aaien, hoefde het niet. Maar dit heeft uiteindelijk wel geholpen! Ik denk dat het goed is als ze ook de leuke kant van een hond kan zien. marit heeft geleerd dat ze met Kyra kan spelen en dat vind ze geweldig.
Laat haar rustig er aan wennen en dwing niets, werkt toch niet. Ga eens samen spelen met S ophie en de hond (terwijl jij de hond vasthebt), misschien helpt dat.

[wennetje]

Hier was alles leuk en zonder reden is alles 'hap'. Honden, katten, vogels. Het kan ook bij de leeftijd horen.
Ik hou zijn hand vast en loop er met een boog omheen, komt vanzelf weer goed. Beetje angst voor honden vind ik zelf wel zo prettig. Niet iedere hond is er van gediend om een enthousiaste peuter op zich afgerend te krijgen.

Edit: Oh, ik lees nu het pup verhaal. Dat is wel lastig als jullie daar in huis gaan wonen even. Maar ik zou het echt aan haar over laten, zeker niet dwingen. Dan maar in 1e instantie op een hoge stoel of schoot.

[Liesje28]

Ik denk dat het een voordeel kan zijn als ze langere tijd rondom dezelfde hond kan zijn. niet forceren, niet haar dwingen contact te maken maar in de loop van die periode zal ze dan toch ook zélf zien dát die hond niets doet.

Ik heb zelf ervaring met mijn neefje. In Roemenie, waar hij enz n ouders eerst woonden, zijn honden vooral de blaffende grote bullenbakken die het erf bewaken. Ook wilde honden komen daar voor. Hier bij ons was hij dus als de dood voor Djembe. NU is hij een poos in Nederland, is regelmatig rondom Djembe geweest en hoewel hij nog steeds een klein beetje op zn hoede naar hem kijkt loopt hij nu wel gewoon er langs en er omheen. Ik heb DJembe ook een aatnal keer bewust wat truukjes laten doen, zodat hij kon zien hoe leuk de hond was

[fransje]

Ik denk dat Sophie wel aan e hond gaat wennen al zal de eerste tijd moeilijk zijn. Wat ik de kinderen hier leer is om de hond te negeren als ze iets niet willen. Gillen en schreeuwen is voor een hond uitnodiging tot spelen of ander gedrag. Ik leer de kinderen dan stil te staan als een boom en ook geen oogcontact te maken.

[Floor83]

Ik denk dat Sophie wel aan e hond gaat wennen al zal de eerste tijd moeilijk zijn. Wat ik de kinderen hier leer is om de hond te negeren als ze iets niet willen. Gillen en schreeuwen is voor een hond uitnodiging tot spelen of ander gedrag. Ik leer de kinderen dan stil te staan als een boom en ook geen oogcontact te maken.

Dat zeg ik ook iedere keer, maar ze blijft panisch doen.

Ook laten aaien als we de hond (nou ja, hondje) vast hebben. Maar dan nog is het gillen.

Afwachten maar, en forceren doe ik zeker niet! Werkt echt averechts.

[Mare]

Sinds een hond een hap van David wilde is hij helaas ook bang. Maar gelukkig geldt dat alleen voor vreemde honden en vooral als ze los lopen. Veel te onvoorspelbaar. Maar de hond van mijn ouders gaat inmiddels goed. Zelfs als hij springerig is. Ik denk dus zeker dat ze wel gaat wennen. Het enige wat wij gedaan hebben is de hond met een riem vastbinden bij zijn plekje en als hij rustig was David vragen of hij hem wilde aaien. Wilde hij niet? Ook prima.